Τρίπολη – Ο τελευταίος μάστορας της φωτιάς στην οδό «Ουάσινγκτον» (εικόνες)!
Συνεχίζει τη δημιουργική της βόλτα στην Τρίπολη, η "Ομάδα 'Ελευσις", θυμίζοντας γωνιές της πόλης που "μυρίζουν" παρελθόν και μας πηγαίνουν χρόνια πίσω... Αυτή τη φορά μας παρουσιάζει μέσα από κείμενο και φωτογραφίες το μαχαιροποιείον-τροχείον-σιδηρουργείον του Μιχάλη Ροϊνιώτη, το οποίο μετρά πολλά χρόνια ζωής!
Στην οδό Ουάσιγκτον, στην Τρίπολη, εκεί που κάποτε ήταν ο πιο εμπορικός δρόμος της πόλης-και που ακόμη είναι ένας από τους εμπορικότερους δρόμους της πόλης, με τα πιο ιστορικά μαγαζιά που επιβιώνουν με πείσμα και κέφι ως σήμερα- βρίσκεται ένα μαγαζί που ιδρύθηκε στα 1840.
Είναι το μαχαιροποιείον-τροχείον-σιδηρουργείον, του αείμνηστου Μιχάλη Ροϊνιώτη.
Ήταν ο τελευταίος μάστορας της φωτιάς, η πέμπτη γενιά σιδηρουργός. «Εγώ τούτο το μαγαζί το πήρα από πατέρα, θείους και συνεχίζω...» έλεγε ο ίδιος.
Ο Τριπολιτσιώτης σιδηρουργός ήταν ο τελευταίος μάλλον άνθρωπος που δάμαζε το σίδερο στο καμίνι και στο αμόνι. Τον θυμάμαι σαν τώρα με τη μουτζουρωμένη του ποδιά, άνθρωπος ψηλός και σωματώδης, με χέρια ανίκητα, να πυρακτώνει τα σίδερα, να τα γλεντάει, και να τα δουλεύει μετά στο αμόνι σαν τον ακούραστο Ήφαιστο.
Έδινε λύσεις με την εμπειρία του και με την τέχνη που κάτεχε καλά ικανοποιούσε και τον πιο απαιτητικό πελάτη.
Έφτιαχνε μαχαίρια, δρεπάνια, τσάπες, φτυάρια, κασμάδες, πριόνια, μικρά και μεγάλα τροκάνια για τα ζώα, οικιακά μαγειρικά σκεύη (μπογάνες), οτιδήποτε ήταν από μέταλλο εκείνα τα χρόνια και ήταν και γανωτής συνάμα, ενώ έβρισκε κανείς εκεί και πέταλα για τα άλογα. Ο μάστορας, ο σιδεράς όπως τον έλεγαν, έδινε μάχη για να κρατήσει ζωντανό το επάγγελμά του με πείσμα ενάντια στην τεχνολογία και τη βιομηχανοποίηση που ήθελε να τον παρακάμψει.
Έβλεπε την τέχνη του να σβήνει, μα δεν εγκατέλειπε. Μέχρι και τον απροσδόκητο θάνατό του, στα 67 χρόνια του, συνέχιζε να δουλεύει με μια εσώτερη δύναμη και μια φλόγα εφηβική.
Ακόμη ακούγεται στα αυτιά των περαστικών ο δυνατός, οξύς ήχος του μετάλλου όταν ο μάστορας το δούλευε με το σφυρί... ΜαστροΜιχάλη θα σε θυμόμαστε...με νοσταλγία και αγάπη.
(Σήμερα το μαγαζί παραμένει ανοιχτό χάρη στην κυρά-Βασιλική, τη γυναίκα του μάστορα που και εκείνη αντιστέκεται στην σύγχρονη πραγματικότητα που προσπερνά το επάγγελμα).
Κείμενο-Φωτογραφίες: Γ.Δ. Αναγνώστου-Ομάδα Έλευσις