ΚΚΕ | Η εκδήλωση τιμής και μνήμης στον Κοσμά Κυνουρίας (εικόνες)

Οι Τομεακές Επιτροπές Αρκαδίας και Λακωνίας του ΚΚΕ και τα αντίστοιχα παραρτήματα της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ διοργάνωσαν σήμερα εκδήλωση τιμής και μνήμης στον Κοσμά Κυνουρίας για τους αγωνιστές του ΕΑΜ, του ΕΛΑΣ, της ΕΠΟΝ και του ΔΣΕ.

Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στο χώρο που έχει στηθεί το μνημείο για τη μάχη που δόθηκε νικηφόρα κατά των Ιταλών κατακτητών,  περιλάμβανε:

Το ιστορικό της μάχης από τον Ηλία Σιώρα στέλεχος του ΚΚΕ, κατάθεση στεφάνων, προσκλητήριο νεκρών.

Αακολούθησε ομιλία στην πλατεία του χωριού.

Στις 27 Ιούλη του 1943 αντάρτικες ομάδες έστησαν ενέδρα σε λόχο Ιταλών καραμπινιέρων που ερχόταν στον Κοσμά, συνοδεύοντας τον διαβόητο διοικητή Φεστούτσιο, ο οποίος ήταν ο φόβος και ο τρόμος της περιοχής. Ο Ιταλικός λόχος διαλύθηκε και είχε πολλούς νεκρούς, τραυματίες και αιχμαλώτους. Ανάμεσα στους νεκρούς ήταν και ο Φεστούτσιο.

----------------------------------------------------

Η ομιλία που πραγματοποίησε ο Δαμαλάς Αριστείδης Γραμματέας της ΤΕ Αρκαδίας του ΚΚΕ.

Φίλες και φίλοι,

συντρόφισσες και σύντροφοι,

Βρισκόμαστε για μια ακόμα φορά εδώ, στον Κοσμά, στα 80χρονα της μάχης του ΕΛΑΣ με τους Ιταλούς, στα καραούλια του Πάρνωνα, στα χώματα που μας θυμίζουν τους αγώνες του λαού με μπροστάρηδες τους κομμουνιστές για αποτίναξη του φασιστικού –ναζιστικού ζυγού, αλλά και για να γίνει ο λαός αφέντης στον τόπο του.

Και όλοι αυτοί οι αγώνες  τη στιγμή που:

Άλλοι εγκατέλειψαν τον λαό στους ναζί κατακτητές και «την έκαναν» για το Κάιρο.

Άλλοι συγκρότησαν την κατοχική κυβέρνηση των δοσίλογων, «για να μη μείνει η χώρα ακυβέρνητη», όπως έλεγαν.

Σύνθημα που το ακούσαμε και πολλές φορές από τους θιασώτες της υπεράσπισης της σταθερότητας του καπιταλισμού την περίοδο πριν τις τελευταίες εκλογές.

Βαδίζουμε στα χνάρια αυτών που, χωρίς να υπολογίζουν θυσίες, λέει το τραγούδι «ότι κι αν είχα τα’ άφησα σπίτι γνωστούς κι αδέρφια και πήρα το τουφέκι μου και στο βουνό εβγήκα

και όπως γράφει και ο Απαλοδήμας στην έκθεση του για τη μάχη έκαναν το έγκλημα

«να κτυπήσουμε με συνέπεια τους φασίστες (και φυσικά και τους ντόπιους υποστηρικτές τους), γεγονότα απόλυτα συνδεμένα μεταξύ τους,

 να θυσιάσομε σπίτια, περιουσία, ό,τι είχαμε και δεν είχαμε, να καταδιωκόμεθα φανατικά από τους Ιταλό-Γερμανό-Ράλληδες τον καιρό της κατοχής για εξόντωση, όχι μόνο εμείς προσωπικά αλλά και οι οικογένειές μας ολοκληρωτικά,

