Αυτή είναι η ερώτηση που πρέπει να απαντήσει ο κάθε Έλληνας | Γράφει η Έλλη Αρτοπούλου

25η Μαρτίου.

Μια ημέρα που δεν ανήκει μόνο στο παρελθόν. Είναι παρούσα σε κάθε Έλληνα που αγωνίζεται σήμερα σιωπηλά, καθημερινά, σκληρά, για μια νέα... ελευθερία. Όχι πια από ξένους κατακτητές, αλλά από την απάθεια, την ισοπέδωση των αξιών, την αλλοτρίωση της ψυχής.

Είναι μια ημέρα που καλεί τον κάθε έναν από εμάς, να αναρωτηθεί.

Θέλουμε να κρατήσουμε την ταυτότητά μας;

Πατρίδα, Θρησκεία, Οικογένεια, Πίστη. Τέσσερις λέξεις που δεν είναι πια δεδομένες. Είναι επιλογές. Και η κάθε επιλογή, φέρει ευθύνη.

Μέσα στην κοινωνική θύελλα, την οικονομική αβεβαιότητα, την ηθική σύγχυση, οι Έλληνες συνεχίζουν να δίνουν μάχες. Άλλος για να κρατήσει την οικογένειά του ενωμένη. Άλλος για να μη χάσει την πίστη του στον άνθρωπο. Άλλος για να μάθει στα παιδιά του τι σημαίνει να είσαι Έλληνας — όχι μέσα από βιβλία, αλλά μέσα από στάση ζωής.

Γιατί το να είσαι Έλληνας δεν είναι εθνικότητα. Είναι χαρακτήρας. Είναι φως. Είναι βαθιές ρίζες που αντέχουν στους ανέμους της εποχής.

Και χωρίς ρίζες, τίποτα δεν ανθίζει.

Ο κόσμος γύρω μας αλλάζει ραγδαία. Οι νέοι μεγαλώνουν σε μια εποχή γεμάτη εικόνες, πληροφορίες, αμφιβολίες. Και εμείς; Τι τους δίνουμε; Τους παραδίδουμε εργαλεία ή φορτία; Τους δίνουμε αξίες ή ενοχές; Τους μαθαίνουμε να ανοίγουν φτερά ή να κουβαλούν το βάρος των δικών μας φόβων;

Η σημερινή επανάσταση δεν χρειάζεται όπλα. Χρειάζεται καρδιά. Χρειάζεται θάρρος. Χρειάζεται απόφαση.

Η ταυτότητα του Έλληνα δεν είναι απλώς μια κληρονομιά – είναι μια φλόγα που καλεί κάθε γενιά να τη μεταδώσει, όχι να τη σβήσει. Πατρίδα, πίστη, οικογένεια, αν τα κρατήσουμε ζωντανά στην καρδιά μας, τότε η Ελλάδα θα νικά, όποιες μάχες κι αν έρθουν.

Γιατί την Ελλάδα δεν την κληρονομήσαμε. Την δανειστήκαμε από τα παιδιά μας. Και είναι ιερό χρέος να την παραδώσουμε ζωντανή, με ρίζες και ψυχή.

Και στους γονείς, στους δασκάλους, σε όσους αγγίζουν τις ψυχές της νέας γενιάς.

Μην επιβάλλετε φόβους, παλιά βάρη και πατριαρχικά "πρέπει”. Μην πνίγετε τις φτερούγες των παιδιών με τις δικές σας ανασφάλειες. Παραδώστε γνώση, αξίες και αγάπη. Δώστε θάρρος, όχι ενοχές. Δείξτε τους το φως, όχι μόνο τα σκοτάδια. Και αφήστε τα να ανοίξουν τα φτερά τους, να πετάξουν ελεύθερα… και να ξέρουν πως, όποτε θελήσουν, θα έχουν πάντα πού να γυρίσουν.

Γιατί αυτή είναι η ερώτηση που πρέπει να απαντήσει ο κάθε Έλληνας.

Θέλουμε, στ’ αλήθεια, να κρατήσουμε την ταυτότητά μας; Ή θα την αφήσουμε να χαθεί;

Η απάντηση δεν γράφεται με λόγια. Γράφεται με πράξεις.

Αρθρογράφος 

Έλλη Αρτοπούλου

Publisher & Owner of kalimerakardia.gr & Mama Coach Greece

Email επικοινωνίας Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.