«Ἡ ζύμη τοῦ Εὐαγγελίου»      

Ἕνα Κυριακοδρόμιο ἀκόμα μέσα σέ τόσα ἄλλα πού ἔχουν ἐκδοθεῖ, θά ἔλεγε κάποιος, τί περισσότερο  θά  προσέφερε; Αὐτή ἀσφαλῶς  εἶναι  ἀβασάνιστη  σκέψη. Ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ εἶναι κάτι πολύ ζωντανό. Θά μποροῦσε κάποιος νά πεῖ, τηρουμένων τῶν ἀναλογιῶν, γιατί νά ὑπάρχει τό Εὐαγγέλιο ὑπό τεσσάρων Εὐαγγελιστῶν καί ὄχι μόνο ὑπό ἑνός; Ἤ,γιατί νά ἔχουμε τόσες πατερικές ἑρμηνευτικές προσεγγίσεις τῆς Βίβλου στό πέρασμα τοῦ χρόνου; Δέν φθάνουν ὅσες  ἔχουμε ἤδη  ἀπό τούς Πατέρες τῶν πρώτων χριστιανικῶν αἰώνων;

Ἄς ἐπαναλάβουμε ὅτι ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ, εἰδικά τά κείμενα τῆς Παλαιᾶς καί τῆς Καινῆς Διαθήκης, δέν ἀποτελοῦν ἕνα «μουσειακό εἶδος», ἀλλά μιά ζῶσα πραγματικότητα, μιά ἀλήθεια πού βιώνεται διαχρονικά.

Ἡ ἀγάπη γιά τά Ἱερά αὐτά Κείμενα καί ἡ ἐγκάρδια ἐπιθυμία τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Φαναρίου κ.κ. Ἀγαθαγγέλου, νά γίνουν γνωστά καί κατανοητά στούς ἀνθρώπους  τῆς  ἐποχῆς  μας, κίνησε τήν  δυνατή  γραφίδα  του νά γράψει καί νά μᾶς παραδώσει ἕνα ἀκόμα σημαντικό σύγγραμμά του. Ἐπιγράφεται «Ἡ ζύμη τοῦ Εὐαγγελίου», ἔτσι ὀνομάζεται τό νέο του βιβλίο. Στίς 414 σελίδες του ὁ λόγιος Ἀρχιερέας  ἑρμηνεύει  τίς Εὐαγγελικές Περικοπές τῶν Κυρια-κῶν ὅλου τοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ Ἔτους, ὅπως καί μερικές ἀκόμα τοῦ ἑορτολογικοῦ κύκλου. Στόν Πρόλογό του ὁ συγγραφέας ἀναφέρεται στόν ἑρμηνευτικό τρόπο προσέγγισης, ἐνῶ ταυτόχρονα ἀποτυπώνεται ἡ καλή ἀγωνία του γιά τά  Βιβλικά Κείμενα. Πῶς δηλαδή θά βρεθοῦν στό ὕψος  πού τούς ἁρμόζει καί πῶς θά μελετηθοῦν καί θά βιωθοῦν ἀπό τούς ἀνθρώπους στήν σύγχρονη ἐποχή. Στόν Πρόλογο του ἐπίσης ἀναφέρεται ὁ μυστηριακός χαρακτήρας τῶν Ἱερ ν Κειμένων καί ἡ δυναμική τους, ἀφοῦ μποροῦν καί εἶναι πάντοτε  ἐπίκαιρα.

Ἀκόμα γίνεται ἀναφορά στήν ἄρτια καί ἐπιτυχημένη ἐκφορά τοῦ θεολογικοῦ λόγου καί ὄχι «ἄκαμπτα» καί «ξύλινα», ὅπως γίνεται ἐνίοτε. Τονίζει ὁ Σεβασμιώτατος τήν εἰδική, ὀφειλομένη  μέριμνα  καί  διάκριση  ἐκ  μέρους  τοῦ  κήρυκα, ὥστε νά μήν ὑπάρξει ἀλλοίωση καί «ἐκκοσμίκευση» τῶν «Κυριακῶν Λογίων».

          Ξεκινώντας ὁ Σεβασμιώτατος ἀπό τίς Κυριακές τοῦ Λουκᾶ, κάνει βαθιές θεολογικές τοποθετήσεις, πού προκύπτουν ἀπό τίς περικοπές, ἔχοντας ὡς στέρεη βάση τούς Πατέρες τῆς Ἐκκλη-σίας. Ἀφοῦ παρουσιάζει τίς περικοπές στό σύνολό τους, στέκεται ἑρμηνευτικά σέ λέξεις καί προτάσεις, καί ἔτσι ἐξάγονται  σημαντικές ἰδέες  καί συμπεράσματα.

Ἀσφαλῶς δέν διατυπώνει ἠθικολογικά ἀποφθέγματα, ἀλλά τά βαθύτερα νοήματα ἀφήνει νά τά βιώνει ὁ καθένας μυστικά καί νά τά ἐπεξεργάζεται μόνος του. Σίγουρα μετά τήν ἀκρόαση τοῦ κηρύγματος ὁ πιστός ἔχει μάθει καινούργια πράγματα ,ἔχει  κατηχηθεῖ  και  ταυτόχρονα ἔχει  προβληματι-σθεῖ γόνιμα.

