Νίκας: "Το Παναρκαδικό Νοσοκομείο δεν έγινε Νοσοκομείο covid με την παρέμβαση και του υπουργού"

“Είμαστε σε δύσκολη φάση και την επόμενη μέρα, μετά τον κορονοϊό, πρέπει να καθίσουμε όλοι και να δούμε με προσοχή τον χάρτη της υγείας στην Πελοπόννησο -για την υγεία του λαού μας και για την υγεία όλων μας. Η κατάσταση στην υγεία στην Πελοπόννησο δεν είναι και η καλύτερη. Υπάρχουν περιοχές, όπως η Αργολίδα που δεν έχουν καν Νομαρχιακό Νοσοκομείο. Δεν υπάρχει ούτε ένα ακτινοθεραπευτικό μηχάνημα στα νοσοκομεία της Πελοποννήσου και οι καρκινοπαθείς για να κάνουν μια συνεδρία πρέπει να ανέβουν στην Αθήνα. Και αυτό δε μας τιμά”.

Τις πιο πάνω επισημάνσεις έκανε, μεταξύ άλλων, ο περιφερειάρχης Πελοποννήσου Παναγιώτης Νίκας σε συνέντευξη Τύπου που έδωσε το βράδυ σήμερα, Τρίτη 25 Μαΐου, στην Καλαμάτα, στο Διοικητήριο της Π.Ε. Μεσσηνίας, στην διάρκεια της οποίας έκανε εκτεταμένη αναφορά σε ζητήματα που αφορούν στον τομέα υγείας στην Περιφέρεια.

Ο περιφερειάρχης τόνισε ότι η Περιφέρεια στήριξε με εκατοντάδες εκατομμύρια τον εθνικό αγώνα εναντίον της covid-19, τόσο μέσω της ενίσχυσης των επιχειρήσεων που επλήγησαν από τα μέτρα αποτροπής της πανδημίας, όσο και μέσω της συνδρομής της στον δημόσιο τομέα υγείας με την προμήθεια ιατροτεχνολογικού εξοπλισμού αλλά και αναλώσιμων που διατέθηκαν στα νοσοκομεία και στα Κέντρα Υγείας.

Αναλυτικά, οι σχετικές δηλώσεις του περιφερειάρχη έχουν ως εξής:

“ΕΙΜΑΣΤΕ ΥΠΕΡΗΦΑΝΟΙ”

“Εκφράζοντας την ευγνωμοσύνη μου προς τους ιατρούς και το νοσηλευτικό και διοικητικό προσωπικό της Πελοποννήσου και ολόκληρης της Ελλάδας, για την προσπάθεια την οποία κατέβαλαν ώστε να αντιμετωπιστεί αυτή η πολύ δύσκολη κατάσταση της πανδημίας στην οποία έχουμε υποπέσει.

Μετά λόγου γνώσης σας λέγω ότι είμαστε υπερήφανοι ως Περιφέρεια για την ουσιαστική συμβολή μας στην αντιμετώπιση της πανδημίας. Η συμβολή μας έφτασε στα 120.000.000 ευρώ περίπου -στήριξη επιχειρήσεων, προμήθειες σε αναλώσιμα και ιατρικά μέσα, πιστώσεις προς δημόσιες υπηρεσίες για την αντιμετώπιση των προβλημάτων με τους μετανάστες. Ηταν χρήματα τα οποία στερήθηκε ο Πελοποννησιακός λαός σε έργα υποδομών, αλλά προέχει πάντοτε η υγεία του πληθυσμού.

Από τα 120.000.000 ευρώ τα 50.000.000 πήγαν ευθέως στην υγεία για αναλώσιμα, σε σημείο που έλεγα στους διοικητές των νοσοκομείων να απευθυνθούν και στο υπουργείο Υγείας για μηχανήματα τα οποία ήταν αναγκαία για τη λειτουργία των νοσηλευτικών τους ιδρυμάτων. Το κάναμε γιατί δίναμε απόλυτη προτεραιότητα στις ανάγκες του κόσμου.

Για το Νοσοκομείο Καλαμάτας πρέπει να πω ότι η χρηματοδότηση με 3,8 εκ. ευρώ από το ΕΣΠΑ για την προσθήκη ορόφου ήταν μια επιβράβευση για τον αγώνα που δίνει την πρώτη γραμμή στη μάχη εναντίον του κορονοϊού για ολόκληρη την Πελοπόννησο, νοσηλεύοντας -στην πρώτη φάση- ασθενείς από ολόκληρη την Πελοπόννησο. Χρωστώ μεγάλη χάρη στον τ. διοικητή Γιώργο Μπέζο, ο οποίος με θάρρος σε εκείνη την πρώτη φάση, είπε ‘εμείς δεχόμαστε να γίνουμε Νοσοκομείο αναφοράς για τον κορονοϊό’.

Και αυτό ήταν μια πολύ μεγάλη κουβέντα, όταν σε άλλες περιοχές υπήρχε πολύ μεγάλη αντίδραση για τη μετατροπή των Νοσοκομείων, με χαρακτηριστικό παράδειγμα το Παναρκαδικό Νοσοκομείο στην Τρίπολη, το οποίο δεν έγινε νοσοκομείο αναφοράς με την παρέμβαση και του υπουργού.

