Όλα καλά με την περιπέτεια υγείας του Γιώργου Παπακωνσταντίνου από τη Γορτυνία | Μεγάλο "ευχαριστώ" σε Κέντρο Υγείας Δημητσάνας και Παναρκαδικό Νοσοκομείο

Σάββατο, 12 Αυγούστου 2023 01:22

Σε γραπτό μήνυμά του ο συντονιστής της τοπικής οργάνωσης ΠΑΣΟΚ Γορτυνίας Γιώργος Παπακωνσταντίνου, αναφέρει ... "Τελικά δεν είναι όλα μαύρα και δύσκολα στον τόπο μας....εκτός από κατι...Γορτυνιακές " πέτρες " που μας δυσκόλεψαν από μικρούς και εξακολουθούν ....αλλά εμείς τις αγαπάμε!!!!

Ήταν χαράματα της Δευτέρας 7 Αυγούστου 2023, όταν με ξύπνησε ένας έντονος πόνος στην κοιλιακή χώρα, χωρίς πολλά πολλά κατάλαβα, ελέω και ιστορικού, ότι οι πέτρες μου στο νεφρό με θυμήθηκαν, βλέπεις κάποιοι από εμάς έχουμε πιεί αρκετό νερό σε πηγές και τρεχούμενα αυλάκια από παιδιά.

Ο πόνος αφόρητος, όσοι το έχουν περάσει ξέρουν ( λένε σαν τον πόνο της γέννας), δεν έλεγε να ελαττωθεί καθόλου, κάνοντας υπομονή για αρκετές ώρες έφυγα για το κέντρο υγείας Δημητσάνας.

Έχω γράψει στο παρελθόν και έχω πει πολλά για αυτό το κόσμημα της Γορτυνίας, που δεν είναι μόνο το όμορφο κτήριο, αλλά το προσωπικό του ιατρικό και νοσηλευτικό που το κατατάσσουν θεωρώ μεταξύ των καλύτερων δομών πρωτοβάθμιας υγείας στην χώρα.

Εκεί γιατροί και νοσηλευτές με επιστημονική επάρκεια, αλλά πάνω από όλα με ανθρωπιά, προσπαθούσαν επί ώρες να ηρεμήσουν της πετρούλες και να απαλύνουν τον πόνο μου, τι δεν έκαναν....,δυστυχώς για μένα έπρεπε να γίνει διακομιδή στο νοσοκομείο.

Εκεί έρχεται ο ρόλος του μέσου και του τρόπου διακομιδής από την Δημητσάνα στην Τρίπολη, χωρίς καν να καταλάβω βρέθηκα, για πρώτη φορά στη ζωή μου, στο φορείο ενός υπερσύγχρονου ασθενοφόρου με τον οδηγό του έτοιμο και τον συνοδό γιατρό του ΚΥ στο πλευρό μου, δίνοντας μου κουράγιο, μέχρι την Τρίπολη.

Οι συνθήκες διακομιδής ανθρώπινες, ακόμα και οι λακκούβες του δρόμου ανεπαίσθητες, η δε ζέστη του Αυγουστιάτικου μεσημεριού μόνο έξω.

Ο πόνος οξύς αλλά ο χρόνος διακομιδής ελάχιστος.

Φτάνοντας στο Παναρκαδικό Γενικό νοσοκομείο Τρίπολης, περίμενα λόγω και της αυξημένης επισκεψιμότητας στην περιοχή λόγω Αυγούστου να βρω ουρές στα επείγοντα του χειρουργικου ( όσοι έχουμε γνωρίσει την εμπειρία των κεντρικών και μεγάλων νοσοκομείων της Αθήνας σε ημέρα εφημερίας καταλαβαίνουμε).

Κατά ένα περίεργο τρόπο, παρά τον συνεχόμενο πόνο μου από το πρωί, (είχαν περάσει ήδη δώδεκα ώρες και εγώ ακόμα πονούσα), βρήκα μια απόλυτη τάξη με πολλά περιστατικά μεν, αλλά όλα να εξετάζονται χωρίς καθυστέρηση, ενας γιατρός βρέθηκε δίπλα μου και μου συστήθηκε..."κύριε Παπακωνσταντίνου λέγομαι....,είμαι ειδικευμένος γιατρός ουρολογίας...πείτε μου πως είστε....

Ακολούθησε μια γρήγορη διαδικασία εξετάσεων με υπέρηχους και αξονική, (παρόλο που υπάρχει έλλειψη ακτινολογων στο νοσοκομείο), εντοπίστηκε η θέση του "λίθου" και το λόγο είχε τότε ένας άλλος καταπληκτικός άνθρωπος γιατρός, ο επιμελητής ουρολόγος .