 όλες οι ταλαιπωρίες, στερήσεις, γύμνιες, αρρώστιες στο βωμό της λευτεριάς της πατρίδος μας,  και σημειώνει

 όλ’ αυτά τα φοβερά που κάναμε, έχουν σηκώσει τόση λύσσα του μαύρου φασισμού, που με το ζόρι μάς επέβαλε η συμμαχική πολιτική των Τσώρτσιλ– Λήπερ– Σκόμπυ,

 που άοπλοι σήμερα και ύστερα από τόσες εγγυήσεις ισοπολιτείας και δικαιοσύνης των δημοκρατών συμμάχων μας, όχι μόνο δεν μπορούμε να παρουσιασθούμε σε κατωκημένο μέρος,

αλλά κι εδώ στους λόγγους  και στα δάση και τις σπηλιές δεχόμαστε τακτικά τις επισκέψεις των ταγματαλητών, μεταμφιεσμένων σε εθνοφύλακες, αιγυπτιακοί και χωροφύλακες με αγγλικές στολές

και οπλισμένους με άφθονα αμερικανικά Τόμσον, με τις άφθονες εκπυρσοκροτήσεις των οποίων γεμίζουν, κάθε μέρα, βουνά, κάμπους, ρεματιές και χωριά».

Αλλά ας δούμε πως περιγράφει ο ίδιος ο Απαλοδήμας   για τη σημασία της μάχης σε έκθεση του που συνέταξε κάπου σε μια σπηλιά κυνηγημένος το 1945.

Η σύγκρουση, της οποίας την εξιστόρηση τελείωσα, από στρατιωτική πλευρά δεν δείχνει κυρίως άλλο τι, παρά την επιμονή της ομάδος να μη απομακρυνθεί του εχθρού ως που να βρει την ευκαιρία καλού χτυπήματος, σύμφωνα με τα τότε δοσμένα της μικρής δύναμης και της ανάγκης αιφνιδιασμού, αλλά γερού χτυπήματος για αρπαγή όπλων και πυρομαχικών.

Η σημασία, όμως, και η επίδραση που είχε την εποχή εκείνη από πολιτικής πλευράς, είναι δυσαναλόγως μεγάλη. Παρουσίασε τον ΕΛΑΣ Πελοποννήσου ανδρωμένον. Ενθουσίασε κάθε τίμια Ελληνική ψυχή και αχρήστευσε πολύ δηλητήριο, όλου σχεδόν του παλιού πολιτικού κόσμου, που έριχναν κατά του αγώνα. 1300 εθελοντές πλάκωσαν την επομένη στον Πάρνωνα. Ενώ ως τότε είχαμε ακόμη όπλα σε σπηλιές και ζητούσαμε άνδρες, από δω και μπρος άλλαξε ριζικά και άμεσα και ζητούσαμε όπλα. Τονώθηκε όλη η Οργάνωση, η Επιμελητεία, ιδιαίτερα στη Λακωνία πήρε πρωτοφανή ανάπτυξη και έτσι με συνεχή αλληλεπίδραση όλων αυτών των παραγόντων, Νίκη – Οργανωτική ανάπτυξη – Καλά Οικονομικά – Σάρωμα αντίδρασης, κρατήσαμε και τον Ταΰγετο και, γενικά, στη Λακωνία που εθεωρείτο και ήτο τόσο καθυστερημένη πολιτικά, αναπτύχτηκε ένα θαυμάσιο κίνημα.»

Σφ/σσες και σφοι

Θα ερχόμαστε ξανά και ξανά, για να εμπνεόμαστε, να αντλούμε δύναμη και πολύτιμα διδάγματα.

Άλλωστε, ο ίδιος ο ηρωικός αγώνας του ΕΛΑΣ  και του ΔΣΕ  την 3ετια 46-49 του  ΔΣΕ αυτό διδάσκει: Οτι ο λαός, με την πρωτοπόρα δράση των κομμουνιστών, μπορεί να παίρνει την κατάσταση στα χέρια του, χωρίς να περιμένει «σωτήρες».