 Εἶναι  ἀξιομνημόνευτο  τό  ὅτι  ὁ  Σεβασμιώτατος, ἐνῶ  ζεῖ τήν πραγματικότητα, μᾶς δίνει καί μία προοπτική ἐσχατολογι-κή, καί αὐτός  ὁ  συνδυασμός  εἶναι  ἰδιαιτέρως σημαντικός. Γίνε-ται σαφές ὅτι τό Εὐαγγελικό Μήνυμα μπορεῖ νά βιωθεῖ  καί στίς μέρες μας.

          Οἱ ἑρμηνευτικές προσεγγίσεις τοῦ βιβλίου εἶναι σύντομες καί αὐτό βοηθάει τόν ἀναγνώστη, ἀλλά κυρίως τόν ἀκροατή, νά θυμηθεῖ τίς βασικές ἰδέες τοῦ κηρύγματος καί νά μήν χαθεῖ σέ μία πληθώρα ἐννοιῶν, διανθισμένων μέ ἠχηρά ἐπίθετα καί χαρακτηρισμούς. Τά ὅσα ἀναφέρονται εἶναι τόσα, ὅσα χρειάζονται γιά νά  τά δεχθεῖ ὁ ἄνθρωπος, νά τά ἐπεξεργασθεῖ καί νά προσπαθήσει νά τά ἐφαρμόσει στήν ζωή του, στόν καθημερινό του βίο.

          Με ἰδιαίτερη συγκίνηση καί ξεχωριστή χαρά πολλοί ἀναγνῶστες, ἀνάμεσα στούς ὁποίους καί ἐγώ, α σθάνθηκαν τήν ἀνάγκη νά ἐκφράσουν τήν εὐγνωμοσύνη τους στό πρόσωπο τοῦ σοφοῦ Ἱεράρχη, Ἁγίου Φαναρίου, γιατί τό πόνημά του αὐτό τό  ἀφιερώνει στόν μακαριστό Μητροπολίτη Γόρτυνος καί Μεγα-λοπόλεως κυρό Ἰερεμία. Ἡ ἀφιέρωση ἔχει ὡς ἑξῆς: « Ἀφιεροῦται εὐλαβῶς στήν μνήμη τοῦ μεγάλου βιβλικοῦ Θεολόγου Μητροπολίτου Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως Κυροῦ Ἱερεμίου (Φούντα)».

Βαθύτατα εὐχαριστοῦμε τόν Σεβασμιώτατο γιά τήν καλή ἀπόφαση ἀφιερώσεως τοῦ βιβλίου στόν Μακαριστό Μητρο-πολίτη, ὁ ὁποῖος πραγματικά πάσχιζε  γιά τό π ς ἡ Ἁγία Γραφή, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ, ὁ Χριστός θά γινόταν δεκτός καί θά ἔμπαινε  σέ ὅλα τά  σπίτια. Ἀναλωνόταν   ψυχῇ τε καί σώματι γιά τόν τρόπο, μέ τόν ὁποῖον οἱ ἄνθρωποι θά μποροῦσαν νά μελετοῦν  ὅσο τό δυνατόν πιό «εὔκολα» τήν Βίβλο. Πῶς θά τήν ἀγαποῦσαν καί πῶς στήν συνέχεια θά προσπαθοῦσαν νά τήν «ζήσουν».

Ὁμοία  μέριμνα γιά τήν Ἁγία Γραφή καί τήν διάδοσή της στήν νέα γενιά ἔχει καί ὁ Διευθυντής τῆς Ἀποστολικῆς Διακο-νίας  τῆς  Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος Μητροπολίτης κ. Ἀγαθάγγε-λος. Ἐπί τῶν ἡμερῶν του, τοῦ  ἰδίου  εὑρισκομένου  στό πηδάλιο τῆς Ἀποστολικῆς Διακονίας, τοῦ σημαντικοῦ αὐτοῦ Ὀργανι-σμοῦ τῆς Ἐκκλησίας μας,  εἶναι συνεχής καί ἄγρυπνη ἡ μέριμνά του γιά τήν ἔκδοση πολλῶν καί σημαντικῶν βιβλίων, πού βοηθοῦν τά μέγιστα στήν κατήχηση τῶν ἀνθρώπων. Τά περιεχόμενα τῶν ἐκδόσεων παρουσιάζουν τόν  θεολογικό  πλοῦτο  τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἀνατολῆς, πού ὅμως  ἀνοίγουν διαύλους ἐπικοινωνίας  μέ  ὀποιονδήποτε  καλοπροαίρετο ἀναγνώστη  ἀνά τον κόσμο.

 Εὐχόμαστε  τά  ἔτη  τοῦ  Σεβασμιωτάτου  νά  εἶναι  πολλά καί πάντοτε δημιουργικά. Προσευχόμαστε νά συνεχίσει νά προ-φέρει, ὅπως μέχρι σήμερα, στό γεώργιο τῆς Ἐκκλησίας μας. Ὅλη ἡ πεῖρα καί τό ἐνδιαφέρον του γιά τήν Θεολογική Ἐπιστήμη, ὅπως καί ἡ ἀγάπη του γιά τόν λαό τοῦ Θεοῦ, γιά τήν πνευματική του στήριξη καί οἰκοδομή, θά μᾶς δώσουν καί ἄλλα σημαντικά πονήματα, ὅπως  αὐτό πού φέρει τόν τίτλο «Ἡ ζύμη τοῦ Εὐαγγελίου».

                                       τοῦ Ἀρχιμ. Ἰακώβου Κανάκη

Πρωτοσυγκέλλου Ἱ.Μ. Γόρτυνος

καί Μεγαλοπόλεως