Η πορεία μονόδρομος χειρουργείο για να δώθει άμεση λύση στο πρόβλημα και ανακούφιση από τον συνεχόμενο πόνο μετά από 15 ώρες.

Τελικά όλα πήγαν καλά και μετά από τετραήμερη παραμονή στο νοσοκομείο, επέστρεψα στο σπίτι, με την "πέτρα" μαζί, αλλά αυτή τη φορά "συνεργαζόμενοι" χωρίς πόνο.

Είναι λοιπόν από τις στιγμές της ζωής που διαπιστώνει κανείς ότι τελικά δεν είναι όλα "μαυρα" σε τούτο τον τόπο, γιατί υπάρχουν άνθρωποι που τιμούν τον όρκο τους, το λειτούργημά τους και πάνω από όλα σέβονται τον συνάνθρωπο τους.

Ένα μεγάλο ευχαριστώ από καρδιάς με σειρά:

Στο Κέντρο Υγείας Δημητσάνας και :

Στον Δ/ντη Βασίλη Βαρδιάμπαση,

Στον Επιμελητή Γενικό Ιατρό Δημήτρη Κολοκυθά

Στους αγροτικούς Ιατρούς που είχαν βάρδια (τρεις τέσσερις τουλάχιστον τα ονόματα των οποίων δεν γνωρίζω)

Ιδιαίτερα στο συνοδό γιατρό που με συνόδευσε στο νοσοκομείο ( Βαγγέλης αν δεν κάνω λάθος το επώνυμο δεν κράτησα και να με συγχωρέσει) , αλλά στη διαδρομή και προσπαθώντας να με κάνει να ξεχάσω ή δυνατόν τον πόνο μου σε συζήτηση μου ανέφερε ότι δυστυχώς σε λίγο καιρό φεύγει για κεντρικό νοσοκομείο της Αθήνας για να λάβει την ειδικότητα του νευρολόγου.

Στο νοσηλευτικό προσωπικό του ΚΥ

Στον οδηγό του ασθενοφόρου.

Στο Παναρκαδικό Νοσοκομείο:

Τον διοικητή του Νοσοκομείου Τάσο Τζανή

Τον Επιμελητή Ουρολογίας Δημάκη Γεώργιο.

Τον Ιατρό αναισθησιολόγο Μαδιανό Δημήτριο.

Τον Ιατρό ειδικευόμενο Ουρολογίας Θεοδωρόπουλο Δημήτριο.

Το νοσηλευτικό προσωπικό της Ουρολογικής κλινικής.

Τον φίλο μου Δήμαρχο Γορυνίας Στάθη Κούλη

Τους φίλους Αντιδημάρχους Γορτυνίας, Δημήτρη Μπόρα και Νεκτάριο Μπαρούτσα.

Τον φίλο μου Φώτη Αντωνακόπουλο .

Όλους τους δεκάδες φίλους και συγγενείς, τους οποίους ανησύχησα και κατέκλυσαν τα τηλέφωνα, όλες αυτές τις ημέρες.

Την οικογένειά μου, την μητέρα μου τον αδερφό μου, τα παιδιά μου,τους οποίους άγχωσα και ανησύχησα.

Πάνω από όλα ευχαριστώ τον άνθρωπό μου ,το στήριγμα μου, τον επί 31 χρόνια συνοδοιπόρο στην ζωή μου που δεν είναι άλλος από την σύζυγό μου την Ζαμπία μου.

Αν ξέχασα κάποιον ζητώ συγγνώμη.

Είχα την ανάγκη να γράψω τούτες τις λέξεις για να αποδώσω στο ελάχιστο σε όλους αυτούς τους ανθρώπους το μικρό μου αλλά ειλικρινές και μέσα από την καρδιά μου ευχαριστώ.

Καλή Παναγιά σε όλους και να προσέχετε.

Βλέπεις τις "πέτρες" της Γορτυνίας που σε αυτές γεννηθήκαμε και με αυτές ζήσαμε και μεγαλώσαμε, δεν τις αποχωρίστηκαμε ποτέ, ούτε αυτές μας εγκατέλειψαν και θα τις κουβαλάμε πάντα "μέσα" μας.!!!!!"

Tags:

Γιώργος Παπακωνσταντίνου, Παναρκαδικό Νοσοκομείο, Κέντρο Υγείας Δημητσάνας,