Menu
RSS
Σάββατο, 02/11/2024
kalimera-arkadia logo
kalimera Arkadia Facebook pageKalimera Arkadia TwitterKalimera Arkadia YouTube channel
ΚΤΕΛ Αρκαδίας
anakem728x90

Μνήμες παιδικές μέσα από τα περίπτερα που χάνονται ...

Μνήμες παιδικές μέσα από τα περίπτερα που χάνονται ...
Ένα περίπτερο μικρό και γραφικό ήταν και το δικό μας, στην όμορφη γειτονίτσα μας.
Ας ταξιδέψουμε λίγο πιο πίσω ,όχι πολύ παλιά κι ας θυμηθούμε το δικό μας άνθρωπο , τον περιπτερά μας τον Βαγγέλη Ζαραβίνο,που αυτό το μικρό περίπτερο ,ήταν κομμάτι της ζωή του,της ζωής μας,της γειτονιάς μας.
Ήταν γεμάτο αναμνήσεις για όλους εμάς που το ζήσαμε. Το σήμα κατατεθέν της γειτονιάς αλλά και σημείο συνάντησης. Ας είναι αυτό ένα μνημόσυνο για τον καλό κι αγαθό άνθρωπο που είχε αυτό το περίπτερο για πολλά χρόνια.
Ήταν ένας άνθρωπος πράος...ήσυχος ..με αγνότητα ψυχής σαν μικρού παιδιού.Τα παιδικά χρόνια μας, άρρηκτα συνδεδεμένα με τη μορφή αυτού του ανθρώπου. Τον έχουμε στην καρδιά μας με τις μνήμες από τα χρόνια μας τα όμορφα, τότε που τρέχαμε με τη δραχμούλα μας στο περιπτεράκι του να αγοράσουμε τα καλούδια του.Καραμέλες βουτύρου,κανέλλας και γαρύφαλλου,σε κείνα τα γυάλινα βάζα ,που τα άνοιγε κι εμείς βάζαμε το μικρό μας χεράκι για να πάρουμε το γλυκό θησαυρό, βανίλια στο κυπελάκι,παγωτά, τσίχλες.
Χειμώνες, καλοκαίρια πάντα εκεί ,σε αυτό το περίπτερο ,να μας περιμένει να ψωνίσουμε, πότε για εμάς,τα καλούδια που λιμπιζόμασταν από μικρό του παράδεισο, πότε τσιμπιδάκια, φιλέδες, κλωστές για τις μαμάδες μας ,η κάνοντας κάνα " θέλημα " για τους παππούδες της γειτονιάς, για τσιγάρα η να τους γεμίσει το τσακουμάκι τους.
Δεν ξεχνώ το κυρ Σωτήρο με τα τσιγάρα Σαντέ που πάντα του ζητάγαμε το πακέτο όταν άδειαζε για να κόψουμε τη φωτογραφία της Ζωζώ Νταλμάς που ήταν πάνω .
Ακόμα έχω στο μυαλό το καλοσυνάτο του βλέμμα την πραότητα της φωνής του...Για μας ήταν ο φίλος μας, ο Βαγγέλης , ήταν συνομήλικός μας... κι ας είχε την ηλικία των γονιών μας..
Που πας; ρώταγε η μανάδες...στο Βαγγέλη για τσίχλες απαντούσαμε. Εκεί μαζευόμασταν όλα τα πιτσιρίκια και μετά ίσια για τις κούνιες και το κρυφτό και το κυνηγητό μας.
Κι ο περιπτεράς μας ο Βαγγέλης, ήταν πάντα εκεί, με μια καλή κουβέντα για όλους, που ενώ ήξερε τα πάντα για τη γειτονιά, δε μίλαγε ποτέ .Το παγκάκι δίπλα στο περίπτερο έγινε στέκι για τους γείτονες.Πόσες κουβέντες, πόσα καλαμπούρια ,πόσες ιστορίες από τα παλιά δεν ακούστηκαν εκεί!!!Πόση αγάπη και νοιάξιμο ο ένας για τον άλλον αλλά και για την Αγιά Βαρβάρα και την Αγιά Τριάδα μας. Μια γωνιά γεμάτη καλοσύνη, γεμάτη από φίλους, ανθρώπους που τους έδενε η ίδια αγάπη για την γειτονιά, και όσα συνέβαιναν σε αυτό το μικρόκοσμο μας.
Σήμερα δεν υπάρχει πιά αυτό το περίπτερο,οι παλιότεροι εφυγαν κι αυτοί κι έμεινε μόνο ένα κενό στο χώρο ,αλλά με αμέτρητες αναμνήσεις στις ψυχές και τις καρδιές μας
Κι εσύ αγαπημένε Βαγγέλη μας ,δικέ μας άνθρωπε...θα είσαι πάντα στη μνήμη μας με αγάπη...Είσαι κομμάτι των αναμνήσεων μας. Σε ευχαριστούμε για όλα όσα προσέφερες..

 

Φωτογραφίες - Τζίμης Σίδερης
Κείμενο - Ασπασία Μπιρμπίλη

ΔΕΙΤΕ ΤΙΣ ΕΙΚΟΝΕΣ ΕΔΩ!

Προσθήκη σχολίου

Επιστροφή στην κορυφή

Διαβάστε επίσης...