Στην Ελλάδα συζητάμε για μέρες για μια σαγιονάρα αλλά όχι για ένα ζήτημα Δημοκρατίας
Ακολουθεί άρθρο του βουλευτή Οδυσσέα Κωνσταντινόπουλου στην εφημερίδα «στο καρφί»
Η υπόθεση απόπειρας παρακολούθησης του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ, Ν. Ανδρουλάκη, είναι ένα μείζον πολιτικό θέμα. Κι όμως από ό,τι φαίνεται, η δημόσια συζήτηση στην Ελλάδα μπορεί για μέρες να περιστραφεί γύρω από μια σαγιονάρα, αλλά όχι γύρω από ένα ζήτημα διαφάνειας και δημοκρατίας, όπως είναι η απόπειρα παρακολούθησης του Προέδρου του τρίτου κόμματος της χώρας. Η διάχυση της είδησης είναι απογοητευτική, τόσο που μοιάζει να απασχολεί περισσότερο τους ξένους δημοσιογράφους από ό,τι τους Έλληνες συναδέλφους τους.
Η υπόθεση αυτή εγείρει μια σειρά ερωτημάτων τα οποία πρέπει να απαντήσει η κυβέρνηση. Με δεδομένο ότι τον τελευταίο καιρό γίνεται προσπάθεια από πολλές πλευρές να «πιεστεί» το ΠΑΣΟΚ, θα μπορούσε να σκεφτεί κανείς ότι όποιος μεθόδευσε μια τέτοια παρακολούθηση μπορεί να είχε στο μυαλό του τον εκβιασμό ή την πολιτική πίεση. Πώς διασφαλίζει λοιπόν η Ελληνική Δημοκρατία το απόρρητο των επικοινωνιών; Αφήνοντας τους πολίτες έκθετους και το πολιτικό σύστημα έρμαιο;
Αυτά συμβαίνουν την ώρα που όλοι συζητούν με ποιόν θα πάει το ΠΑΣΟΚ μετά τις εκλογές. Παραδόξως τους τελευταίους μήνες έχουμε περάσει από το περίφημο «το ΠΑΣΟΚ κατέστρεψε τη χώρα», στο «ΠΑΣΟΚ σώσε μας». Σε αυτό το πλαίσιο, η ΝΔ και τα φιλικά προσκείμενα ΜΜΕ θεωρούν σχεδόν αναγκαστική τη συγκυβέρνηση με το ΠΑΣΟΚ. Κι όμως, η ΝΔ θα μπορούσε να προχωρήσει και σε άλλες συνεργασίες, όπως για παράδειγμα με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Τα δύο κόμματα βρίσκονται πολύ πιο κοντά από όσο φαινομενικά δείχνουν, αφού οι ιεραρχήσεις και οι πολιτικές τους συγκλίνουν συχνότερα από το αναμενόμενο. Τελευταίο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ότι τόσο η ΝΔ, όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ επέλεξαν να προστατεύσουν τους ηλεκτροπαραγωγούς προτείνοντας αμφότεροι πλαφόν στη χονδρική τιμή ρεύματος.
Ακόμα οι απόψεις των πολιτικών τους αρχηγών συγκλίνουν και στα μετεκλογικά σενάρια, αφού και οι δύο τονίζουν ότι ο αρχηγός του πρώτου κόμματος πρέπει απαραιτήτως να οριστεί Πρωθυπουργός. Το παράδοξο είναι ότι ο κ. Τσίπρας αντιλαμβάνεται πως ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πρόκειται να είναι πρώτο κόμμα. Παρ’ όλα αυτά υποστηρίζει δημόσια αυτή τη θέση. Ας ψηφίσει απευθείας τον κ. Μητσοτάκη, λοιπόν.
Η ατζέντα των δύο κομμάτων φαίνεται να φτιάχνεται από μια κοινή στρατηγική πίεσης του ΠΑΣΟΚ. Αλλά από τον εγκλωβισμό στον στείρο δικομματισμό χάνουν κυρίως οι προοδευτικοί πολίτες. Μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να βολεύεται με την επανεκλογή του Πρωθυπουργού και ευελπιστεί για μια συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, οι προοδευτικοί πολίτες όμως περιμένουν ένα τέλος στα αδιέξοδα της χώρας, ένα στοπ στην συντηρητικοποίησή της.
Εμείς δεν εκβιαζόμαστε, δεν αλλάζουμε ούτε στο ελάχιστο την στρατηγική μας. Έχουμε επιβιώσει σε δύσκολες εποχές. Σήμερα είμαστε εδώ και χαράσσουμε μια αυτόνομη πορεία. Ο Πρόεδρός μας, Ν. Ανδρουλάκης, έχει τοποθετηθεί με ειλικρίνεια για την επόμενη μέρα των εκλογών. Δουλεύουμε για την εφαρμογή ενός σταθερού σοσιαλδημοκρατικού προγράμματος, για την μέρα που η χώρα θα έχει την υπεύθυνη διακυβέρνηση που της αξίζει.