Το αλώνισμα του πολιτισμού στο δήμο Γορτυνίας

Καταρχήν απαιτεί έγκαιρη προετοιμασία και κυρίως συγκεκριμένο σχεδιασμό, ώστε να γίνεται ξεκάθαρο στην τοπική κοινωνία τι πολιτισμό έχουμε ανάγκη. Για παράδειγμα, θέλουμε πολιτισμό στον οποίο θα έχουν πρόσβαση οι κάτοικοι και οι επισκέπτες όλο το χρόνο ή απλώς θέλουμε πολιτιστικές εκδηλώσεις για να υπηρετούν τις τουριστικές ανάγκες του καλοκαιριού;

Ουδέποτε μέχρι σήμερα η δημοτική αρχή αλλά και η αντιπολίτευση έκατσαν να συζητήσουν σοβαρά στο δημοτικό συμβούλιο τις κεντρικές κατευθύνσεις που πρέπει να ακολουθήσει η Γορτυνία στον τομέα του πολιτισμού.

Το μόνο που κάνουν είναι να εγκρίνουν μεμονωμένα αιτήματα που υποβάλλονται κατά καιρούς από φορείς και συλλόγους για τη διοργάνωση εκδηλώσεων. Ο ρόλος του δήμου είναι καθαρά συμπληρωματικός - υποβοηθητικός (πριν με τη ΔΗΚΕΓ και σήμερα χωρίς αυτή, αφού καταργήθηκε).

Ο δήμος Γορτυνίας στον τομέα του πολιτισμού μοιάζει με τον αλωνάρη, που έχει ξεχάσει να σπείρει και να οργώσει, ξέρει όμως ότι θα θερίσει κάποιους καρπούς από τη διοργάνωση αποσπασματικών εκδηλώσεων την περίοδο του καλοκαιριού, τις οποίες βεβαίως στηρίζει.

Το ζητούμενο όμως, για τη Γορτυνία δεν είναι οι σύλλογοι να διοργανώνουν κάθε χρόνο το δικό τους αντάμωμα ή πάρτυ νεολαίας. Αλλού βρίσκεται η ουσία: μπορούμε σήμερα να μιλάμε στη Γορτυνία για καθημερινή ενασχόληση των πολιτών με τον πολιτισμό; Για ανοικτά πνευματικά - πολιτιστικά κέντρα με ευθύνη του δήμου, για δημοτικές βιβλιοθήκες, για εκμάθηση μουσικής, για πρόσβαση στις τέχνες και τον πολιτιστικό πλούτο της χώρας; Όχι μόνο δε συμβαίνει κάτι τέτοιο, αλλά αντίθετα βρισκόμαστε πολύ μακριά από αυτό το στόχο.

Εκείνο που κάνουμε είναι να αγκαλιάζουμε σφιχτά την παράδοση, να την προβάλουμε με την τουριστική κίνηση του καλοκαιριού κι έτσι να πορευόμαστε. Αυτό όμως, δε λέγεται πραγματικός πολιτισμός, αλλά εφήμερος. Είναι "πολιτισμός του θέρους".

Εάν τα χωριά της Γορτυνίας είχαν τον πολιτισμό που τους αξίζει, αναπόσπαστο στοιχείο της καθημερινότητάς τους, οι εκδηλώσεις του καλοκαιριού θα εξέφραζαν τις ανάγκες και την οργανωμένη προσπάθεια όλης της προηγούμενης περιόδου με τους κατοίκους των χωριών ενεργούς και συμμέτοχους. Σε αυτή την περίπτωση, ο πολιτισμός θα είχε βρει το πραγματικό του νόημα.

Το ζήτημα λοιπόν, δεν είναι ποιες εκδηλώσεις γίνονται το καλοκαίρι ή αν καταργήθηκε η εκδήλωση για το αλώνισμα στο Βαλτεσινίκο (αν και έχει κι αυτό τη σημασία του). Το πρόβλημα είναι βαθύτερο κι έχει να κάνει με την ανυπαρξία συγκροτημένης πολιτιστικής πολιτικής από την πλευρά του δήμου.

Η Γορτυνία πορεύεται χωρίς σχέδιο, στα τυφλά, εμφανιζόμενη ως αλωνάρης, που δε φρόντισε να σπείρει.

Δρ. Βασίλης Σιοκορέλης

Σάββατο, 17/8/24

(φώτο: βόλτα στο όμορφο Βαλτεσινίκο)