Το κυνήγι του κρυμμένου θησαυρού και η Γορτυνία

Σάββατο, 15 Φεβρουαρίου 2025 11:59

Το παιχνίδι που συνηθίζουν να παίζουν τα παιδιά τις απόκριες, το κυνήγι του κρυμμένου (ή χαμένου) θησαυρού, μοιάζει φέτος ιδιαιτέρως αποκρουστικό και κακόγουστο, καθώς θυμίζει την πραγματική ζωή.

Κι αν εμείς οι Λαγκαδινοί παίζουμε με ευθύνη του Συνδέσμου των εν Αττική Λαγκαδινών "το κυνήγι της κρυμμένης έκθεσης ελέγχου για το Κληροδότημα", η οποία έχει διαβιβαστεί στο Σύνδεσμο από τις ελεγκτικές αρχές αλλά παραμένει καλά κρυμμένος θησαυρός, ωστόσο υπάρχουν άλλα, πιο σοβαρά θέματα της επικαιρότητας, τα οποία δεν μπορούν να θεωρηθούν παιχνίδι.

Μέσα από την τραγωδία των Τεμπών ξεπρόβαλε σαν κρυμμένος θησαυρός ο θαυμασμός για τους συγγενείς των αδικοχαμένων θυμάτων, οι οποίοι δίνουν το δικό τους αγώνα. Αναγκασμένοι να κυνηγήσουν την κρυμμένη αλήθεια, φέροντας καθημερινά στις ράγες της ζωής τους το βαρύ φορτίο του πένθους και της απώλειας. Πόσο αβάσταχτο είναι να κοιμάσαι και να ξυπνάς κάθε πρωί, έχοντας συνεχώς στο νου σου ότι θα πρέπει να δικαιώσεις τη μνήμη των παιδιών σου αναζητώντας στοιχεία, τα οποία μοιάζουν με θησαυρό που είναι κρυμμένος κάτω από σίδερα και μπάζα...

Το κυνήγι του κρυμμένου θησαυρού αναμφισβήτητα είναι δύσκολο και ψυχοφθόρο. Ενδεχομένως να αργήσει κανείς να τον ανακαλύψει, ιδίως όταν ο δρόμος είναι κακοτράχαλος, όπως αυτός που οδηγεί στη λίμνη του Λάδωνα.

Βλέπω αυτές τις μέρες στο διαδίκτυο ένα κάλεσμα για τη συλλογή υπογραφών ενάντια στην εγκατάσταση μονάδας αντλησιοταμίευσης στη λίμνη Λάδωνα ανάμεσα στο Βαλτεσινίκο και την Ξηροκαρίταινα, κοντά στης «Κυράς το Γεφύρι» και τη Μουριά Γορτυνίας. Το έργο αυτό, σύμφωνα με την ανακοίνωση, θα λειτουργήσει ως «πολύμπριζο» για αποθήκευση και μεταφορά ενέργειας των αιολικών και φωτοβολταϊκών στην ευρύτερη περιοχή όπου υπάρχει καταιγισμός από αιτήσεις ΑΠΕ.

Κάθε πρωτοβουλία, κάθε κίνηση που κινητοποιεί τους πολίτες ώστε να εμποδιστεί η επέλαση των επιχειρηματικών ομίλων και η καταστροφή του περιβάλλοντος είναι επιθυμητή και καλοδεχούμενη.

Θα ήθελα όμως, να διατυπώσω έναν προβληματισμό. Δεν αρκεί μια υπογραφή ή ένα ψήφισμα στο δημοτικό συμβούλιο Γορτυνίας για να δείξουμε την αντίθεσή μας. Θα πρέπει κάποτε να αρχίσουμε να βγάζουμε πολιτικά συμπεράσματα. Εάν δεν το κάνουμε, θα είναι σα να υπονομεύουμε εμείς οι ίδιοι τον αγώνα μας. Από τη μια θα υπογράφουμε για τη σωτηρία της λίμνης του Λάδωνα κι από την άλλη θα στηρίζουμε με την ψήφο μας την πολιτική της ΕΕ και των αστικών κομμάτων, η οποία στο όνομα της λεγόμενης πράσινης μετάβασης έχει δώσει αέρα στα πανιά των επιχειρηματικών ομίλων, με καταστροφικές συνέπειες στο περιβάλλον. Αυτή η αντίφαση θα πρέπει κάποτε να εκλείψει.

Όσοι θυμούνται την παλιά ελληνική ταινία του Σακελλάριου "Ένα βότσαλο στη λίμνη", τώρα πλέον, όταν αναφέρονται στη λίμνη του Λάδωνα θα μπορούν κάλλιστα να μιλούν για "Μια μπαταρία στη λίμνη". Η καπιταλιστική ανάπτυξη υπογράφει και το σενάριο και τη σκηνοθεσία...

Το κυνήγι του κρυμμένου θησαυρού μπορεί να είναι κουραστικό, αλλά είναι ελπιδοφόρο. Κι αν ποτέ...λιμνάσει, θα έρθει η ώρα που ο θησαυρός θα λάμψει. Θεωρώ αυτονόητο ότι στις 28 Φλεβάρη, δύο χρόνια από το έγκλημα στα Τέμπη, οι Γορτύνιοι θα δώσουμε δυναμικό παρόν στις συγκεντρώσεις που θα πραγματοποιηθούν στην Τρίπολη αλλά και στη Γορτυνία. Θα είμαστε όλοι εκεί.

Δρ. Βασίλης Σιοκορέλης

Σάββατο, 15/2/25

Tags:

Βασίλης Σιοκορέλης,