Το άγχος των δημάρχων για τις εκδηλώσεις και το κυνήγι του χαμένου... πολιτισμού
Κάθε καλοκαίρι οι δήμοι βάζουν τα δυνατά τους διοργανώνοντας εκδηλώσεις κάθε είδους, για μικρούς και μεγάλους. Με αυτό τον τρόπο νομίζουν ότι θα κρατήσουν άσβεστο το ενδιαφέρον των επισκεπτών, οι οποίοι θα βρεθούν στην επαρχία απολαμβάνοντας τις ολιγοήμερες διακοπές τους, οι οποίες ούτως ή άλλως έχουν καταντήσει στις μέρες μας πολυτέλεια.
Στη Γορτυνία την ευθύνη του πολιτισμού έχει η ΔΗΚΕΓ (Δημοτική Κοινωφελής Επιχείρηση Γορτυνίας), νομικό πρόσωπο του δήμου, η οποία προγραμματίζει και διοργανώνει τις εκδηλώσεις. Λόγω των περιορισμένων πόρων, είναι λογικό να μην καλύπτονται όλα τα χωριά, με αποτέλεσμα να ασκείται κριτική στη δημοτική αρχή, η οποία κατά την άποψή μου είναι άδικη και ανώφελη.
Κι αυτό, διότι η κριτική που θα έπρεπε να ασκείται στη δημοτική αρχή, για να είναι ουσιαστική και ωφέλιμη, θα έπρεπε να στραφεί στο γεγονός ότι δε διαθέτει συγκροτημένη πολιτική στον τομέα του πολιτισμού, ώστε οι ίδιοι οι Γορτύνιοι πρώτα απ'όλα να έρχονται σε καθημερινή επαφή με τον πολιτισμό, τις τέχνες και τα γράμματα.
Έχουν βαφτίσει τις εφήμερες εκδηλώσεις του καλοκαιριού "πολιτιστικές", βρίσκοντας έτσι το άλλοθι για να θάψουν τον πραγματικό πολιτισμό όλο τον υπόλοιπο χρόνο.
Στο ερώτημα αν η Γορτυνία προσφέρει πολιτισμό, η απάντηση βρίσκεται στον αριθμό των παιδιών (και γενικότερα των μόνιμων κατοίκων) που μαθαίνουν μουσική, ζωγραφική και όποια άλλη τέχνη, στον αριθμό των κατοίκων που συνυπάρχουν και συνδημιουργούν στα πνευματικά κέντρα των χωριών, που παρακολουθούν το χειμώνα (και όχι μόνο το καλοκαίρι) ένα θεατρικό έργο ή μια ταινία, που έχουν τη δυνατότητα να αφιερώσουν λίγες ώρες καθημερινά στη δημοτική βιβλιοθήκη του χωριού τους. Δυστυχώς, τέτοια οργανωμένη πολιτική στο δήμο Γορτυνίας δεν υπήρξε ούτε υπάρχει.
Να καθησυχάσουμε λοιπόν, την αντιδήμαρχο Λαγκαδίων, η οποία αισθάνθηκε την ανάγκη να βγει δημόσια και να δικαιολογηθεί για το γεγονός ότι φέτος το καλοκαίρι δεν υπάρχει κάποια εκδήλωση στα Λαγκάδια για τα μικρά παιδιά (λέγοντας ότι έγινε πέρυσι, οπότε φέτος έχουν σειρά αλλά χωριά). Να της πούμε φιλικά ότι ο πολιτισμός δεν είναι σαν τον μανάβη που πηγαίνει κάθε μέρα σε διαφορετικά χωριά.
Πριν λίγους μήνες, την ώρα που "έπεφταν μπουνίδια" ανάμεσα στους τράπερ στα βραβεία Mad, είδε το φως της δημοσιότητας ένα βίντεο, στο οποίο ο Σταύρος Ξαρχάκος διηύθυνε μια ομάδα παιδιών σε μια ταβέρνα της Σύρου. Η συγκεκριμένη εικόνα έκανε το γύρω του διαδικτύου, αποδεικνύοντας ότι πολιτισμός υπάρχει όταν ο ίδιος ο άνθρωπος γίνεται κοινωνός του και όχι όταν μετατρέπεται απλώς σε θεατή μιας καλοκαιρινής εκδήλωσης.
Αυτή τη Γορτυνία πρέπει να διεκδικήσουμε κι εμείς. Μια Γορτυνία του πραγματικού πολιτισμού. Μια Γορτυνία που θα κοιτάζει την ουσία και όχι το "φαίνεσθαι".
Καλό Δεκαπενταύγουστο σε όλους!
Δρ. Βασίλης Σιοκορέλης
12/8/22