Κώστας Καραμανλής: «Δεν με ενδιαφέρει η Προεδρία» – Σαφείς αποστάσεις από τη διαγραφή Σαμαρά

Λίγο πιο πριν, ο κ. Καραμανλής είχε αναφερθεί και στο έτερο μεγάλο θέμα των ημερών, τη διαγραφή του Αντώνη Σαμαρά, παίρνοντας θέση κατά της απόφασης.

«Θέλω να επαναλάβω ότι η άλλη γνώμη, η διαφορετική ανάγνωση, ακόμη και η έντονη κριτική δεν πρέπει να δαιμονοποιούνται. Και πάντως δεν αντιμετωπίζονται με πειθαρχικά μέτρα, καθιστώντας μάλιστα δυσχερέστερη την απαραίτητη εθνική ομοψυχία για τη στήριξη της εθνικής γραμμής», είπε χαρακτηριστικά. Δηλαδή, ο κ. Καραμανλής όχι μόνο υπερασπίστηκε το δικαίωμα του κ. Σαμαρά ακόμη και στην «έντονη κριτική», αλλά τόνισε εμμέσως αλλά σαφώς στον κ. Μητσοτάκη πως με τη διαγραφή του αποδυνάμωσε τη δική του θέση.

Η απόφαση του πρώην πρωθυπουργού να ανακοινώσει ότι δεν τον ενδιαφέρει η θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας αποτελεί με μια πρώτη ανάγνωση μια «απλοποίηση της διαδικασίας». Εάν υποθέσουμε πως ο κ. Μητσοτάκης δεν είχε σκοπό να τον προτείνει γι’ αυτή τη θέση, αλλά ερχόταν σε δύσκολη θέση λόγω της σχετικής φημολογίας, ο κ. Καραμανλής έβγαλε από τη δύσκολη θέση τον πρωθυπουργό, ο οποίος μπορεί να είχε εσωκομματικές πιέσεις που θα έλεγαν «γιατί όχι τον Καραμανλή».

Οσο το όνομα του πρώην πρωθυπουργού βρισκόταν έστω και θεωρητικά στο τραπέζι, ο κ. Μητσοτάκης θα δυσκολευόταν να προτείνει κάποιον άλλο κεντροδεξιό πολιτικό, αφού θα ετίθετο το παραπάνω ερώτημα. Συνεπώς, από χθες το βράδυ μπορεί να εικάσει κανείς πως το Μαξίμου έχει έναν πονοκέφαλο λιγότερο.

«Η άλλη γνώμη ακόμη και η έντονη κριτική δεν πρέπει να δαιμονοποιούνται και δεν αντιμετωπίζονται με πειθαρχικά μέτρα», ανέφερε για τη διαγραφή του πρώην πρωθυπουργού.

Υπάρχει, ωστόσο, και η αντίθετη ανάγνωση. Η απόφαση του κ. Καραμανλή να κάψει μόνος του το συγκεκριμένο σενάριο «αποτελεί απόδειξη ότι η κακή σχέση με το Μαξίμου και η διάσταση με τις πολιτικές της κυβέρνησης είναι αγεφύρωτες», όπως σημειώνει άλλη πηγή, και ταυτόχρονα λειτουργεί «απελευθερωτικά για τον Καραμανλή».

Ηπιοι τόνοι, ίδια γραμμή

Η χθεσινή ομιλία του κ. Καραμανλή, πάντως, κινήθηκε σε χαμηλούς τόνους –κάτι που ικανοποίησε την κυβέρνηση–, χωρίς όμως να παρεκκλίνει από τις πάγιες θέσεις του. Ο πρώην πρωθυπουργός άσκησε σφοδρή κριτική στη Γερμανία λέγοντας ότι «δεν αρκεί να αναγνωρίσει μόνο στα λόγια τις ευθύνες της για τις καταστροφές που προκάλεσε στην Ελλάδα, αλλά πρέπει να το κάνει αυτό και εμπράκτως», ενώ αναφέρθηκε και στην περίοδο των μνημονίων λέγοντας ότι «επιστρατεύτηκαν ιδεολογήματα και συμπεριφορές υποτίμησης, κατασυκοφάντησης και διαστρέβλωσης της πραγματικότητας έναντι ολόκληρων λαών».

Καταφέρθηκε ακόμη κατά του άκρατου δικαιωματισμού, «που θίγει πατροπαράδοτες αξίες, τις ίδιες τις ρίζες της ευρωπαϊκής ταυτότητας», κατά της παράνομης μετανάστευσης, ενώ ζήτησε τον τερματισμό του πολέμου στην Ουκρανία.

Τέλος, αναφερόμενος στην Τουρκία, επανέλαβε πως «τα θέματα που εκ του πονηρού και αυθαίρετα επιχειρεί η Τουρκία να βάλει στην ημερησία διάταξη είναι ανυπόστατα, είτε πρόκειται για εθνική κυριαρχία, είτε για κυριαρχικά δικαιώματα στέρεα θεμελιωμένα στο διεθνές δίκαιο, είτε για την αποστρατιωτικοποίηση των νήσων».

Κατέληξε, δε, λέγοντας: «Αυτά ας τα ξεχάσουν και η Τουρκία αλλά και όσοι διεθνείς παράγοντες τα ενθαρρύνουν ή τα ανέχονται», ενώ «η ιδιαίτερα απαιτητική αυτή ατζέντα επιβάλλει ισχυρές ένοπλες δυνάμεις, αξιόπιστη αποτρεπτική ικανότητα, ενεργό πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική, καθαρά μηνύματα προς όλους, πάνω από όλα εθνική ενότητα και συνεννόηση».

Σταύρος Παπαντωνίου - Καθημερινή