Την ανανέωση της εμπιστοσύνης των πολιτών στο πρόσωπό του ζητά ο Κυριάκος Μητσοτάκης, εγκαινιάζοντας την προεκλογική εκστρατεία εν όψει των εθνικών εκλογών.
Ο πρωθυπουργός μιλώντας στο «Πρώτο Θέμα» προαναγγέλλει επίσης ότι η μεγάλη πρόκληση της επόμενης κυβερνητικής τετραετίας θα είναι το μισθολόγιο δημοσίων υπαλλήλων, γιατρών και εκπαιδευτικών. «Ζητάμε πολλά από τους καθηγητές και τους δασκάλους μας και δίνουμε λίγα», αναφέρει.
Ο πρωθυπουργός ξεκαθαρίζει ότι στόχος του είναι η αυτοδυναμία. Ωστόσο προσθέτει ότι «αν οι πολίτες με την ψήφο τους μας κατευθύνουν προς μια κυβέρνηση συνεργασίας, θα σεβαστούμε τη βούλησή τους».
Την ίδια στιγμή αποκλείει κατηγορηματικά κάθε ενδεχόμενο συνεργασίας τόσο με τον ΣΥΡΙΖΑ όσο και με την Ελληνική Λύση του Κυριάκου Βελόπουλου, ανοίγει ωστόσο παράθυρο προς το ΠΑΣΟΚ μετά από τις δεύτερες κάλπες.
Παράλληλα, ο κ. Μητσοτάκης προαναγγέλλει ότι σύντομα θα αναληφθεί πρωτοβουλία για το «κόμμα Κασιδιάρη», τονίζοντας ότι «το πολιτικό σύστημα οφείλει να εξαντλεί τα συνταγματικά περιθώρια ώστε να μην εκπροσωπούνται στη Βουλή εγκληματικές οργανώσεις»
Τονίζοντας ότι η Νέα Δημοκρατία ακολούθησε μια κυβερνητική πολιτική που δεν περιορίζεται εύκολα σε ιδεολογικά στεγανά, μια πολιτική που έχει σκοπό να ενώσει και όχι να διχάσει, ο πρωθυπουργός απαντά και στο γιατί δεν κηδεύεται με τιμές αρχηγού κράτους ο τέως βασιλιάς Κωνσταντίνος επισημαίνοντας ότι «δεν έπρεπε να δοθούν αφορμές για νέους διχασμούς», ενώ προσθέτει ότι η κυβέρνηση βρίσκεται σε επικοινωνία με την οικογένειά του για να αποδοθούν «οι τιμές που πρέπει».
Σε ερώτηση για τα σφάλματα της κυβέρνησης, ο πρωθυπουργός επανέρχεται στο ζήτημα της παρακολούθησης του κινητού τηλεφώνου του Νίκου Ανδρουλάκη, κάνοντας λόγο για «ξεκάθαρο λάθος» που δεν θα έπρεπε να συμβεί. Επαναλαμβάνει ωστόσο ότι ο ίδιος δεν γνώριζε το παραμικρό για το θέμα.
«Στην πορεία αναδείχθηκε μια συστημική αδυναμία, ένα πλαίσιο παρακολουθήσεων το οποίο ξέφυγε από τον αρχικό του σκοπό, άνθρωποι ανέλαβαν τις ευθύνες τους και έφυγαν από τις θέσεις τους», σημειώνει, ενώ για περιπτώσεις όπως αυτές των Πάτση και Χειμάρα αναφέρει ότι πρόκειται για «δυσάρεστες εξαιρέσεις στον κανόνα», προσθέτοντας ότι αυτό που αναδεικνύεται είναι η ανάγκη να υπάρχουν συστήματα ελέγχου και αυστηρές τιμωρίες αποτροπής.
