Όταν οι Εύζωνες γνώρισαν τους Αρκάδες της Μελβούρνης (εικόνες)

Οι Εύζωνες έφθασαν λίγο μετά τις δύο έξω από το χώρο της αίθουσας του «Κολοκοτρώνη» και έγιναν δεκτοί με μεγάλο ενθουσιασμό από τον κόσμο που είχε μαζευτεί για να τους δει από κοντά και να τους φωτογραφήσει.
Αν και δεν φορούσαν τις στρατιωτικές στολές τους, ξεχώριζαν από την ευθυτενή κορμοστασιά τους και την περηφάνια στο βλέμμα τους.

«ΕΜΕΙΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΛΕΜΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ»

Μετά την πρώτη υποδοχή, οι Εύζωνες οδηγήθηκαν στο ισόγειο όπου τους περίμενε μια αντιπροσωπεία από Ελληνόπουλα, ντυμένα με παραδοσιακές στολές και στη συνέχεια κατευθύνθηκαν στην αίθουσα όπου θα λάμβανε χώρα το επίσημο γεύμα προς τιμήν τους.

Καθ’ οδόν, υπήρχαν φωτογραφίες από παλαιότερες επισκέψεις των Ευζώνων στην Αυστραλία και κάποιοι από αυτούς κοντοστάθηκαν αναζητώντας ίσως κάποια γνώριμα πρόσωπα.
Έτσι, είχαμε την ευκαιρία να συνομιλήσουμε με τον Κωνσταντίνο που υπηρετεί στην Προεδρική Φρουρά 10 μήνες, τον Παναγιώτη που υπηρετεί 7 μήνες και τον Γιάννη, τον πιο παλιό, που έχει ακόμα μόνο 27 μέρες υπηρεσίας. «Αυτό το ταξίδι κλείνει πολύ καλά για μένα, αφού με το που επιστρέφουμε, απολύομαι» είπε στον «Νέο Κόσμο» χαριτολογώντας.

Και οι τρεις δήλωσαν «τρομερά συγκινημένοι» από τις εκδηλώσεις αγάπης που δέχονται από την πρώτη στιγμή που έφτασαν στη Μελβούρνη.
«Η χαρά και η συγκίνησή μας είναι απερίγραπτη. Δεν περιμέναμε τόση αγάπη από όλη τη Μελβούρνη και εννοώ όχι μόνο τους Έλληνες αλλά και τους Αυστραλούς. Είναι πολύ μεγάλη η τιμή. Είναι κάτι το απερίγραπτο, κάτι το τρομερό» λέει ο Κωνσταντίνος και ο Γιάννης δίπλα του υπερθεματίζει:
«Εμείς πρέπει να ευχαριστούμε που ήρθαμε και όχι το αντίστροφο, ξέρετε, που μας λένε διαρκώς, “ευχαριστώ”. Είναι απίστευτο. Δεν έχουμε ξαναταξιδέψει έτσι με την Προεδρική Φρουρά, ακούγαμε από άλλους που είχαν έρθει, αλλά αν δεν το ζήσεις ο ίδιος δεν το καταλαβαίνεις».

Κοιτώντας τις φωτογραφίες από τις παλαιότερες επισκέψεις, ο Γιάννης εντόπισε τον εκπαιδευτή του. Στην παρέα μπαίνει και ο Παναγιώτης που ψάχνει να βρει κι εκείνος κάποιον γνωστό. Τον ρωτώ για τη μέχρι τώρα εμπειρία του και μου απαντά με έκδηλο ενθουσιασμό πως τα βρίσκει όλα πολύ όμορφα «και η χθεσινοβραδινή βόλτα στο Oakleigh, ήταν τέλεια».

Η κουβέντα μας διακόπτεται από τη φωνή του λοχαγού τους που τους παρακαλεί να προσέλθουν στο χώρο του γεύματος, όπου τους υποδέχονται και επίσημα πλέον, ο πρόεδρος της Παναρκαδικής Ομοσπονδίας, κ. Δημήτρης Αλεξόπουλος, ο πρόεδρος του «Κολοκοτρώνη», κ. Ιωάννης Δημητρόπουλος και ο γραμματέας της Οργανωτικής Επιτροπής Εθνικής Επετείου, κ. Αντώνης Τσουρδαλάκης.