Οι  αγώνες της 10ετίας του 40,  διδάσκει, όμως, και κάτι άλλο: Οτι σε μια ταξικά διαχωρισμένη κοινωνία, όπως ήταν τότε και φυσικά παραμένει μέχρι και σήμερα η ελληνική κοινωνία, δεν μπορεί να υπάρξει κάποιο δήθεν ενιαίο «εθνικό συμφέρον» και για τους εργαζόμενους, τον λαό και για τους επιχειρηματικούς ομίλους, τους κηφήνες που τον εκμεταλλεύονται.

Δεν ήταν, δεν είναι ούτε θα μπορέσει ποτέ να είναι ίδιο το συμφέρον των εκμεταλλευτών, των βιομηχάνων, των τραπεζιτών, των μεγαλεμπόρων με αυτό των εργατών, της φτωχής αγροτιάς, των γυναικών και των παιδιών της εργατικής τάξης.

Δεν ήταν ποτέ ούτε μπορεί να είναι ίδιο το συμφέρον των ηγετών των καπιταλιστικών κρατών, των συμμάχων που κάθε φορά αυτοί επιλέγουν, όπως σήμερα το ΝΑΤΟ, η ΕΕ.

Προσχηματικοί  ΕΊΝΑΙ οι καβγάδες των αστικών κομμάτων

Η αστική τάξη και οι κυβερνήσεις της, οι εκπρόσωποί της, δεν παραιτούνται ποτέ από τον σκοπό της στράτευσης των εργαζομένων, της νεολαίας κάτω από τους δικούς τους ιδιοτελείς στόχους που είναι πάντα σε βάρος των λαϊκών συμφερόντων.

Αυτό το κάλεσμα ακούγαμε επί της ουσίας - και πίσω από τους προσχηματικούς καβγάδες - από την κυβέρνηση της ΝΔ και τα υπόλοιπα κόμματα του συστήματος σε όλη την προεκλογική περίοδο.

Το ίδιο και στη συζήτηση στη Βουλή για τις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης, αλλά και για τα πρώτα νομοσχέδια –ψήφο αποδήμων, μεικτά πληρώματα με πυροσβέστες κλπ στο ΕΚΑΒ, και το ψευδεπίγραφο για τη «βελτίωση των εισοδημάτων»

Η ΝΔ μιλάει για τον λεγόμενο «πολυδύναμο εκσυγχρονισμό», που θα επιτρέψει στην ελληνική αστική τάξη να προσεγγίσει τους ευρωπαϊκούς μέσους όρους στους διάφορους δείκτες με τους οποίους μετρά την ισχύ της.

Ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ αποδέχονται 100% αυτόν τον στόχο και της κάνουν τη βολική κριτική ότι καθυστερεί να τον προσεγγίσει.

Το ίδιο κάνουν, επίσης, από τη δική τους σκοπιά, τα φασιστικά και εθνικιστικά μορφώματα που βρίσκονται στη Βουλή και πρέπει να «φάνε πόρτα», όπου τολμάνε να εμφανιστούν. Θα τους αντιμετωπίσουμε ιδεολογικά, πολιτικά, κινηματικά, αγωνιστικά, παντού, όπου κι αν εμφανίζονται, όπου κι αν κρύβονται.

Το τι σημαίνει όμως αυτός ο κάλπικος εκσυγχρονισμός το ζουν στο πετσί τους όλοι οι λαοί: Οι νέοι άνθρωποι στη Γαλλία, στη Γερμανία, στη Βρετανία, όπου εδώ και μήνες βγαίνουν μαζικά στους δρόμους, διαδηλώνουν και απεργούν ενάντια σε δήθεν «προοδευτικές», «κεντρώες» και συντηρητικές κυβερνήσεις.

