Όταν νιώθω ότι λιγοστεύει το οξυγόνο μου ...
«Άρρωστο» είναι ….
Να ανέχομαι ότι δεν έχει ξεκινήσει –δύο χρόνια μετά- η κύρια ποινική δίκη για το φρικτό δυστύχημα που χάθηκαν 57 άνθρωποι στα Τέμπη.
«Άρρωστο» είναι ….
«Άρρωστο» είναι ….
Να κάθομαι στον καναπέ μου και να μην κοπιάζω για το κοινό καλό.
Να νομίζω ότι θα κάνω «επανάσταση» με την κριτική από την ασφάλεια του πληκτρολογίου μου.
Να μην πηγαίνω να ψηφίσω, διευκολύνοντας εμμέσως να εκλεγούν κυβερνήσεις που δεν με εκφράζουν.
«Άρρωστο» είναι ….
Να με κλέβουν και να με ληστεύουν και να αποδέχομαι ότι δεν υπάρχει αστυνομία να με προφυλάξει, επειδή δεν έχει προσωπικό.
Αλλά την ίδια ώρα, να εμφανίζονται διμοιρίες ΜΑΤ για να σταματήσουν μερικούς μαθητές, έναν Μητροπολίτη και έναν Δήμαρχο που ειρηνικά βγήκαν να φωνάξουν ότι η Μεγαλόπολη πεθαίνει.
«Άρρωστο» είναι ….
Να θεωρώ «κανονικό» να οδηγώ στους δρόμους της Αρκαδίας και να πέφτουν βράχια δίπλα μου, να κινδυνεύει η ζωή μου και να μού λένε ότι λεφτά δεν … υπάρχουν και ότι πρέπει να κάνω υπομονή.
Θα μπορούσαν να γραφτούν πολλά ακόμα.
Αντίθετα. Υγιές, φυσιολογικό, παρήγορο, αισιόδοξο είναι …
Να κατεβαίνω στο δρόμο για να διαμαρτυρηθώ, όταν κάτι δεν πάει καλά.
Να ενώνω τη φωνή μου με άλλους ανθρώπους, έστω κι αν δεν συμφωνούμε σε όλα.
Υγιές είναι …
Να διαδηλώνω ελεύθερα, ειρηνικά, χωρίς να κινδυνεύω από επεισόδια, ξύλο και χημικά.
Να απαιτώ, να παλεύω για μία καλύτερη ζωή, για μία καλύτερη χώρα.
Υγιές είναι …
Να βγαίνω στην πλατεία, όταν αντιλαμβάνομαι ότι δεν το αξίζω, δεν το αξίζουμε όλο αυτό.
Να το κάνω, όταν νιώθω ότι λιγοστεύει το οξυγόνο μου.
Μηνάς Αρτόπουλος
Δημοσιογράφος
Μέλος ΕΣΠΗΤ
26/2/2025
Tags:
Μηνάς Αρτόπουλος,Σχετικά Άρθρα
1 σχόλιο
-
Μία ένσταση: "Να μην πηγαίνω να ψηφίσω, διευκολύνοντας εμμέσως να εκλεγούν κυβερνήσεις που δεν με εκφράζουν".
Και ποιες είναι οι κυβερνήσεις που μας εκφράζουν; Την αλήθεια τη λέει πάντα η εκάστοτε αντιπολίτευση, αλλά κάθε φορά που η αντιπολίτευση γίνεται κυβέρνηση δεν κάνει ποτέ πράξεις και έργα όλα αυτά για τα οποία φώναζε.
Εν κατακλείδι, "Πότε Βούδας, πότε Κούδας, πότε Ιησούς κι Ιούδας, έχω καταλάβει ήδη της ζωής μου το παιχνίδι. Όλο ίδια και τα ίδια του μυαλού σου ροκανίδια ..."