Ο σεισμός που άλλαξε τη Μεγαλόπολη: 5 Απριλίου 1965

Ήταν πρωί της 5ης Απριλίου 1965 όταν η γη άρχισε να τρέμει κάτω από τα πόδια των κατοίκων της Αρκαδίας. Μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα, η σιωπή της άνοιξης έσπασε από τον εκκωφαντικό ήχο της καταστροφής. Ένας σεισμός μεγέθους 6,1 Ρίχτερ με επίκεντρο την Απιδίτσα, ένα μικρό χωριό κοντά στη Μεγαλόπολη, σκόρπισε τον όλεθρο και έγραψε μία από τις πιο σκοτεινές σελίδες στην ιστορία της περιοχής.

Ο απολογισμός τραγικός: 17 νεκροί, εκατοντάδες τραυματίες, δεκάδες χωριά πληγωμένα ανεπανόρθωτα. Από τα περίπου 24.000 σπίτια που επλήγησαν, περισσότερα από 1.400 κατέρρευσαν ολοσχερώς. Περίπου 20.000 άνθρωποι βρέθηκαν άστεγοι από τη μια στιγμή στην άλλη. Τοπίο πολέμου θύμιζε το κέντρο της Μεγαλόπολης και τα γειτονικά χωριά όπως το Χωρέμι, τα Κυπαρίσσια και τα Καλύβια Καρυών. Οι εικόνες της εποχής δείχνουν γυναίκες με μαντήλες να κλαίνε μπροστά στα χαλάσματα και άντρες να σκάβουν με γυμνά χέρια για να σώσουν ό,τι απέμεινε.

Οι μετασεισμοί συνέχισαν να τρομοκρατούν τον κόσμο για εβδομάδες. Οι σκηνές και τα προσωρινά καταλύματα γέμισαν με οικογένειες, ενώ ο στρατός και εθελοντές έσπευσαν να στήσουν πρόχειρες εγκαταστάσεις φιλοξενίας. Σε πολλά σημεία της Αρκαδίας, το έδαφος είχε κυριολεκτικά ραγίσει – σχισμές μήκους εκατοντάδων μέτρων εμφανίστηκαν κοντά στα χωριά Κρουνοί και Καλλιθέα, ενώ δρόμοι κόπηκαν στα δύο.

Παρά τις πληγές που άφησε πίσω του ο Εγκέλαδος, το πείσμα και η αλληλεγγύη των κατοίκων της περιοχής αποτέλεσαν θεμέλιο για την ανοικοδόμηση. Οι εικόνες των κατεστραμμένων σπιτιών και των σκονισμένων παιδιών που παίζουν στα χαλάσματα δεν ξεχνιούνται, όμως η Μεγαλόπολη βρήκε τον τρόπο να σταθεί ξανά στα πόδια της.

Σήμερα, εξήντα χρόνια μετά, οι μνήμες εκείνου του σεισμού εξακολουθούν να είναι ζωντανές – όχι μόνο ως υπενθύμιση της ευθραυστότητας της ανθρώπινης ζωής, αλλά και ως απόδειξη του τι μπορεί να καταφέρει μια κοινότητα όταν ενώνεται απέναντι στην τραγωδία.

Κεντρική φωτογραφία και βίντεο | www.notospress.gr