Η Σκηνοθέτης Δήμητρα Μπαμπαδήμα (από τον Τυρό) ακολούθησε στα βουνά κάτι τρελούς τύπους που κάνουν Downhill!

Πρόσφατα ολοκληρώθηκε η βράβευση του Πανελλήνιου Κυπέλλου Downhill 2014, οι νικητές του οποίου προέκυψαν από μία σειρά οκτώ αγώνων σε Μαραθώνα, Εύβοια, Ιωάννινα, Λάρισα, Πήλιο, Καλάβρυτα και Θεσσαλονίκη. Ακολουθώντας όλες τις στάσεις του περσινού Κυπέλλου και μένοντας έτσι συνεπής στο ραντεβού της με την ελληνική downhill σκηνή, η σκηνοθέτης Δήμητρα Μπαμπαδήμα (με καταγωγή από τον Τυρό) κατέγραψε με την κάμερά της τα καλύτερα στιγμιότυπα της σεζόν. Το film-αφιέρωμα "8 Down n' Dirty" μας μεταφέρει όλες εκείνες τις στιγμές του DH Κυπέλλου που οι riders γέλασαν αλλά και πόνεσαν βάζοντας κάθε φορά τα δυνατά τους για το άθλημα που αγαπούν. Το DH film προβλήθηκε στο πλαίσιο της τελετής απονομής. Σ΄αυτό το film πρωταγωνιστούν Έλληνες αθλητές downhill, οι οποίοι απέδειξαν πως η ελληνική σκηνή μεγαλώνει και το επίπεδο ανεβαίνει σε κάθε αγώνα!

Δείτε εδώ το film "8 Down n' Dirty" της Δήμητρας Μπαμπαδήμα για το Πανελλήνιο Κύπελλο Downhill 2014.

Πώς ξεκίνησες την κινηματογράφηση αυτού του film;
Τα τελευταία πέντε χρόνια συνεργάζομαι ούτως ή άλλως με την Red Bull και κάπως έτσι χωρίς να έχω σχέση με αυτόν τον χώρο και το άθλημα του downhill κατέληξα να αναλάβω το "8 Down and n' Dirty".

Από όσο ξέρω όμως εσύ ασχολείσαι με τα extreme sports, απλά όχι με το downhill. Σωστά;
Ναι όντως εχω μία επαφή με τα extreme sports και σε προσωπικό επίπεδο αλλά και σε κινηματογραφικό, απλά δεν είχε τύχει ποτέ να ασχοληθώ με το ποδήλατο. Ήταν ένα φοβερά τυχαίο γεγονός και πολύ ευχάριστο.



Τεχνικά πόσο πιο δύσκολο ήταν σε σχέση με άλλες δουλειές, δεδομένου ότι ήταν όλο το film στα βουνά;
Τεχνικά, η δυσκολία για ένα άθλημα τέτοιου είδους και στο οποίο δεν έχεις προπονηθεί ουσιαστικά ως προς την κινηματογράφησή του, είναι το να βρεις τις σωστές γωνίες. Σε δεύτερη φάση, ίσως το ότι δεν γνωρίζεις τον κόσμο που συμμετέχει, κάτι που ενδεχομένως να είναι προβληματικό για τις συνεντεύξεις σου. Επίσης συναντάς δυσκολίες στην αστάθεια του καιρού, γιατί είναι ένας αστάθμητος παράγοντας που μπορεί να έχει από σκόνη, υγρασία, βροχή, λάσπη, τα πάντα. Τέλος, έχεις να διανύσεις πολλά χιλιόμετρα ποδαρόδρομο για να δεις όλη την διαδρομή και να ανακαλύψεις τα καλά σημεία για τον αγώνα. Όλο το film γυρίστηκε με δύο κάμερες, μία GoPro και μια DSLR. Στο στήσιμο φυσικά με βοήθησαν και τα παιδιά της ομάδας του Red Bull, που ακόμα και ψυχολογικά με υποστήριξαν πάρα πολύ, και έκαναν όλη αυτή την εμπειρία καλύτερη. Σε δύο αγώνες με βοήθησαν όμως και δύο φίλοι κινηματογραφιστές, ο Κώστας Μάνδυλας και ο Παναγιώτης Αγγελόπουλος.

Όπως ανέφερες και πριν, ο καιρός ήταν ο παράγων Χ στους αγώνες downhill. Εσύ πώς είδες τους συμμετέχοντες να αντιδρούν στον κακό καιρό; 
Κοίτα, όλοι αυτοί που συμμετέχουν στους αγώνες downhill και γενικά ασχολούνται με αυτό το άθλημα, ενοχλούνται πολύ περισσότερο από τον πολύ στεγνό καιρό και τα χώματα που είναι σαν «πούδρα», παρά από τη βροχή και τη λάσπη. Ίσως με τη λογική ότι έτσι γίνεται πιο άγριο το τερέν. Γιατί πρέπει να καταλάβεις ότι αυτοί οι αθλητές δεν κάνουν mountain bike, αλλά downhill και αυτό είναι ένα άθλημα που είναι από τη φύση του extreme και όσο πιο δύσκολο γίνει τόσο περισσότερο ενδιαφέρον αποκτά για τους ίδιους.



