Να σκοράρουμε στην Αρκαδία με δυνατό ΚΚΕ!
- Κατηγορία Άρθρα
Το ντελίριο ενθουσιασμού που επικράτησε τις τελευταίες μέρες με αφορμή τη διεξαγωγή του τελικού για το κύπελλο Αρκαδίας δεν έχει μόνο ποδοσφαιρική αξία. Δείχνει τις έντονες συγκινήσεις που μπορεί να προσφέρει ο γνήσιος, λαϊκός ερασιτεχνικός αθλητισμός, σε αντίθεση με τη βιομηχανία θεάματος των ακριβών παικτών, των πολυεθνικών και των δισεκατομμυρίων. Γι' αυτό το λόγο και μόνο, αξίζουν πολλά
συγχαρητήρια
σε όλα τα σωματεία του νομού μας, που καλούνται να αγωνιστούν, αντιμετωπίζοντας πάρα πολλές δυσκολίες.Η Φυσική Αγωγή, η σωματική άσκηση και γενικότερα ο αθλητισμός αποτελούν ανάγκη και ταυτόχρονα δικαίωμα του λαού και ιδίως της νεολαίας, στο οποίο θα έπρεπε να έχουν όλοι πρόσβαση με σύγχρονες, δωρεάν και δημόσιες υποδομές, κρατική μέριμνα αλλά και συνεχή παρότρυνση, από το σχολείο μέχρι τις μεγαλύτερες ηλικίες. Κάτι τέτοιο όμως, δε συμβαίνει όχι λόγω ατομικής επιλογής αλλά καθαρά εξαιτίας της αντι-αθλητικής κρατικής πολιτικής.
Είναι χαρακτηριστικό ότι όλες οι μέχρι σήμερα κυβερνήσεις (ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ) επαναφέρουν διαρκώς το ζήτημα του μεγάλου αριθμού των αθλητικών σωματείων επιδιώκοντας να τον μειώσουν. Σε αυτή την κατεύθυνση έλαβαν μέτρα όπως α) η παραχώρηση στους δήμους αθλητικών εγκαταστάσεων χωρίς την οικονομική στήριξη του κράτους, με τα βάρη συντήρησής τους να μετακυλίονται στον ίδιο το λαό, β) η περικοπή της κρατικής χρηματοδότησης προς τα σωματεία, με τη νομιμοποίηση του τζόγου ("στοιχήματος") στο όνομα της επιχορήγησής τους, γ) η εφαρμογή του μητρώου για τους αθλητικούς συλλόγους, η οποία έρχεται να δυσκολέψει ακόμη περισσότερο τη λειτουργία τους, αφού πολύ λιγότεροι σύλλογοι θα μπορούν να καλύπτουν τις αναγκαίες προϋποθέσεις ένταξης ή επανεγγραφής στο μητρώο.
Όλα αυτά είναι γνωστά στους ανθρώπους των ερασιτεχνικών σωματείων (αθλητές, προπονητές, φιλάθλους). Η υποβάθμιση του μαζικού, λαϊκού αθλητισμού, η οποία γίνεται ακόμα πιο εμφανής στα εγκαταλελειμμένα χωριά της Αρκαδίας, δεν είναι καθόλου τυχαία. Ο αθλητισμός διαμορφώνει αγωνιστικές προσωπικότητες. Κι αυτό δεν το θέλει με τίποτα η κυρίαρχη άρχουσα τάξη, η οποία επιδιώκει να έχει το λαό και τη νεολαία παθητικούς, αδρανείς "παίκτες", κοινωνικά και πολιτικά "ντοπαρισμένους" με τη φανέλα του ατομισμού, της ιδιοτέλειας, του ανταγωνισμού και του κέρδους.
Μας θέλουν να σερνόμαστε στο γήπεδο, χωρίς να μπορούμε να γυρίσουμε το ματς στον πιο δύσκολο αγωνιστικό χώρο, στους τόπους δουλειάς, εκεί όπου η εργοδοσία δε λέει να σφυρίξει τη λήξη της εκμετάλλευσης. Με συνεχείς παρατάσεις στα εξαντλητικά ωράρια, τις απλήρωτες υπερωρίες, την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων και τελευταία με τους ψεύτικους πανηγυρισμούς για την αύξηση του κατώτατου μισθού, η οποία στην πραγματικότητα γυρνάει την αγοραστική μας δύναμη στα επίπεδα του 2011, με τον πραγματικό μισθό να έχει μειωθεί κατά 7,4% τον τελευταίο χρόνο σύμφωνα με επίσημα στοιχεία του ΟΟΣΑ.
Το παιχνίδι όμως, δεν έχει κριθεί. Παίζεται ακόμα. Σε αυτές τις εκλογές, όλα δείχνουν πως κάτι αλλάζει. Είναι πραγματικά χρυσή ευκαιρία, όχι μόνο να τους βγάλουμε κόκκινη κάρτα αλλά να περάσουμε και στην αντεπίθεση σκοράροντας με ένα πολύ πιο δυνατό ΚΚΕ.
Δρ. Βασίλης Σιοκορέλης
Σάββατο, 6/5/23
- Βασίλης Σιοκορέλης
