Μοναδική ελπίδα οι άνθρωποι που δεν έχουν να χάσουν τίποτα
Για τούτη τη χώρα, είναι πλέον απολύτως ξεκάθαρο, ότι η μία και μοναδική της ελπίδα είναι οι άνθρωποι εκείνοι που (δυστυχώς) πλέον δεν έχουν τίποτα να χάσουν.
Όλοι οι υπόλοιποι, εμείς, αποδείξαμε ότι δεν μπορούμε.
Άτολμοι; Βολεμένοι; Λιγόψυχοι; Φοβισμένοι; «Λίγοι»;
Ο καθένας ας επιλέξει για τον εαυτό του τον χαρακτηρισμό που του ταιριάζει. Κι ας κάνει την αυτοκριτική του.
Αυτό απέδειξε η μεταπολίτευση.
Σχεδόν κανείς μας δεν αναλαμβάνει τις ατομικές του ευθύνες.
Εδώ, καλά – καλά, δεν σηκωνόμαστε από τον καναπέ για να πάμε να ψηφίσουμε μία Κυριακή κάθε τέσσερα χρόνια.
Θα κάνουμε και … επανάσταση;
Αποτύχαμε. Ο καθένας ατομικά και συνολικά ως λαός.
Έστω κι αν υπάρχουν κάποια υγιή ξεσπάσματα, όπως αυτό που αναμένεται στις 28 Φεβρουαρίου.
Αποτύχαμε επί δεκαετίες και φτάσαμε να βιώνουμε μία κατάσταση την οποία δεν θα έπρεπε να ανεχόμαστε.
Μια κατάσταση που δεν θα έπρεπε να μάς αξίζει.
Ή για να το θέσω καλύτερα, δεν αξίζει στις επόμενες γενιές, οι οποίες δεν φταίνε σε τίποτα.
Αποτύχαμε ως πολίτες, ως λαός, ως κόμματα.
Μόνη ελπίδα εκείνοι που η μοίρα τους έφερε στην κατάσταση να μην έχουν τίποτα άλλο να χάσουν.
Αν κι αυτοί δεν τα καταφέρουν, δεν ξέρω ποιο θα είναι το «αύριο» που ξημερώνει σε τούτη τη χώρα.
Μηνάς Αρτόπουλος
Δημοσιογράφος
Μέλος ΕΣΠΗΤ
19/2/2025
Tags:
Μηνάς Αρτόπουλος,Σχετικά Άρθρα
1 σχόλιο
-
Οικογένεια, σχολείο, κοινωνία, ώρα μηδέν. Γι΄ αυτό αποτύχαμε.