Φωτογραφία: ευγενική παραχώρηση της Red Bull

Εσύ δοκίμασες να κάνεις;
Downhill ακόμα δεν έμαθα να κάνω και δεν έχω δοκιμάσει ποτέ, αλλά έχει υπάρξει υπόσχεση από την αθλήτρια Ειρήνη Μαυράκη, την μόνη κοπέλα που κατέβηκε σε όλους τους αγώνες του πρωταθλήματος και ομολογώ ότι με έπεισε να το δοκιμάσω στο μέλλον. Σίγουρα έμαθα από το μηδέν ένα άθλημα που δε γνώριζα καθόλου. Γνώρισα όλα τα παιδιά αυτής της σκηνής και έχουμε αποκτήσει πλέον σχέση. Αλλά με έκανε και καλύτερη στη δουλειά μου αυτό το film, γιατί αποτέλεσε ένα practice κινηματογράφησης το να τραβάω υλικό υπό συνθήκες αγώνα.

Μπορεί κάποιος στο film να δει κάμποσες στιγμές με τραυματισμούς και πόσο extreme είναι αυτό που κάνουν τα παιδιά στους αγώνες downhill. Υπήρχε κάποια στιγμή που να τρόμαξες; 
Να τρόμαξα όχι, υπήρχαν όμως στιγμές που αναρωτιόμουν εάν πρέπει να τραβήξω τη στιγμή του τραυματισμού κάποιου αθλητή ή όχι. Πιστεύω όμως πως δεν τρομάζεις γιατί όλοι αυτοί οι αθλητές το αγαπούν τόσο πολύ αυτό και είναι επιλογή τους. Παίρνουν το ρίσκο τους, ταυτόχρονα πληρούνται απολύτως οι κανόνες ασφαλείας και φυσικά ήταν κόσμος από τον Ερυθρό Σταυρο έτοιμος να βοηθήσει άνα πάσα στιγμή. Θυμάμαι μόνο αστεία περιστατικά, γιατί κάθε αθλητής το χτύπημα το αντιλαμβάνεται όχι ως πόνο αλλά ως προπονητικό εμπόδιο για τον αγώνα ή σκέφτονται ότι έφτασαν μέχρι εκεί και δεν θα μπορέσουν να ολοκληρώσουν. 





Η αλήθεια είναι ότι αυτό φαίνεται και στο film, ότι με το που συμβαίνει κάτι υπάρχει περισσότερο νεύρο επειδή δεν μπορούν να περάσουν παρά ίσως στενοχώρια ή άγχος. 
Μα ναι, ο κάθε τραυματισμός έτσι όπως το έζησα αντιμετωπίζεται από αυτούς σαν χάσιμο χρόνου όχι σαν τραυματισμός. Και αυτό είναι μεγάλο μάθημα γενικά, όχι μόνο για τους αθλητές, το πως κάποια άτομα θέτουν ένα στόχο και παραβλέπουν οτιδήποτε άλλο. Είναι αθλητές προς μελέτη, γιατί έχουν εξαιρετική ψυχολογία.

Εσύ συμμετείχες και στην προετοιμασία των αγώνων;
Το στήσιμο μιας πίστας downhill είναι τρομερά χρονοβόρο. Εγώ δεν συμμετείχα στο στήσιμο, αλλά πήγαινα κάποιες μέρες πριν τον αγώνα που ήταν οι προπονήσεις των αθλητών. Και εδώ πρέπει να αναγνωριστεί και ο κόπος της ομάδας που στήνει τους αγώνες και φτιάχνει τις πίστες, οι οποίοι τα κάνουν όλα αυτά από αγάπη για το downhill και δεν παίρνουν κάτι πίσω. Είναι μία ομάδα ανθρώπων που έχει βάλει σαν στόχο να κάνει κάτι και είναι απόλυτα συγκεντρωμένοι σε αυτό.


Φωτογραφία: © Thodoris Ermilios, ευγενική παραχώρηση της Red Bull

Θα ξανασυνεργαστείς με την ομάδα του Κυπέλλου Downhill; 
Φέτος θα ξανακαλύψω το Κύπελλο με μεγάλη μου χαρά, και δεν μπορώ να φανταστώ πλέον να μην το κάνω, καθώς είναι όλοι τους είναι φανταστικά παιδιά και υπέροχη ομάδα. Επειδή φέτος είχα πολύ υλικό στα χέρια μου και ήξερα ότι θα γίνει η απονομή του Κυπέλλου, ήθελα να κάνω απλά μία ανασκόπηση σε αυτό το film. Στο επόμενο θα υπάρξει ένα πιο συγκεκριμένο σενάριο. 

http://www.vice.com