Πίσω από τα ωραία λόγια της κυβέρνησης κρύβεται η σκληρή πραγματικότητα: Όλα αυτά για τα οποία προειδοποιούσε το ΚΚΕ είναι σήμερα εδώ μπροστά μας.

Είναι εδώ τα προαπαιτούμενα του Ταμείου Ανάκαμψης και της πολυπόθητης για το κεφάλαιο επενδυτικής βαθμίδας, που η κυβέρνηση θα «τρέξει» με γοργούς ρυθμούς.

Είναι εδώ η μεγαλύτερη εμπλοκή της χώρας στο μακελειό στην Ουκρανία και τους ΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς στην περιοχή, που ανεβαίνουν επίπεδο επικινδυνότητας για τους λαούς μετά τη Σύνοδο του ΝΑΤΟ στη Λιθουανία.

Είναι εδώ οι διευθετήσεις σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο, κάτω από την «ομπρέλα» των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, που έχουν μπει για τα καλά στο τραπέζι, όπως επίσης φάνηκε στη Σύνοδο του ΝΑΤΟ.

Είναι εδώ οι λεγόμενες μεταρρυθμίσεις, δηλαδή οι βαθιές, αναγκαίες αλλαγές που απαιτούν οι επιχειρηματικοί όμιλοι, οι οποίες απλώνονται σε όλους τους κρίσιμους τομείς της ζωής του λαού.

   Την ώρα που οι μαθητές κάνουν μάθημα σε ετοιμόρροπα κτίρια, την ώρα που οι φοιτητές δεν έχουν φοιτητικές εστίες, την ώρα που λείπουν χιλιάδες εκπαιδευτικοί από όλες τις βαθμίδες της δημόσιας Εκπαίδευσης.

Θυμίζουμε ότι και για το συγκεκριμένο θέμα έδιναν και έπαιρναν οι «πάσες» από τον ΣΥΡΙΖΑ στην προεκλογική περίοδο, με τον τότε αρχηγό του ΣΥΡΙΖΑ να δηλώνει ότι είναι έτοιμος να συζητήσει το άρθρο 16, αν του πουν ότι θα έρθει στην Ελλάδα το Χάρβαρντ!!!

Λες και δεν ξέρουμε ότι κάτι τέτοιο θα πουν...

Αλλά και τώρα, μετά τις εκλογές, άρχισαν οι δηλώσεις των βουλευτών τους, που δεν τις ξεχωρίζεις από τις αντίστοιχες των βουλευτών της ΝΔ.

Τους βλέπουμε και το τελευταίο 15/μερο με τη χώρα να καίγεται κυριολεκτικά  και να αξιοποιούν ακόμα και τις καταστροφές του δασικού πλούτου και των περιουσιών για να  προπαγανδίσουν την αναγκαιότητα να  προχωρήσει πιο γρήγορα η λεγόμενη πράσινη ανάπτυξη, πιο γρήγορα τα μέτρα για την ιδιωτικοποίηση της προστασίας των δασών που θ’ αποτελέσει ένα ακόμα πεδίο κερδοφορίας για τους μονοπωλιακούς ομίλους.

Για να μπουκωθούν με  ζεστό χρήμα τα μονοπώλια της ενέργειας, με επιδοτήσεις για να μπουν περισσότερα κέρατα στις κορφές, περισσότεροι καθρέπτες στις πλαγιές.