ΤΟ ΑΓΗΜΑ ΠΟΥ ΓΡΑΦΕΙ ΙΣΤΟΡΙΑ

«Είναι μεγάλη χαρά, τιμή, δέος και συγκίνηση για εμάς τους Έλληνες που έχουμε γεννηθεί στην Αυστραλία, που μας δίνεται η ευκαιρία να υποδεχτούμε και πάλι, μετά το 2018, την ελληνική προεδρική φρουρά. Ευχαριστούμε τον πρωθυπουργό που κράτησε την υπόσχεσή του φέτος και προσκαλέσαμε τους Εύζωνες και βοήθησε και η κυβέρνηση» είπε στον «Νέο Κόσμο» ο κ. Τσουρδαλάκης.
Όπως εξήγησε στη συνέχεια, ο λόγος που η Πρόεδρος της Δημοκρατίας ενέκρινε το ταξίδι αυτό ήταν για να πει η Ελλάδα «ευχαριστώ» για όσα έκαναν οι Αυστραλοί για τη χώρα μας κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και όχι μόνο.

«Σήμερα (σ.σ. Παρασκευή) το πρωί οι Εύζωνες επισκέφθηκαν το Austin Repatriation Hospital που είναι το επίσημο νοσοκομείο των βετεράνων Αυστραλών και, παρουσία των αυστραλιανών Αρχών απέδωσαν τιμές στους Αυστραλούς που είναι θαμμένοι σε ολόκληρη την ηπειρωτική Ελλάδα και την Κρήτη. Σφυρηλατούμε τις σχέσεις φιλίας που υπάρχουν μεταξύ των δύο χωρών. Ήμαστε σύμμαχοι σε όλους τους πολέμους, 1ο και 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο, στην Κορέα, και βέβαια η μαζική μετανάστευση που έφερε τόσους Έλληνες στην Αυστραλία», είπε ο κ. Τσουρδαλάκης.

Η φετινή επίσκεψη του αγήματος της Προεδρικής Φρουράς, έχει ιδιαίτερη σημασία για τον Γραμματέα της Οργανωτικής Επιτροπής Εθνικής Επετείου. «Γράφουν ιστορία μιας και είναι η πρώτη φορά που έρχονται στην Αυστραλία Εύζωνες τη Μεγάλη Εβδομάδα, θα ζήσουν το παλμό του ελληνισμού στις εκκλησίες μας, ενώ είναι και η πρώτη φορά που έρχονται για να τιμήσουν τους ΑΝΖΑC και όχι την εθνική μας επέτειο όπως γινόταν μέχρι τώρα κι αυτό έχει μεγάλη σημασία».

ΤΟ ΣΥΜΒΟΛΙΚΟ ΔΩΡΟ ΠΟΥ ΣΥΓΚΙΝΗΣΕ

Μετά τον πρόεδρο της Παναρκαδικής Ομοσπονδίας, κ. Αλεξόπουλο και του Συλλόγου «Ο Κολοκοτρώνης», κ. Δημητρόπουλο, χαιρετισμό απηύθυνε και ο λοχαγός Σταύρος Κουλούμπας, εκ μέρους της Προεδρίας της Δημοκρατίας και της Προεδρικής Φρουράς.
«Είμαστε πολύ ευτυχείς που βρισκόμαστε ανάμεσά σας και μέσα από όλες τις εκδηλώσεις που θα ακολουθήσουν εντός των επόμενων ημερών θα μπορέσετε να μας γνωρίσετε καλύτερα και να δείτε κι εσείς ποια είναι η Προεδρική Φρουρά, ποια είναι η αποστολή της, όταν θα δείτε τους ανθρώπους που σήμερα φοράνε κουστούμια, να φοράνε την στρατιωτική τους στολή με τη φουστανέλα, τη φέρμελη και το φάριό τους» είπε.

