Αυτοδιοίκηση και μνημόνιο (είναι η τηλεθέρμανση κοινωνικό αγαθό για τους Μεγαλοπολίτες;)
Στις δύσκολες μέρες που διανύουμε, το κεντρικό κράτος αδυνατεί να συγκρατήσει τον προνοιακό του χαρακτήρα, ασχολούμενο με την αριθμητική του δημοσιονομικού προβλήματος.
Αυτή η διαδικασία, όπως φαίνεται δεν θα ‘ναι πρόσχαρη και η σταδιακή κατάρρευση του κοινωνικού κράτους φαντάζει ως δεδομένη.
Η ευθύνη των κοινωνικών προβλημάτων, που αυξάνουν με γεωμετρική πρόοδο, αναγκαστικά μεταφέρονται στους αυτοδιοικητικούς θεσμούς, που πρέπει να την αναλάβουν, γιατί διαφορετικά κινδυνεύουμε να οδηγηθούμε σε εξωθεσμικές παρεμβάσεις, είτε σε κοινωνική έκρηξη.
Η αυτοδιοίκηση οφείλει να στηρίζει κάθε προσπάθεια κοινωνικής αλληλεγγύης, απ’ όπου και αν προέρχεται (Εκκλησία, πολιτιστικούς συλλόγους, κ.λ.π), ενισχύοντας την κοινωνική συνοχή.
Το μνημόνιο προβλέπει αύξηση των εσόδων των δήμων μέσω των εισφορών των πολιτών.
Η ισοπεδωτική αυτή πολιτική και η οριζόντια εφαρμογή της, έχει φασιστικό χαρακτήρα και οδηγεί στην άμβλυνση των κοινωνικών ανισοτήτων.
Πρέπει οι δήμαρχοι και τα δημοτικά συμβούλια να μην πέσουν στην παγίδα της αδυσώπητης τροικανής λογικής και να αναλάβουν τη πρωτοβουλία της επιλεκτικής εφαρμογής των μέτρων αυτών, θέτοντας αντικειμενικά κοινωνικά κριτήρια.
Δεν μπορεί ο άνεργος, ο πολύτεκνος η ο ανάπηρος και γενικά ο άπορος πολίτης να δέχεται περαιτέρω επιβάρυνση. Αντίθετα πρέπει να υποστεί μείωση της τιμής των κοινωνικών παροχών που είναι αναγκαίες για τη ζωή του.
Χαρακτηριστικό εποχιακό κοινωνικό αγαθό αποτελεί η τηλεθέρμανση , για τους «τυχερούς» πολίτες της Μεγαλόπολης.
Η τηλεθέρμανση πρέπει να παρέχεται με μειωμένο κόστος η δωρεάν, αν είναι δυνατόν λειτουργικά, στις παραπάνω ευπαθείς ομάδες, προκειμένου να επιβιώσουν το χειμώνα και ας προκαλεί αυτό μια μικρή πρόσχαρη οικονομική ζημιά!
Άλλωστε οι ισοσκελισμοί των ισολογισμών δεν πλήττονται από τέτοιες παρεμβάσεις!
Αποστολόπουλος Δημήτρης
Περιφερειακός σύμβουλος Πελοποννήσου (Π.Ε. Αρκαδίας)