Οι "επιχειρηματικοί άγγελοι" της Αρκαδίας και το Πρόγραμμα Δίκαιης Αναπτυξιακής Μετάβασης
Το Πρόγραμμα Δίκαιης Αναπτυξιακής Μετάβασης 2021-2027, στην Επιτροπή Παρακολούθησης του οποίου συμμετείχε πριν λίγες μέρες και ο δήμαρχος Γορτυνίας, δεν είναι τίποτα άλλο παρά η εξελισσόμενη, μάταιη προσπάθεια της ΕΕ και των κυβερνήσεων να "χρυσώσουν το χάπι"για την τεράστια οικονομική, δημογραφική και κοινωνική ζημία που προκαλείται από την πολιτική της απολιγνιτοποίησης και την καταστροφή των εγχώριων πηγών ενέργειας στο όνομα της πράσινης μετάβασης και της κλιματικής ουδετερότητας. Βασικός στόχος, ο οποίος ενδέχεται να διαφοροποιηθεί μετά την εκδήλωση της ενεργειακής κρίσης και το ξέσπασμα του πολέμου στην Ουκρανία, είναι να αποσυρθούν όλες οι λιγνιτικές μονάδες έως το 2023, με εξαίρεση την Πτολεμαΐδα V που θα κλείσει το 2028.
Η Γορτυνία αποτελεί "περιοχή παρέμβασης" του νέου προγράμματος (μαζί με τις περιφέρειες Δυτικής Μακεδονίας, Βορείου Αιγαίου, Νοτίου Αιγαίου, Κρήτης και τους δήμους Μεγαλόπολης, Τρίπολης και Οιχαλίας). Η δημοτική αρχή όφειλε να είχε φέρει το θέμα στο δημοτικό συμβούλιο, όχι μόνο για ενημέρωση, αλλά κυρίως για να μάθουν οι Γορτύνιοι τι ακριβώς πιστεύει ο κάθε δημοτικός σύμβουλος για το μείζον αυτό ζήτημα, το οποίο συνδέεται άρρηκτα με την ενεργειακή φτώχεια και την ακρίβεια που μαστίζουν τα λαϊκά στρώματα.
Για να διαπιστώσουμε το μέγεθος των συνεπειών αυτής της πολιτικής (την οποία εφαρμόζουν σταθερά όλες οι αστικές κυβερνήσεις σε συνεργασία με τις περιφερειακές και δημοτικές τους αρχές), να αναφέρουμε ότι σύμφωνα με μελέτη του ΙΟΒΕ, στη Μεγαλόπολη θα χαθούν πάνω από 3.100 θέσεις εργασίας έως το 2029, ενώ εκτιμάται ότι η πτώση του ΑΕΠ στην Πελοπόννησο θα φτάσει τα 313 εκατ. ευρώ (το 22% του ακαθάριστου παραγόμενου προϊόντος της Αρκαδίας). Αντίστοιχα, σε εθνικό επίπεδο, η μελέτη εκτιμά ότι κατά τη διαδικασία μετάβασης θα χαθούν πάνω από 10,6 χιλιάδες θέσεις εργασίας.
Πίσω από τις διακηρύξεις για το μετασχηματισμό του υφιστάμενου παραγωγικού μοντέλου και την ενίσχυση της απασχόλησης ως αντίβαρο στην απώλεια των θέσεων εργασίας εξαιτίας της απολιγνιτοποίησης, κύρια επιδίωξη του εν λόγω προγράμματος (η συνολική συγχρηματοδοτούμενη δημόσια δαπάνη του οποίου ανέρχεται σε 1,63 δις ευρώ) είναι να δημιουργηθούν όλες εκείνες οι προϋποθέσεις για να κάνει "πάρτυ" η κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων, οι "επιχειρηματικοί άγγελοι" (business angels) όπως αναφέρονται στα κείμενα του προγράμματος, σε βάρος της τοπικής οικονομίας αλλά και των ίδιων των εργαζομένων.
Αρκεί μονάχα να ρίξει κανείς μια ματιά στους άξονες προτεραιότητας και τους τίτλους των προσκλήσεων, οι οποίες αναμένεται να εκδοθούν το τελευταίο τρίμηνο του τρέχοντος έτους (δημιουργία θερμοκοιτίδων και εκκολαπτηρίων για τη Στρατηγική Έρευνας και Καινοτομίας, ανάπτυξη συνεργατικών χώρων εργασίας (co-working spaces), σύσταση μηχανισμού στήριξης της επιχειρηματικότητας για τη Δίκαιη Μετάβαση κλπ).
Εκεί όμως, που πραγματικά η υποκρισία περισσεύει είναι στο ζήτημα των θέσεων εργασίας που ήδη χάνονται, αφού σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να αντισταθμιστεί η απώλεια χιλιάδων θέσεων εργασίας με "δράσεις συμβουλευτικής, κατάρτισης, πρακτικής άσκησης και πιστοποίησης", που τόσο πολύ προωθούνται από την ΕΕ μέσω των Κέντρων Δεξιοτήτων και οι οποίες περιλαμβάνονται στο συγκεκριμένο πρόγραμμα.
Από τα παραπάνω γίνεται σαφές ότι οι συνέπειες από την πολιτική της απολιγνιτοποίησης θα είναι οδυνηρές για την Αρκαδία. Όσοι μιλούν απλώς για μια "περίοδο μετάβασης", η οποία θα ξεπεραστεί σε λίγα χρόνια με την αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου, ουσιαστικά έχουν αποδεχτεί την ερημοποίηση της ευρύτερης περιοχής και τη μετατροπή της σε ειδική οικονομική ζώνη, που θα εξυπηρετεί τα κέρδη των "επιχειρηματικών αγγέλων".
Σήμερα, που η επιστήμη και η τεχνολογία έχουν κάνει άλματα, υπάρχουν οι δυνατότητες για να αξιοποιηθούν στο μέγιστο βαθμό όλες οι εγχώριες πηγές ενέργειας, διασφαλίζοντας παράλληλα την προστασία του περιβάλλοντος.
Με αυτό το σκεπτικό, η αντίθεση του ΚΚΕ και της Λαϊκής Συσπείρωσης στο κλείσιμο των λιγνιτικών μονάδων και την ενεργειακή εξάρτηση της χώρας δεν αποτελεί αφοριστική ή αναχρονιστική προσέγγιση, αλλά αντίθετα συνιστά συνεπή στάση, που δείχνει το δρόμο για να έχει ο λαός φθηνό ρεύμα και οι εργαζόμενοι στις λιγνιτικές περιοχές, όπως η Μεγαλόπολη, μόνιμη και σταθερή εργασία.
Δρ. Βασίλης Σιοκορέλης
Σάββατο, 22/10/22