Τραυματία του σιδηροδρομικού δυστυχήματος των Τεμπών προσήγαγε η Αστυνομία!

Προσήγαν επιζώντα τραυματία του σιδηροδρομικού δυστυχήματος των Τεμπών για εξακρίβωση στοιχείων. Ο Αντώνης Αντωνίου που είναι ένας από τους επιβάτες, που κατάφεραν να βγουν ζωντανοί από τη σύγκρουση των τρένων, συμμετείχε στο συλλαλητήριο που πραγματοποιήθηκε στη Θεσσαλονίκη την Τετάρτη 5 Μαρτίου με αίτημα να αποδοθεί δικαιοσύνη στη μνήμη των θυμάτων. 

Όπως κατήγγειλε, μιλώντας στο OPEN και το Τώρα Μαζί η όλη διαδικασία διήρκησε πάνω από 3 ώρες ενώ δεν τους επέτρεψαν καν να καλέσουν τους οικείους τους για να τους ενημερώσουν ότι βρίσκονται στο αστυνομικό τμήμα. «Ξέσπασαν κάποια επεισόδια στην Καμάρα. Στη Θεσσαλονίκη ήμουν εγώ. 300 μέτρα παραπέρα, ενώ εμείς είχαμε ήδη φύγει από τα επεισόδια τα οποία είχαν ξεσπάσει, ήμασταν καμιά 20ριά άτομα και κάποιες μηχανές, ΔΙΑΣ από ό,τι κατάλαβα, μας σταματήσανε, κόψανε τη διαδρομή μας. Μας εξήγησαν ότι είναι ένας τυπικός στιγμιαίος έλεγχος.Αποφασίστηκε, στο φτερό που λέμε, να μεταβούμε στο αστυνομικό μέγαρο», είπε χαρακτηριστικά.

«Αναγκαστήκαμε να φάμε δακρυγόνα»

Ο Αντώνης Αντωνίου είπε ότι περιμένοντας να έρθει η κλούβα της αστυνομίας ήταν εκτεθειμένοι στα δακρυγόνα. «Αναγκαστήκαμε να φάμε δακρυγόνα περιμένοντας την κλούβα να έρθει να μας πάρει. Πολλοί από εμάς, επειδή ακριβώς δεν συμμετέχουμε σε επεισόδια, δεν είχαμε μαζί μας μάσκες, δεν είχαμε τέτοια προληπτικά μέσα, εγώ πανικοβλήθηκα κάποια στιγμή, όχι γιατί δεν έχω ξαναφάει δακρυγόνα, αλλά επειδή έχουν μείνει κάποια αναπνευστικά προβλήματα, τα οποία θα μπορούσα να τα αντιμετωπίσω φεύγοντας από τη σκηνή εκείνη, αλλά δεν μπορούσα να φύγω εκείνη τη στιγμή».

Ο ίδιος στο αστυνομικό τμήμα ανέφερε στους αστυνομικούς ότι ήταν επιβάτης στην επιβατική αμαξοστοιχία. «Πήγαμε στο αστυνομικό μέγαρο. Επειδή εγώ τους τελευταίες μέρες είχα ένα μυϊκό σπασμό και για να μπορέσω να κατέβω στις πορείες είχα κάποια έμπλαστρα στη μέση μου. Πάνω στον σωματικό έλεγχο με ρωτήσανε τι είναι αυτά. Τους εξήγησα ότι λόγω και των Τεμπών εγώ έχω ένα πρόβλημα στο αυχενικό μου. Και ύστερα ρωτάω τον αστυνομικό "θα θέλατε και τη θέση μου στο τρένο;". Κοιταχτήκαμε για λίγο, μου χαμογέλασε. Το άκουσαν και οι αστυνομικοί γύρω-γύρω και ο μόνος που ανταποκρίθηκε είναι ένα παλικάρι το οποίο ήρθε πέντε λεπτά αργότερα και με ρώτησε αν ήμουνα μέσα, του είπα "ξέρεις κάτι, είχα ένα μήνα στο νοσοκομείο, ήμουνα με οξυγόνο". Και του εξήγησα πως μας είχατε δέκα λεπτά να τρώμε τα δακρυγόνα».

«Μας είχαν με τα κινητά κλειστά επί 3 ώρες»

Ο Αντώνης Αντωνίου εξήγησε ότι «ο βασικός λόγος για τον οποίο αναφέρθηκα στα Τέμπη είναι επειδή περίμενα να σεβαστούν το γεγονός πως πίσω στο σπίτι στο πατρικό μου περιμένουν δύο γονείς οι οποίοι κάθε φορά που εγώ δεν σηκώνω το τηλέφωνο,  ξαναζούν εκείνο το βράδυ. Εφόσον ήμασταν 3 ώρες με κλειστά κινητά χωρίς να μας έχουν δώσει το δικαίωμα να πάρουμε τηλέφωνο. Υπάρχουν άνθρωποι πίσω στο σπίτι που ανησυχούν».

Σχετικά με τις κινητοποιήσεις είπε «προσπαθούμε να πιάσουμε τη ζωή μας κατά κάποιον τρόπο από την αρχή, άλλοι όπως είναι οι συγγενείς που δεν θα είναι η ζωή τους ξανά ίδια, προσπαθούν να δικαιωθούν, προσπαθούν να στρώσουν το δρόμο».