Αχρείαστη και εσφαλμένη η εμπλοκή της ΄Ενωσης Δικαστών και Εισαγγελέων | Γράφει ο Νίκος Δελφάκης

Τρίπολη 16-11-2020, Νίκος Δελφάκης.

Στο θέμα των ημερών σχετικά με τη νομιμότητα ή μη της Απόφασης της Αστυνομίας για την απαγόρευση των συναθροίσεων, η ΄Ενωση Δικαστών και Εισαγγελέων, δημοσίευσε απόφασή της περί αντισυνταγματικότητας της απόφασης. Ερωτάται:  Είχε δουλειά να εμπλακεί; Κατηγορηματικά ΟΧΙ. Ανεξάρτητα από την επιστημονική άποψη που εξέφρασε για το αν ήταν συνταγματική ή μή η απόφαση της Αστυνομίας, θέμα για το οποίο μπορεί να υπάρχουν διαφορετικές απόψεις:

1) ΄Ηταν θέμα καυτό των ημερών, για το οποίο οι πολιτικές δυνάμεις είχαν εντελώς αντίθετες προσεγγίσεις.

2) Η ένωση τις αμέσως προηγούμενες ημέρες ασκώντας κριτική στην ΚΥΑ για τη λειτουργία των Δικαστηρίων, ζητούσε τον ακόμα περισσότερο περιορισμό της λειτουργίας τους, για την προστασία Δικαστών, Γραμματέων κλπ παραγόντων στις δίκες, από τον κίνδυνο του ιού, συνεπώς είχε εκφραστεί ότι ούτε καν δίκες (πλην των κατεπειγόντων) δεν έπρεπε να γίνονται, διότι θα υπήρχε στις αίθουσες συνωστισμός. Γνώριζε, επομένως, τους κινδύνους των συνωστισμών.

3) Το "επιστημονικόπολιτικό" θέμα που έθεσε, δεν θα περνούσε απαρατήρητο, ώστε να πει κανείς ότι "πρόταξε τα στήθη της" για την προστασία της Δημοκρατίας. Συνταγματολόγοι, φορείς κλπ., θα εξέφραζαν, όπως και εξέφρασαν, την ίδια άποψη με την ένωση, συνεπώς θα ετίθετο στη δημόσια συζήτηση, όπως και έγινε, και ίσως στο ΣτΕ, όπως και έγινε.

Αυτά, σε συνδυασμό με κάτι αρθράκια στο παρελθόν, που επίσης κατέτειναν στην υποστήριξη συγκεκριμένων ενεργειών από συγκεκριμένη πολιτική δύναμη, αποδεικνύουν ότι πολιτικολογεί, ως μή όφειλε, χωρίς, επαναλαμβάνω, να εξηγεί το διακύβευμα. Να το ξαναδεί το θέμα. Μου θυμίζει τις 10ετίες του 1970 και 1980 που τα μέλη των αριστερών κομμάτων έπαιρναν κομματικές εντολές να θέτουν, στους φορείς που δραστηριοποιούντο, θέματα άσχετα με τον σκοπό των φορέων και να ζητούν τη λήψη απόφασης επ' αυτών. Πρέπει να αναλογιστεί το πλήγμα που μπορεί να δεχτεί το κύρος Δικαστών και της Δικαιοσύνης, στα μάτια του κόσμου, γεγονός που δεν θα είναι καθόλου καλό για τη λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος.