Πόσο έχουν γίνει όλα τόσο σύντομης διάρκειας στη ζωή μας!!! Και όσοι εξακολουθούν να διατηρούν τη συνήθεια, συνήθως οι γονείς δηλ. που έχουν παιδιά 6-12 ετών, αγοράζουν έναν χαρταετό τελευταία στιγμή, το πρωϊ της καθαρής Δευτέρας, τρέχουν να βρούν ένα μέρος για να τον πετάξουν, γρήγορα - γρήγορα τον πετάνε για καμιά μισή ώρα (κι αν τα καταφέρουν γιατί μπορεί να τύχει να βρέχει ή να μην έχει αέρα) γιατί έπεται τσιμπούσι με την παρέα και πρέπει γρήγορα - γρήγορα να φύγουν για να προλάβουν. Το παιδί παρακολουθεί μάλλον αμήχανο, δεν καταλαβαίνει και πολλά, δεν γίνεται δικό του θέμα, εξάλλου θέλει κάποια γνώση το πέταγμα. Την γνώση στον ελάχιστον χρόνο δεν μπορεί να την αποκτήσει, δεν μπορεί να το καταφέρει μόνο του και συνήθως ο μπαμπάς (επειδή βιαζόμαστε) που έχει μια κάποια γνώση αναλαμβάνει καθ΄ ολοκληρίαν το καθήκον!! Πού να περιμένουμε τώρα να πειραματιστεί το παιδί (βιαζόμαστε). Το παιδί κρατά λίγο το ράμα κι αυτό ήταν!!.