Για να αυξήσουν ακόμα τα κέρδη τους οι όμιλοι που επενδύουν  και ειδικότερα  στον Πάρνωνα τα μεγαθήρια τύπου ΤΕΡΝΑ, Μυτιληναίος,  Deuschenbank, ΕΛΛΑΚΤΩΡ, ΕΛΠΕ, Εφοπλιστές (Μπάκος,  Καϋμενάκης,  Ρέστης κ α) ΡΟΚΑΣ, Κοπελούζος, θυγατρική της Nosfira που συνεργάζεται με την GENERALELECTRICμε  τις ευλογίες του Αμερικανού Πρέσβη στο Ζάρακα κ.λ. που γεμίζουν   όλο το μήκος της κορυφογραμμής από το βορειότερο μέχρι το νοτιότερο σημείο, με συνολική ισχύ  αδειοδοτηθέντων   622 MW (186 MW  στα όρια Αρκαδίας 438 MW στα όρια Λακωνίας).  (στοιχεία μέχρι το 2021)

Τους βλέπουμε όλους να τα φορτώνουν όλα στην κλιματική κρίση,

φταίει άραγε η κλιματική κρίση

• για τους 4500 πυροσβέστες που λείπουν,
• για την ανυπαρξία αντιπυρικών ζωνών, δρόμων πρόσβασης,
• για την αποψίλωση από προσωπικό των δασικών υπηρεσιών,
• για το αλαλούμ με την πολυδιάσπαση των υπηρεσιών, διαχείρισης του δάσους, πρόληψης  των δασικών πυρκαγιών και δασοπυρόσβεσης,
• για το αλαλούμ με τη χρήση γης όπου συνυπάρχουν δάσος, κατοικίες, καλλιέργειες με βιομηχανικές μονάδες με εύφλεκτες ύλες, για την ανυπαρξία αποτελεσματικών μέτρων πυρασφάλειας σε κρίσιμες υποδομές ακόμα και σε στρατόπεδα με επικίνδυνα πυρομαχικά.

 Εμείς λοιπόν και από εδώ τα ηρωικά χώματα του Πάρνωνα τους λέμε:

Βαδίζουμε στα χνάρια αυτών που υπερασπίστηκαν τη γη από τους ξένους κατακτητές, θα την υπερασπιστούμε από τα αρπακτικά της ενέργειας.

Το ΚΚΕ θα είναι παρόν  σε αυτούς τους  αγώνες  αλλά και σε όλους τους αγώνες των εργαζομένων, της νεολαίας, στον χώρο δουλειάς, στο σχολείο, στο πανεπιστήμιο

Εκεί  που αλλάζουν οι συνειδήσεις και κόβεται ο ομφάλιος λώρος με τα κόμματα του συστήματος, με τις αυταπάτες ότι ο λαός μπορεί να καλυτερεύσει τη ζωή του, χωρίς σύγκρουση με το σύστημα της εκμετάλλευσης.

Κι αυτές οι αυταπάτες τού στοίχισαν ακριβά τα προηγούμενα χρόνια.

Σήμερα, παρά τον συνολικό αρνητικό πολιτικό συσχετισμό που παραμένει, φαίνεται πως δυναμώνει ταυτόχρονα ένα ρεύμα αμφισβήτησης της κυρίαρχης πολιτικής, των εκάστοτε κυβερνήσεων, του ταξικού τους χαρακτήρα.

Το είδαμε στις συγκλονιστικές κινητοποιήσεις μετά το έγκλημα των Τεμπών, με το σύνθημα «Τα κέρδη τους ή οι ζωές μας» να συγκινεί χιλιάδες νέους και νέες.

Σε έναν βαθμό αυτό το ρεύμα εκφράστηκε με την άνοδο του ΚΚΕ στις βουλευτικές εκλογές.

Άνοδος που ήταν ακόμα σημαντικότερη στα αστικά κέντρα, στις εργατικές - λαϊκές συνοικίες, στη νεολαία, στους φοιτητές.

Και τώρα, είναι μεγάλη η ευθύνη μας να απευθυνόμαστε πιο θαρρετά σε όλον αυτόν τον κόσμο που μας προσέγγισε, σε ακόμα περισσότερους που βλέπουν θετικά το Κόμμα μας και τη δράση του κόμματος και της ΚΝΕ, άσχετα από το αν έκαναν το βήμα να το ψηφίσουν.

