Έργο τέχνης...

Σάββατο, 15 Μαρτίου 2025 11:21

Η ομορφιά της τέχνης έγκειται στο γεγονός ότι κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει εκ των προτέρων την ανταπόκριση που θα έχει από το ευρύ κοινό. Σε πολλούς ενδέχεται να αρέσει και σε άλλους όχι. Ευχής έργον είναι η καλλιτεχνική δημιουργία να αγγίζει όσο το δυνατόν περισσότερες ψυχές. Αλλά η τέχνη επιτυγχάνει το σκοπό της ακόμα κι αν καταφέρει να συγκινήσει έστω κι έναν άνθρωπο.

Τέχνη είναι ό,τι δημιουργούμε με τα χέρια και το μυαλό μας (αυτό τον ορισμό είχε δώσει ένας δάσκαλος, τον οποίο θυμάμαι να μας το εξηγεί παραστατικά σα να είναι τώρα).

Μπορεί οι πέτρες που κατολισθαίνουν καθημερινά στους δρόμους της Αρκαδίας να μη θεωρούνται έργα τέχνης, όμως η αδιαφορία στη λήψη ουσιαστικών μέτρων προστασίας θα μπορούσε κάλλιστα να χαρακτηριστεί ως ένα πολιτικό έργο τέχνης, το οποίο φανερώνει εκτός των άλλων το επίπεδο του πολιτισμού μας. Ευτυχώς στα Λαγκάδια τις μάζεψαν τις πέτρες στο δρομάκι έξω από το σπίτι της "Κατσάπως". Το υπέροχο αυτό έργο τέχνης το απολαύσαμε αρκετούς μήνες οι κάτοικοι και οι επισκέπτες του χωριού, οπότε οι αρμόδιοι είπαν να το αποσύρουν σιγά σιγά από την... γκαλερί του πάνω μαχαλά.

Εξίσου εντυπωσιακή είναι και η αφηρημένη τέχνη. Την ακολουθεί με συνέπεια ο Σύνδεσμος των εν Αττική Λαγκαδινών στο θέμα του Κληροδοτήματος "Ευστάθιος Ασημακόπουλος". Νομίζουν ότι θα αποφύγουν να αποκαλύψουν στους Λαγκαδινούς το περιεχόμενο της έκθεσης ελέγχου, στην οποία καταγράφεται επακριβώς το μέγεθος της κακοδιοίκησης στο Κληροδότημα. Να τους το ξεκαθαρίσουμε για ακόμη μια φορά. Το συγκεκριμένο έργο τέχνης που εκθέτει ανεπανόρθωτα και με δική τους ευθύνη τα Λαγκάδια, όχι μόνο δε θα ξεχαστεί αλλά θα παραμείνει στην Πινακοθήκη της δημόσιας συζήτησης έως ότου δοθούν όλες οι απαντήσεις στους Λαγκαδινούς.

Η τέχνη δε λογοκρίνεται, γιατί εμπεριέχει την ελευθερία της σκέψης και του λόγου. Μορφοποιεί το "μετείκασμα"* της ανθρώπινης κίνησης αναζητώντας την αλήθεια. Και γι' αυτό δεν μπορεί να φιμωθεί ούτε να βανδαλιστεί. Όποιος επιχειρεί να την περιορίσει, στην πραγματικότητα την ανυψώνει, μετατρέποντας τα έργα σε σύμβολα αντίστασης στην οπισθοδρόμηση και το σκοταδισμό.

Η τέχνη ενσαρκώνει την ανεκτικότητα και αντιμάχεται κάθε είδους φανατισμό και μισαλλοδοξία. Έκφραση της ανεκτικότητας είναι και η θρησκευτική ελευθερία, η οποία κατοχυρώνεται μέσω της ανεξιθρησκίας, του δικαιώματος δηλαδή του ανθρώπου να πιστεύει (ή να μην πιστεύει) σε όποιο Θεό θέλει. Συνεπώς, δεν τίθεται απολύτως κανένα ζήτημα για το εάν η Γορτυνία θα έπρεπε ή όχι να απαγορεύσει την ανέγερση ναού προς τιμήν του Δία και του Πάνα. Αυτά τα ζητήματα έχουν απαντηθεί προ πολλού και μάλιστα συνταγματικά.

Όλα τα έργα τέχνης έχουν κάτι να μας πουν. Κανένα όμως, καλλιτεχνικό έργο δεν μπορεί να συγκριθεί με τις "αγιογραφίες" που φτιάχνει ο ίδιος ο λαός στους "ναούς των μεγάλων λυγμών" (όπως πολύ εύστοχα έγραψε η Λίνα Νικολακοπούλου στο τραγούδι "Δι' ευχών").

Όταν οι λυγμοί ξεσπούν στους δρόμους του αγώνα, όπως συμβαίνει όλο αυτό το διάστημα με τις μεγαλειώδεις διαδηλώσεις για το έγκλημα των Τεμπών, τότε το έργο τέχνης παύει να είναι μονόπρακτο και ανιαρό. Αποκτά μεμιάς απαράμιλλη ομορφιά και αξία, διότι φέρει τη γνησιότητα της υπογραφής του Άη - Λαού**.

*μετείκασμα: οπτική οφθαλμαπάτη της κίνησης εξαιτίας του φαινομένου διατήρησης της εικόνας στο μάτι επί 1/12 του δευτερολέπτου

**Ο Άη - Λαός: τραγούδι της Σωτηρίας Μπέλλου (1983), σε στίχους Μιχάλη Μπουρμπούλη και μουσική Δημήτρη Λάγιου

Δρ. Βασίλης Σιοκορέλης

Σάββατο, 15/03/2025

Tags:

Βασίλης Σιοκορέλης,