''Οι μηχανές της πράσινης ανάπτυξης καταστρέφουν τον Πάρνωνα''

Παρασκευή, 28 Μαρτίου 2025 10:31

Το έργο Κούκουρας είναι μόνο η αρχή…

Όσα λέμε στα λόγια και σε κάποιους μπορεί να φαίνονται υπερβολικά, γίνονται πράξη εδώ και μερικούς μήνες. Οι μηχανές της πράσινης ανάπτυξης καταστρέφουν τον Πάρνωνα για το έργο «Προφήτης Ηλίας – Κούκουρας – Νεραϊδοράχη» (εν συντομία Κούκουρας). Από το 2006 έως σήμερα και μετά από μια ατελείωτη σειρά με μετονομασίες, συγχωνεύσεις και εξαγορές από εταιρείες-σφραγίδες πίσω από τις οποίες βρίσκονταν τα ίδια πρόσωπα-κεφάλια των ΑΠΕ στον Ελλαδικό χώρο (Λαδακάκος, Παπασταματίου, Φιλιππίδης…) το έργο τελικά ανέλαβε η πολυεθνική εταιρεία AER SOLEIR και φαίνεται να χρηματοδοτεί η γνωστή σε όλους Amazon…

Το βουνό Κάκαβος που ορθώνεται επιβλητικά ανάμεσα στα χωριά Μεσορράχη, Περδικόβρυση, Αγία Σοφία και Δραγούνι και διακρίνεται από όλη τη γύρω περιοχή, είναι πλέον ένα ανοιχτό βιομηχανικό εργοτάξιο. Οι κορυφές του ισοπεδώνονται και μετατρέπονται σε γήπεδα εγκατάστασης των 5 θηριωδών ανεμογεννητριών (190 μ.). Τεράστιοι σε πλάτος δρόμοι τεμαχίζουν το μέχρι πρότινος απάτητο βουνό (κυριολεκτικά αφού η ανθρώπινη δραστηριότητα πέραν της κτηνοτροφίας και της μελισσοκομίας ήταν μηδαμινή αφήνοντας τη φύση να κάνει τη δουλειά της), τεράστια πλατώματα με χαλίκι έχουν δημιουργηθεί για τις ανάγκες της κατασκευής, σωροί χώματος, μπαζών και βιομηχανικών υλικών βρίσκονται ολούθε. Και ακόμα είναι μόνο η αρχή. Δεν έχουμε ακόμα δει τους πυλώνες, τα καλώδια, τις περιφράξεις και φυσικά τους τόνους μπετόν και άλλων βιομηχανικών υλικών να κατακλύζουν το βουνό, ενώ δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο Κούκουρας είναι μόνο η αρχή με άλλα 4 έργα να «ψήνονται» σε απόσταση μικρότερη των 5χλμ (ΒΙΓΛΑ, MORES, ΔΡΑΜΠΑΛΑ, ΤΑΡΝΑΡΑ).

Επιπρόσθετα, από τον Δεκέμβριο του ‘24 στον οδικό άξονα Τρίπολη – Άγιος Πέτρος, από τις Ρίζες μέχρι το Δραγούνι γίνονται τα έργα διασύνδεσης του «Κούκουρα», κομμάτι αυτού που λέμε «συνοδά έργα» του αιολικού «πάρκου». Ουσιαστικά σκάβεται ο δρόμος για να περάσει το υπόγειο καλώδιο που θα στέλνει το ρεύμα στο κέντρο υψηλής τάσης στον κάμπο της Τρίπολης. Από αυτές τις εργασίες για χάρη του αιολικού προκύπτουν δύο ζητήματα:

Α) Σε όλο το μήκος αυτής της διαδρομής έχει καταστραφεί το οδόστρωμα, σε πολλά σημεία (ακόμα και εκεί που το έργο έχει τελειώσει) η άσφαλτος είναι πλέον κάτι παραπάνω από μία λωρίδα, χαλίκια και χώματα από την πρόχειρη επιχωμάτωση βγαίνουν στη μέση του δρόμου. Προκύπτει λοιπόν, ζήτημα ασφάλειας για όσο διάστημα διαρκούν τα έργα και δεν αποκαθίσταται ο δρόμος, ειδικά για τους οδηγούς που κινούνται τη νύχτα. Ο συγκεκριμένος δρόμος είναι η κεντρική αρτηρία της περιοχής και τον χρησιμοποιούν πολλοί ντόπιοι και επισκέπτες που κατευθύνονται στα χωριά μας, αγροτικά οχήματα και φυσικά τουριστικά λεωφορεία τα σαββατοκύριακα.

Β) Αλλοίωση του τοπίου γύρω από τον δρόμο, που θυμίζει πλέον δρόμο σε βιομηχανική περιοχή στα περίχωρα της Τρίπολης (ή την Βάρης-Κορωπίου…) με περιφραγμένα οικόπεδα εναπόθεσης υλικών, λοφίσκους από χώμα και διαπλατύνσεις με καταστροφή των φυσικών πρανών, αλλά και κόψιμο δέντρων σχεδόν σε κάθε στροφή.

Δεν ζούμε σε άλλον πλανήτη. Αντιλαμβανόμαστε ότι οι οχλήσεις είναι λογικό επακόλουθο κάθε έργου. Πάντοτε όμως, αυτές επιθυμούμε να περιορίζονται όσο το δυνατόν περισσότερο και δεύτερον και σπουδαιότερο τις υπομένουμε και πολλές φορές κάνουμε τα στραβά μάτια όταν αυτές είναι κοινής ωφέλειας, δηλαδή καλύπτουν κάποια κοινωνική ανάγκη. Π.χ. η βελτίωση του οδοστρώματος ενός δρόμου που εξυπηρετεί τη μετακίνηση μας, η βελτίωση του δικτύου ηλεκτρισμού ή ο εκσυγχρονισμός του δικτύου ύδρευσης. Όμως στη συγκεκριμένη περίπτωση, όλη αυτή η μετατροπή του τόπου σε ένα πολύβουο εργοτάξιο χρησιμεύει μόνο για να τη δημιουργία μιας βιομηχανικής εγκατάστασης η οποία δεν θα ωφελήσει κανέναν από εμάς, παρά μόνο τις εταιρείες, αυτούς που προωθούν αυτή την παράλογη πολιτική και όσους έχουν παράπλευρα συμφέροντα.