ΑΝ ΑΠΟΜΟΝΩΝΑΜΕ, τελείως αυθαίρετα, μερικά μόνο στοιχεία της ζωής της Χαράς, θα παρουσιαζόταν μπροστά μας μια κάπως περίεργη διαδρομή. Πολιτικός μηχανικός που φτιάχνει χειροποίητα σαπούνια, και ζει από αυτό, σε ένα μικρό χωριό έξω από την Τρίπολη, μετά από 15 χρόνια ζωής στο κέντρο της Αθήνας.
Όταν μιλήσεις όμως μαζί της, καταλαβαίνεις πως αυτά τα φαινομενικά αταίριαστα κομμάτια συνθέτουν ένα πολύ όμορφο και ενδιαφέρον παζλ. Ακολουθεί η συζήτηση μαζί της.
«Mένω στο Θάνα, ένα χωριό 5 χλμ. έξω από την Τρίπολη, που δεν έγινε προάστιο της πόλης γιατί μας έπιασε η κρίση και σταμάτησε η ανοικοδόμηση που σταδιακά θα γέμιζε αυτά τα 5 χλμ. με νέα σπίτια. Είναι ένα χωριό γεμάτο αμυγδαλιές, χτισμένο σε έναν λόφο, και βλέπει την πόλη και το οροπέδιο από ψηλά, τριγυρισμένο από βουνά (Μαίναλο, Αρτεμίσιο). Ενώ έχει αρκετούς μόνιμους κατοίκους, η ζωή όλων είναι στην Τρίπολη. Το χωριό, εκτός από έναν πολύ ενεργό πολιτιστικό σύλλογο και μια ταβέρνα, δεν έχει τίποτα άλλο. Έχει το χαρακτηριστικό κρύο της Τρίπολης βέβαια και είναι υπέροχο που το πρωί μπορείς να δεις μια θάλασσα από ομίχλη να σκεπάζει ό,τι βρίσκεται χαμηλότερα.
Μεγάλωσα στην Τρίπολη και στο χωριό, εκεί ήταν το σπίτι των παππούδων μου και εκεί περνούσα όλα μου τα Σαββατοκύριακα ως παιδί, μέχρι που στα 13 μου μετακομίσαμε και εμείς οικογενειακώς στο χωριό. Βέβαια, τότε καθόλου δεν μου άρεσε, αφού εμένα η ζωή μου (φίλοι, φροντιστήρια, σχολείο) ήταν στην Τρίπολη και δεν μπορούσα να πηγαινοέρχομαι μόνη μου.
Περισσότερα στο https://www.lifo.gr