ΣΟΒΑΡΑ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ

Δεν είμαστε για να γυρίζουμε γύρω από τους υπουργούς και να βαράμε παλαμάκια, έχουμε εκλεγεί για να προσφέρουμε υπηρεσίες. Βεβαίως έχουμε και την ιδεολογία μας, αλλά πρέπει να λέμε και την αλήθεια σε όλες τις περιπτώσεις. Και η κατάσταση στην υγεία στην Πελοπόννησο δεν είναι και η καλύτερη. Υπάρχουν περιοχές, όπως η Αργολίδα που δεν έχουν καν Νομαρχιακό Νοσοκομείο. Είναι το πρώτο αίτημά μας για ένταξη στο Ταμείο Ανάκαμψης.

Εχουμε σοβαρά προβλήματα, δεν υπάρχει ούτε ένα ακτινοθεραπευτικό μηχάνημα στα Νοσοκομεία της Πελοποννήσου και οι καρκινοπαθείς για να κάνουν μια συνεδρία πρέπει να ανέβουν στην Αθήνα. Και αυτό δε μας τιμά.

Η υγεία δεν είναι χαμόγελα, ούτε να περιφέρονται γύρω από μας οι ωφελημένοι και να χειροκροτούν. Το λέγω γιατί είμαστε σε δύσκολη φάση και την επόμενη μέρα, μετά τον κορονοϊό, πρέπει να καθίσουμε όλοι και να δούμε με προσοχή τον χάρτη της υγείας στην Πελοπόννησο -για την υγεία του λαού μας και για την υγεία όλων μας.

Εμείς ήδη έχουμε συντάξει την έκθεση για την αναβάθμιση της υγείας στην Πελοπόννησο, όπου χρειάζονται εκατοντάδες εκατομμύρια για να φτάσουμε στο επίπεδο που πρέπει, την οποία θα υποβάλουμε στο Ταμείο Ανακαμψης -έχω ήδη επισκεφθεί τον κ. Σκυλακάκη για το συγκεκριμένο θέμα.

ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ

Πρόσφατα, ο υπουργός Υγείας επισκέφθηκε την πόλη της Καλαμάτας. Θα ήθελα να του υποβάλω μερικά ερωτήματα δημόσια. Ας πούμε, γιατί οι δωρεές πολλών εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ οι οποίες δόθηκαν από Πελοποννήσιους -όπως ο Καρέλιας, ο Κωνσταντακόπουλος, ο Στασινόπουλος, αλλά και από την Motor Oil στην Κορινθία- δεν ήρθαν στα νοσοκομεία της Περιφέρειας Πελοποννήσου; Η αιτιολογία ήταν ότι δεν είχαμε Νοσοκομείο αναφοράς. Και γιατί, για ποιόν λόγον δεν στηρίχθηκε η πρόταση της Περιφέρειας να γίνει το Παναρκαδικό Νοσοκομείο αναφοράς; Οταν όλα ήταν έτοιμα, σε συνεργασία με το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο του Ρίου; Γιατί, στην κρίσιμη ώρα της μάχης, αντικαταστάθηκε ο διοικητής του Νοσοκομείου Καλαμάτας; Θα μου πείτε από αρίστους… Εγώ δεν έχω ιδιαίτερες σχέσεις με τον τ. διοικητή, όμως δεν περίμεναν να τελειώσει η συγκεκριμένη διαδικασία.

Αλλά εν πάσει περιπτώσει δεν είναι η ώρα των αντιπαραθέσεων. Δεν έχει καμία σημασία αν οι προσωπικές μας σχέσεις είναι διαταραγμένες, έχουμε έναν συγκεκριμένο θεσμικό ρόλο, τον οποίο πρέπει να τον υπηρετούμε και να συνεργαζόμαστε για αυτό. Και εγώ ήθελα να θέσω στον υπουργό τα ζητήματα τα οποία υπάρχουν στην υγεία στην Πελοπόννησο

Είδα ότι δεν κάλεσε, όχι μόνο εμένα αλλά και άλλους θεσμικούς εκπροσώπους του μεσσηνιακού λαού. Σε ποιόν δεν αρέσει ο δήμαρχος Πύλου – Νέστορος, ο οποίος έχει Κέντρο Υγείας και το στηρίζει με όλες του τις δυνάμεις; Σε ποιόν δεν αρέσει ο δήμαρχος Τριφυλίας, ο οποίος έχει διαθέσει πολλά χρήματα για την υποστήριξη του Νοσοκομείου Κυπαρισσίας; Γιατί γίνονται οι συγκεκριμένες επιλογές;

Λοιπόν, εμείς θα συνεχίσουμε να βοηθάμε τα Νοσοκομεία, την υγεία, γιατί βοηθάμε το λαό και βοηθάμε και τον τόπο. Ας είναι. Και τα λέω αυτά με το θάρρος το οποίο επιβάλει το αξίωμα το οποίο μου έδωσε ο κόσμος, διότι έτσι έχω συνηθίσει και να πολιτεύομαι και να εκφράζομαι”.