Παπαηλιού: "Το ΑΣΕΠ συνιστά κατάκτηση στο χώρο της δημόσιας διοίκησης, ένα πεδίο, όπου επικρατούσε ο κομματισμός και το ρουσφέτι"

Ο βουλευτής Αρκαδίας του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία

Γιώργος Παπαηλιού

κατά την ομιλία του στην Ολομέλεια της Βουλής

για το νομοσχέδιο του Υπουργείου Εσωτερικών «Επιτάχυνση προσλήψεων μέσω Α.Σ.Ε.Π., τροποποιήσεις στον Κώδικα Κατάστασης Δημοσίων Πολιτικών Διοικητικών Υπαλλήλων και Υπαλλήλων Ν.Π.Δ.Δ. και στον Κώδικα Κατάστασης Δημοτικών και Κοινοτικών Υπαλλήλων, σύστημα κινήτρων και ανταμοιβής δημοσίων υπαλλήλων, ρυθμίσεις για το σύστημα αξιολόγησης δημοσίων υπαλλήλων και λοιπές διατάξεις για τη βελτίωση της λειτουργίας της δημόσιας διοίκησης»

.

είπε, μεταξύ των άλλων, τα εξής:

Το ΑΣΕΠ συνιστά κατάκτηση στο χώρο της δημόσιας διοίκησης. Μέσω αυτού εισάγονται στοιχεία αμεροληψίας και αντικειμενικότητας σε ένα πεδίο, όπου επικρατούσε η μικροπολιτική λογική, ο κομματισμός και το ρουσφέτι. Εισήχθη από τον αείμνηστο Αναστάσιο Πεπονή, Υπουργό Προεδρίας της κυβέρνησης του Ανδρέα Παπανδρέου και έκτοτε αποτελεί το θεσμό περί τον οποίο κινείται ή πρέπει να κινείται  η λειτουργία της δημόσιας διοίκησης.

Το ΑΣΕΠ, και ειδικότερα  οι προσλήψεις και οι προθεσμίες  διορισμού των δημοσίων υπαλλήλων, αποτελεί το κρίσιμο σημείο αναφοράς του νομοσχεδίου.    

Παρότι ορισμένες από τις προτεινόμενες αλλαγές κινούνται προς τη σωστή κατεύθυνση, είναι προφανές, ότι η κυβέρνηση αποκρύπτει την ουσία, εστιάζοντας  στην επικοινωνία.

Στο νομοσχέδιο περιλαμβάνονται διατάξεις για την επιτάχυνση των διαδικασιών πρόσληψης μέσω ΑΣΕΠ και τη μοριοδότηση βάσει του κριτηρίου της  εντοπιότητας για την κάλυψη θέσεων σε απομακρυσμένες από τα κέντρα περιοχές.

Η λογική για την ανάδειξη και την ενίσχυση του κριτηρίου  της εντοπιότητας είναι ορθή, καθώς αποσκοπεί στη στελέχωση των δημοσίων υπηρεσιών σε περιοχές, στις οποίες υπάρχουν ελλείψεις και κενά, ιδίως στην περιφέρεια.

Βέβαια οι προβλέψεις αυτού του είδους μπορεί να καθίστανται «κενό γράμμα», αφού η απομάκρυνση δημοσίων υγειονομικών, εκπαιδευτικών, διοικητικών, κοινωφελών τραπεζικών και  άλλων δομών-υπηρεσιών,  έχει επιτείνει την ερημοποίηση της ελληνικής περιφέρειας.

Η αντιστροφή της ερημοποίησης της υπαίθρου, η οποία έχει εγκαταλειφθεί  από την κυβέρνηση της ΝΔ, μόνον στο πλαίσιο μιάς συγκροτημένης και συνολικής περιφερειακής πολιτικής, μπορεί να επιχειρηθεί.   

Η μοριοδότηση πρέπει να συνοδεύεται από αυστηρές δικλείδες ασφαλείας,   για να αποτρέπεται η κατάχρηση και να διασφαλίζεται ότι το κριτήριο βάσει της εντοπιότητας δεν θα γίνει εργαλείο πελατειακών σχέσεων.

Ταυτόχρονα, η σύντμηση των προθεσμιών για τις διαδικασίες διορισμού πρέπει να γίνεται με προσοχή, ώστε να μην υπονομεύεται η αξιοπιστία του συστήματος και να μη προσκρούει στον συνταγματικό κανόνα της ίσης μεταχείρισης  και αξιοκρατικής επιλογής  των υποψηφίων.

Μέσω των σχετικών διατάξεων, προτείνεται η σύντμηση ορισμένων προθεσμιών που αφορούν την εκκίνηση της διαδικασίας προσλήψεων και τη μείωση των προθεσμιών διορισμού και ανάληψης υπηρεσίας.

Η κυβέρνηση προχωρεί σε επιφανειακές ρυθμίσεις,  αντί να θέτει πραγματικές προτεραιότητες για τον εκσυγχρονισμό της δημόσιας διοίκησης.

Είναι προφανές, ότι, στο πλαίσιο του προτεινόμενου συστήματος κινήτρων και ανταμοιβής,  οι σχετικές παροχές δεν εξασφαλίζονται με όρους αντικειμενικότητας και αμεροληψίας και  δεν ανταποκρίνονται στις πραγματικές ανάγκες των δημοσίων υπαλλήλων.

