Οικονομική κρίση: Αφετηρία και κατάληξη
- Όταν στα τέλη του 20ου αιώνα ο Μπίλ Κλίντον (πρόεδρος των ΗΠΑ) και ο Αλαν Γρίνσπαν(πρόεδρος της FED) μετέφεραν υπερεξουσίες στους τραπεζίτες, ουσιαστικά έθεταν προς επώαση το <αυγό του φιδιού> για την οικονομική κρίση που θα ακολουθούσε.
Στη συνέχεια μερικοί τυχοδιώχτες τραπεζίτες έφτασαν να δίνουν στεγαστικά δάνεια ακόμα και σε άνεργους και μετατρέποντας αυτά σε χρηματοπιστωτικά προϊόντα τα πουλούσαν σε όλο τον κόσμο.
Όταν αυτή η φούσκα έσπασε το 2008, η αμερικανική οικονομία βρέθηκε μπροστά σε μια οικονομική κρίση ανάλογη με αυτή του 1929. Για να μην μπεί, όπως τότε, σε ένα δεκαετή υφεσιακό κύκλο, άρχισαν να αυξάνουν τον δανεισμό τους και να κόβουν ελεγχόμενα χρήμα αυξάνοντας την ρευστότητα στην αγορά.
Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να δημιουργηθεί ένα πρόβλημα νομισματικής ισοτιμίας, ανάμεσα στο δολάριο και το ευρώ.
Η ευρωζώνη αν ήθελε να διατηρήσει την εξαγωγική της δραστηριότητα σε χώρες όπως (Κίνα, Ρωσία, Βραζιλία, . . .), που έχουν ως συναλλαγματική βάση το δολάριο, έπρεπε να κρατήσει την ισοτιμία (δολάριο-ευρώ) σε ανεκτά επίπεδα.
Ο ποιο εύκολος τρόπος ήταν η αστάθεια που πρόσφερε η κατάρρευση της μικρής, κακοδομημένης, κρατικοδίαιτης και πολιτικά ανυπεράσπιστης Ελληνικής οικονομίας.
Αν δεν υπήρχε το Ελληνικό πρόβλημα, η τιμή του ευρώ θα έφτανε τα δυο δολάρια περίπου και η εξαγωγική δυνατότητα της ευρωζώνης θα ήταν μηδενική.
Αυτός πιστεύω είναι ο λόγος που οι εξαγωγείς Ευρωπαίοι, φίλοι μας κατά τ’ άλλα, δεν θέλουν να βρεθεί λύση στο πρόβλημα αλλά να το διαιωνίζουν μέχρι να ολοκληρωθεί ο αμερικανικός κύκλος ανασυγκρότησης της οικονομίας.
Δεν είναι τυχαίο ότι οι Γερμανοί επέβαλλαν το PSI+ το Φεβρουάριο του 2012 και με δηλώσεις τους το αναίρεσαν την αμέσως επόμενη μέρα, λέγοντας ότι δεν είναι ικανό να δώσει λύση, τώρα αμφισβητούν την απόφαση που οι ίδιοι πηραν στις 26 του Νοέμβρη. Άλλωστε η ευρωζώνη (ειδικά ο νότος),έπαψε να είναι καλός πελάτης για τα Γερμανικά προϊόντα, μιας και έχει κορεστεί μετά την δεκαετή υπερκαταναλωτική λειτουργία της.
- Μετά την άλωση της Πόλης (1453), οι υπόδουλοι Έλληνες πλήρωναν πληθώρα τακτικών και έκτακτων φόρων ανάλογα με τα έσοδα και τις ανάγκες της Οθωμανικής αυτοκρατορίας.
Την περίοδο εκείνη έγιναν πολλές προσπάθειες για την απελευθέρωση της Ελλάδας με την βοήθεια των Ευρωπαίων φίλων μας. Το 1600 ο επίσκοπος Λαρίσης Διονύσιος ταξίδεψε στη Ρώμη και στην Ισπανία προς αναζήτηση βοήθειας για την απελευθέρωση.
Πολλές τέτοιες προσπάθειες έγιναν και κάποιες καρποφόρησαν, με τους Ενετούς να καταλαμβάνουν αρκετά νησιά και λιμάνια, χωρίς όμως ουσιαστικό αποτέλεσμα.
Στη συνέχεια οι υπόδουλοι Έλληνες στράφηκαν προς τους Γάλλους και τέλος στους Ρώσους που μέχρι τις αρχές του 19ου αιώνα αυτοί προέβησαν σε διάφορες ενέργειες που είχαν ως σκοπό να διασφαλίσουν την διέλευσή τους από το Αιγαίο, κατά την διακίνηση των εμπορευμάτων τους και όχι να ελευθερώσουν την χώρα.
Η απελευθέρωση έγινε πραγματικότητα μόνο όταν ο Ελληνικός λαός ανέλαβε τις τύχες του, κάνοντας την επανάσταση του το1821.
- Για να μην φτάσουμε σ' αυτό το σημείο δηλ. της κοινωνικής έκρηξης και να σταθούμε όρθιοι στην ευρωζώνη, πρέπει οι πολιτικοί μας δημόσια να αρχίσουν να μιλούν για την ύπαρξη σχεδίου (plan B) επιστροφής στη δραχμή, ώστε να απεγλωβιστούμε απο το αδιέξοδο που βρισκόμαστε.Πρέπει να σπάσει το ταμπού του ευρώ που μας έχει οδηγήσει με την πλάτη στον τοίχο και μας πετροβολούν συνεχώς.
Άλλωστε, αν μέσα στο 2013 οδηγηθούμε σε εκλογές, θα είναι μονόδρομος η ψήφος του λαού για έξοδο απο το ευρώ.
Αποστολόπουλος Δημήτρης
Περιφερειακός σύμβουλος Πελοποννήσου (Π.Ε. Αρκαδίας)