Στη συνέχεια, ο κ. Κουλούμπας προσέφερε «σε ένδειξη τιμής και σε ανάμνηση της επίσκεψης της Προεδρικής Φρουράς» ένα συμβολικό δώρο: ένα πέταλο από τσαρούχι, το οποίο, όπως είπε ο λοχαγός, «έχει φορεθεί και όταν πήγε για συντήρηση, κρατήσαμε το πέταλο και φτιάξαμε αυτό το αναμνηστικό».
Συγκινημένος, ο πρόεδρος της Παναρκαδικής Ομοσπονδίας σχολίασε: «Αυτό το πέταλο είναι η ιστορία της Ελλάδος, είναι η ζωή μας, αυτό κρατάει την ελληνική γενιά όρθια».

Σε ανταπόδοση, ο πρόεδρος του Συλλόγου «Κολοκοτρώνης», κ. Δημητρόπουλος, προσέφερε στον κ. Κουλούμπα το βιβλίο που γράφτηκε για τους Αρκάδες της Αυστραλίας με αφορμή τη συμπλήρωση 60 χρόνων από την ίδρυση του συλλόγου.
Σας ευχαριστούμε για τη φιλοξενία σας, νιώσαμε πολύ ζεστά ανάμεσά σας και «στο επανιδείν», είπε ο κ. Κουλούμπας.
«Η παρουσία της Προεδρικής Φρουράς μάς αποδεικνύει ότι διατηρείται ο συρμός, διατηρείται η σπουδαία καταγωγή μας. Εμείς οι Αρκάδες αγωνιστήκαμε για την ελευθερία για να τη διατηρήσουμε μέσα στους αιώνες. Είναι μεγάλη μας τιμή που βρίσκεται αυτό το άγημα στο οίκημα του Κολοκοτρώνη, γιατί εκείνος ήταν που έβαλε τα θεμέλια του νέου ελληνικού κράτους και είναι σημαντικό ότι έστω και για λίγο αυτές οι δύο έννοιες – Κολοκοτρώνης και φρουρά της δημοκρατίας – διασταυρώθηκαν εδώ στην άλλη άκρη της γης» δήλωσε στον «Νέο Κόσμο» ο κ. Αλεξόπουλος, μετά το πέρας του επίσημου γεύματος.

ΜΙΑ ΠΟΛΥ «COOL» ΣΥΓΚΥΡΙΑ

Καθ΄όλη τη διάρκεια της εκδήλωσης παρατηρούσα κλεφτά την 11χρονη εγγονούλα του προέδρου της Παναρκαδικής Ομοσπονδίας Βικτώριας, Ζωή, που καθόταν στο ίδιο τραπέζι με εμένα. Έδειχνε χαρούμενη και τα ματάκια της έβγαζαν σπίθες καθώς περιεργαζόταν τους ψηλούς νέους που όλοι μιλούσαν γι’ αυτούς. Με την πρώτη ευκαιρία, πήγα και κάθισα δίπλα της.

Τη ρώτησα τι σκεφτόταν και μου απάντησε ότι ήταν πολύ ενθουσιασμένη που είχε την ευκαιρία να δει τους Εύζωνες από κοντά. Μέχρι σήμερα τους είχε δει μόνο στην πλατεία Συντάγματος στις δύο επισκέψεις της στην Ελλάδα. «Είναι πολύ «cool» και θα το πω σε όλα τα ξαδέρφια μου ότι τους είδα από κοντά. Όχι στις φίλες μου, όμως, γιατί αυτές δεν έχουν ιδέα ποιοι είναι οι Εύζωνες», μου είπε η Ζωή που, παρά τη μικρή της ηλικία είναι απόλυτα σίγουρη ότι αυτή είναι μια ημέρα που θα θυμάται όταν μεγαλώσει.
«Είναι η ημέρα που έφαγα παρέα με τους Εύζωνες…»