Τους καλούμε να πάρουν τη θέση τους δίπλα μας στις γραμμές του οργανωμένου κινήματος, στο σωματείο, στον σύλλογο, στην επιτροπή αγώνα, εκεί που μπορούμε να βάζουμε εμπόδια στην επίθεση και να μετράμε μικρές νίκες για να ανοίξουμε τον δικό μας δρόμο για τις δικές μας ανάγκες.

Κι αυτήν τη συζήτηση πρέπει να δυναμώσουμε, τη συζήτηση για την κοινωνία για την οποία παλεύουμε, τον σοσιαλισμό - κομμουνισμό.

Ξέρουμε, ο αντίπαλος δεν θα κάτσει με σταυρωμένα τα χέρια.

Προχωρούν  οι διαδικασίες αναμόρφωσης του αστικού πολιτικού συστήματος, κυρίως με την προσπάθεια αναστήλωσης της σοσιαλδημοκρατίας, βλέπουμε τις εξελίξεις στο ΣΥΡΙΖΑ.

Θα στήσουν πολλές νέες παγίδες εγκλωβισμού και αυταπατών, ενώ η ιδεολογική επίθεση, με κύριο στόχο να μη διαμορφώνεται ταξική συνείδηση, θα συνεχίζεται αμείωτη και με πολλούς τρόπους.

Ξέρουμε όμως και κάτι άλλο: Δεν είναι παντοδύναμοι!

Τώρα που τα αδιέξοδα του συστήματός τους γίνονται όλο και πιο δύσκολα διαχειρίσιμα. Τώρα που μια νέα καπιταλιστική κρίση φαίνεται να βρίσκεται προ των πυλών διεθνώς. Τώρα είναι που πρέπει πιο επιθετικά να δώσουμε προοπτική στους εργάτες και υπάλληλους, στους αυτοαπασχολούμενους επαγγελματίες, επιστήμονες και αγρότες, στους φοιτητές και μαθητές, στις γυναίκες του τόπου μας.

Όλοι και όλες αυτοί και αυτές αναζητούν εναλλακτική, αναζητούν αυτήν την προοπτική εναγωνίως.

Η Ιστορία μας, άλλωστε, την οποία τιμούμε και με τη σημερινή μας εκδήλωση, μας διδάσκει ότι ο αρνητικός συσχετισμός δεν μένει αναλλοίωτος εσαεί.

Πάμε, λοιπόν, πιο δυναμικά, να δώσουμε τις μάχες που έχουμε μπροστά μας. Για την ακόμα μεγαλύτερη ισχυροποίηση του ψηφοδελτίου του ΚΚΕ, της «Λαϊκής Συσπείρωσης», στις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές τον Οκτώβρη.

Να δώσουμε συνέχεια στην ψήφο του Ιούνη, με την  εκλογή περισσότερων κομμουνιστών, αγωνιστών, δημοτικών και περιφερειακών συμβούλων, που θα αντιπολιτεύονται την πολιτική του κεφαλαίου και θα βρίσκονται στο πλευρό του λαού της πόλης τους, της περιοχής τους, γιατί έχουμε καθαρό ότι Δήμος και Περιφέρεια είναι όργανα – τμήματα του αστικού κράτους. Με διαφορετικό καταμερισμό και ρόλο, όμως με κοινή αποστολή: την προώθηση των επιχειρηματικών συμφερόντων, των στόχων του κεφαλαίου όπως εξειδικεύονται σε κάθε κρίκο και περιοχή.

Και σε αυτό συμφωνούν όλοι οι υποψήφιοι, όλες οι παρατάξεις, είτε κατεβαίνουν με το μανδύα του ανεξάρτητου, είτε με τη στήριξη κάποιου αστικού κόμματος. Γι’ αυτό συνυπάρχουν στελέχη όλων των κομμάτων στους συνδυασμούς, γι’ αυτό είναι εύκολες οι μεταγραφές, γι’ αυτό και έχουμε τις κοινές υποψηφιότητες πχ Παχατουρίδης.