Και ενώ οι αλλαγές για το ΑΣΕΠ παρουσιάζονται από την κυβέρνηση ως «μεταρρύθμιση», στην πραγματικότητα δεν αποτελούν παρά ασκήσεις επί χάρτου. Η χώρα διαθέτει ήδη μία δεξαμενή επιτυχόντων σε διαγωνισμούς, η οποία δεν έχει αξιοποιηθεί επαρκώς. Έτσι χιλιάδες επιτυχόντες  βρίσκονται σε ομηρία, παρότι δικαιούνται να γνωρίζουν το μέλλον τους.

Τα κενά στη δημόσια διοίκηση παραμένουν, ενώ η υποστελέχωση σε κρίσιμους τομείς είναι εμφανής.

Αυτό δεν γίνεται λόγω κυβερνητικής ανεπάρκειας.

Η κυβέρνηση της ΝΔ, πιστή και συνεπής  στο δόγμα του νεοφιλελευθερισμού, αντιμετωπίζει το κράτος ως «αναγκαίο κακό». Καθυστερεί τις προσλήψεις, θέτει περιορισμούς στην κινητικότητα, θεσπίζει ανεπαρκή συστήματα κινήτρων, διορίζει μετακλητούς  προϊσταμένους.

Το λεγόμενο outsourcing-η εκχώρηση έργων του κράτους σε ιδιώτες-σε ιδιωτικά συμφέροντα «δίνει και παίρνει», ακόμη και σε τομείς, στους οποίους η μονιμότητα  αποτελεί προϋπόθεση για την απρόσκοπτη λειτουργία τους και τη θεσμική συνέχεια. Μόνον έτσι διασφαλίζεται η σταθερότητα της σταδιοδρομίας, της εξέλιξης, της ανέλιξης και η ασφάλεια και προοπτική του ομαλού οικογενειακού βίου των στελεχών της δημόσιας διοίκησης,

Η υπό κρίση νομοθετική πρωτοβουλία είναι ακόμη ένα βήμα προς την κατεύθυνση της αποδόμησης της δημόσιας διοίκησης και της αποξένωσης των εργαζομένων στο Δημόσιο.

Πολιτική προτεραιότητα πρέπει να είναι η αναβάθμιση της δημόσιας διοίκησης, με διαφάνεια, αξιοκρατία, αξιοπιστία και σεβασμό στην προσωπικότητα των δημοσίων υπαλλήλων, η ενίσχυση του ΑΣΕΠ, η αξιοποίηση των επιτυχόντων και η δημιουργία ενός κράτους που θα λειτουργεί προς όφελος των πολιτών και όχι ως πεδίο εξυπηρέτησης κομματικών συμφερόντων.

Είναι κοινός τόπος ότι η δημόσια διοίκηση στο βαθμό που της επιτρέπεται να λειτουργεί από την κυβέρνηση της ΝΔ πάσχει με τρόπο που να θεωρείται ο «μεγάλος ασθενής» της ελληνικής πολιτείας. Διότι σε πείσμα της νεοφιλελεύθερης αντίληψης, ότι το κράτος συνιστά «αναγκαίο κακό» που απλώς «διευκολύνει» την ιδιωτική πρωτοβουλία, εφαρμόζοντας όσα αυτή επιβάλλει, το κράτος-η δημόσια διοίκηση οφείλει εκ του Συντάγματος αλλά και της άσκησης του επιτελικού-ρυθμιστικού ρόλου του,  «να διευκολύνει» την ιδιωτική πρωτοβουλία, στο πλαίσιο των νόμων και της εξυπηρέτησης του δημόσιου συμφέροντος.  Αυτά αποτελούν «είδος εν ανεπαρκεία» ή μάλλον υπό εξαφάνιση για το δήθεν «επιτελικό κράτος», το καθεστώς Μητσοτάκη»

Τα τελευταία χρόνια, με την επικράτηση νεοφιλελεύθερων αντιλήψεων και τη μικροπολιτική λογική της κυβέρνησης της ΝΔ του «καθεστώτος Μητσοτάκη», προστέθηκαν σ΄ αυτά η μείωση  των θεσμικών αρμοδιοτήτων του Δημοσίου, η από πλευράς δομών λειτουργική υποβάθμισή του, ως εγγυητή του δημόσιου συμφέροντος, η ανάθεση αρμοδιοτήτων του στον ιδιωτικό τομέα (outsourcing), οι ανορθολογικές, καταχρηστικές, ακόμη και παράνομες, πολιτικές μείωσης του αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων και των αμοιβών τους, με αποτέλεσμα την επίταση των παθογενειών των οργανωτικών και διοικητικών λειτουργιών, που μετασχηματίστηκαν σε δομική κρίση της δημόσιας διοίκησης.

Μόνον, η πραγματική επανοικοδόμηση και αναδιοργάνωση της δημόσιας διοίκησης μπορεί να την καταστήσει απολύτως φιλική, πραγματικό υπηρέτη του πολίτη και να την μετασχηματίσει, οργανωτικά και λειτουργικά, σε μοχλό ανάπτυξης και προόδου.

Το video της ομιλίας https://youtu.be/_ZSq3v5xhNo?si=dU8a8qia9j6M8rAj