Το πρόβλημα δεν είναι μόνο στο ποιος «διοικεί», αλλά ο ίδιος ο θεσμός της Τοπικής Διοίκησης, που είναι αντιδραστικός από τη φύση του, από το νομικό πλαίσιο μέσα στο οποίο κινείται.

 Οι Περιφέρειες και οι Δήμοι είναι Κράτος, το ίδιο αντιδραστικό με το κεντρικό, κράτος αστικό - ταξικό, ο τοπικός εκπρόσωπος των μονοπωλίων και της κερδοφορίας τους, το μακρύ τους χέρι στην τσέπη των λαϊκών οικογενειών.

Ακόμα και στην Πάτρα, που έχει ανατεθεί από τον λαό στους Κομμουνιστές η διοίκηση του Δήμου,  η δημοτική αρχή ασκεί αντιπολίτευση και παρά τα δεμένα χέρια που έχει, πάει κόντρα στους νόμους και τις κατευθύνσεις. Ότι καταφέρνει και κερδίζει γίνεται με τη λαϊκή αρωγή, τη λαϊκή κινητοποίηση!

Το ΚΚΕ απευθύνεται πλατιά, σε κάθε εργαζόμενο που αγανακτεί από την αντιλαϊκή πολιτική και ανησυχεί για το μέλλον των παιδιών του και τους καλεί σε κοινό αγώνα και πάλη. Στα ψηφοδέλτια της Λαϊκής Συσπείρωσης, μαζί με τα μέλη και τα στελέχη του ΚΚΕ, συμμετέχουν και συμπορευόμενοι- συνεργαζόμενοι με το ΚΚΕ, με ενστάσεις και παρατηρήσεις για την πολιτική του Κόμματος, που όμως συμφωνούμε σε ορισμένα βασικά, καταρχήν για το ρόλο της τοπικής διοίκησης, για την ανάγκη για 100% λαϊκή, μαχητική αντιπολίτευση μέσα και έξω από το Περιφερειακό  και τα δημοτικά Συμβούλια. Που πιστεύουν ότι η λύση δεν βρίσκεται στην αναζήτηση νέων σωτήρων από μία κυβερνητική εναλλαγή, αλλά στην ενίσχυση του ρεύματος αμφισβήτησης της αστικής πολιτικής, του ταξικού χαρακτήρα των κομμάτων, των κυβερνήσεων και συνολικά του κράτους του κεφαλαίου. Στην ενίσχυση του ρεύματος που αναζητά λύση στα σημερινά προβλήματα μέσα από τον οργανωμένο αγώνα, την συμμετοχή στο κίνημα, τη συλλογική δράση, την ταξική πάλη.

Για να γίνουμε πιο αποτελεσματικοί στις παρεμβάσεις για τα ζητήματα του ΚΥ, των σχολείων, των αγροτών, ενάντια στο ξεπούλημα κάθε σπιθαμής γης , των βουνών, των παραλιών, του φυσικού πλούτου της περιοχής στους μονοπωλιακούς ομίλους και τα συμφέροντα.

Γιατί  εμείς θα συνεχίσουμε  κάθε μέρα, κάθε ώρα, το ΚΚΕ θα βρίσκεται εκεί παρόν, στους αγώνες των εργαζομένων, της νεολαίας, στον χώρο δουλειάς, στο σχολείο, στο χωριό, στη γειτονιά, στο πανεπιστήμιο, στην υπεράσπιση του περιβάλλοντος, ενάντια στους πλειστηριασμούς, για υγεία, νερό, παιδεία, κλπ κοινωνικά αγαθά και όχι εμπορεύματα.

Γιατί με το ΚΚΕ ψηλά και τον λαό μπροστά, έτσι μόνο γράφεται η Ιστορία!