Τροπολογία της Νέας Αριστεράς για άμεση αύξηση του κατώτατου μισθού στα 1000 € και επαναφορά 13ου - 14ου μισθού στο Δημόσιο

Η Νέα Αριστερά καταψηφίζει το νομοσχέδιο που παραχαράζει το πνεύμα και το γράμμα της Ευρωπαϊκής Οδηγίας για τον κατώτατο μισθό και την επέκταση των συλλογικών συμβάσεων και με τροπολογία της προτείνει:

• Αμεση αύξηση κατώτατου μισθού στα 1.000 €. Καθορισμό του από το 2025 κατ’ έτος με την Εθνική Γενική Συλλογική. Σύμβαση Εργασίας (ΕΓΣΣΕ).
• Επαναφορά των αρχών της ευνοϊκότερης ρύθμισης, της επεκτασιμότητας των συλλογικών συμβάσεων και της δυνατότητας μονομερούς προσφυγής στη διαιτησία, ώστε όλοι οι εργαζόμενοι ενός κλάδου να απολαμβάνουν τον υψηλότερο μισθό και τα περισσότερα δικαιώματα.
• Κατάργηση των νομοθετικών διατάξεων ποινικοποίησης και περιορισμού της απεργίας
• Επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού στο Δημόσιο
  
  Μιλώντας στην Ολομέλεια επί του νομοσχεδίου για την ενσωμάτωση Οδηγίας για την επέκταση των συλλογικών συμβάσεων και τον κατώτατο μισθό, η Θεανώ Φωτίου τόνισε:
  
  Το νομοσχέδιο υποτίθεται ότι αφορά στην ενσωμάτωση της Οδηγίας που θεσπίζει πλαίσιο για την επάρκεια των κατώτατων μισθών για διασφάλιση αξιοπρεπούς  διαβίωσης, την προώθηση των συλλογικών διαπραγματεύσεων ώστε τουλάχιστον του 80% των εργαζομένων να καλύπτεται από συλλογικές συμβάσεις εργασίας τόσο στον ιδιωτικό, όσο και στο δημόσιο τομέα.
  
  Στην πραγματικότητα δεν υλοποιεί τίποτε από αυτά. Παραχαράζει την Οδηγία για να μην αλλάξει τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές των 5,5 χρόνων διακυβέρνησής της για υποτίμηση της εργασίας και φτωχοποίηση των εργαζομένων προς όφελος των μεγάλων επιχειρήσεων.
  
  Η κυβέρνηση εξαιρεί δια παντός να ρυθμίζεται ο κατώτατος μισθός από τους κοινωνικούς εταίρους με την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας την οποία  συμφωνούν και υπογράφουν. Συνεχίζει να ρυθμίζει τον κατώτατο μισθό με νόμο μέχρι το 2028. Μετά θα καθορίζεται από έναν προβληματικό μαθηματικό τύπο που η εγκυρότητά του αμφισβητήθηκε από τους φορείς εργαζομένων και εργοδοτών. Παγιώνεται έτσι το μνημονιακό μέτρο νομοθέτησης του κατώτατου μισθού που ίσχυσε από το 2013 με το 2^ο μνημόνιο, σε κατάφωρη αντίθεση με την Οδηγία που μιλά για τήρηση των παραδόσεων και πρακτικών της κάθε χώρας. Γιατί παραδόσεις και πρακτικές στην Ελλάδα είναι η 50χρονη ιστορία της ΕΓΣΣΕ και όχι τα 12 χρόνια των μνημονιακών υποχρεώσεων.
  
  Σε όλη, δε, τη διαδικασία καθορισμού του μαθηματικού τύπου, η συμμετοχή των κοινωνικών εταίρων είναι διακοσμητική. Η επιστημονική επιτροπή, που ελέγχεται όμως πλήρως από την κυβέρνηση, έχει τον πρώτο λόγο. Ενώ υπάρχουν όλες οι ασφαλιστικές δικλείδες μνημονιακού χαρακτήρα για να καταλύεται ακόμη κι αυτός ο στρεβλός μαθηματικός τύπος στο όνομα της ανεπαρκούς ανάπτυξης.
  
  Σήμερα ο κατώτατος μισθός των 830 € μικτά, δηλαδή 706 € στην τσέπη μετά τις κρατήσεις και τους φόρους,  δεν  αρκεί για να ζήσει ένας εργαζόμενος, Ο νέος καθορισμός του κατώτατου μισθού δεν μπορεί να ξεκινήσει από τα 830 € διότι το πραγματικό μέσο ωρομίσθιο σε μονάδες αγοραστικής δύναμης το 2023 ήταν το χαμηλότερο στην Ευρώπη των 27 (στοιχεία ΙΝΕ-ΓΣΕΕΕ).  Τι πρέπει να γίνει;
  
  Ως Νέα Αριστερά καταθέσαμε μια πλήρη Τροπολογία, στο άρθρο 4 της οποίας προβλέπεται:
  
  α)  Να αυξηθεί αμέσως μετά την ψήφιση του νομοσχεδίου ο κατώτατος μισθός στα 1.000 €, (αύξηση 20% όσο ακριβώς χάθηκε το 2012)
  
  β)  Από το 2025 η αύξηση του κατώτατου μισθού θα καθορίζεται υποχρεωτικά κατ’ έτος με την ΕΓΣΣΕ που θα συμφωνούν και θα υπογράφουν οι εθνικοί κοινωνικοί εταίροι και
  
  Και η βουλεύτρια συνέχισε με το δεύτερο μείζον θέμα της Οδηγίας, την αύξηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας ώστε να καλύπτουν τουλάχιστον το 80%, όριο που θέτει η Οδηγία και αποτέλεσε μεγάλη νίκη των ευρωπαϊκών συνδικάτων κατά τη διαμόρφωση της Οδηγίας.
  
  Η κυβέρνηση Μητσοτάκη από το 2019 διέλυσε το πλαίσιο των συλλογικών συμβάσεων εργασίας που έδιναν τη δυνατότητα στους εργαζόμενους να διεκδικούν και να πετυχαίνουν ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς και έπληξε δικαίωμα στην απεργία και τις συνδικαλιστικές ελευθερίες.
  
  Και ενώ η Οδηγία ορίζει ότι  τα κράτη μέλη πρέπει να θέσουν «πλαίσιο  πρόσφορων όρων για τις συλλογικές διαπραγματεύσεις» περιορίζεται να προβλέψει ένα Εθνικό Σχέδιο Δράσης, έναν οδικό χάρτη για όλο το 2025 με επιτροπές που ορίζονται από την κυβέρνηση και όπου τα συνδικάτα των εργαζομένων και οι οργανώσεις των εργοδοτών έχουν διακοσμητικό ρόλο.

Η κυβέρνηση σε 5 χρόνια κατήργησε τρεις καίριους όρους για να λειτουργήσει αποτελεσματικά το σύστημα των συλλογικών διαπραγματεύσεων: α) την αρχή της ευνοϊκότερης ρύθμισης β) την αρχή της επεκτασιμότητας των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας και γ) το δικαίωμα μονομερούς προσφυγής στη διαιτησία. 

Η τροπολογία που κατέθεσε η Νέα Αριστερά επαναφέρει αυτές τις καταργημένες αρχές και δικαιώματα, καταργεί τις αντιαπεργιακές διατάξεις και επαναφέρει τον 13^ο και 14^ο μισθό στους  λειτουργούς, υπαλλήλους και μισθωτούς  του Δημοσίου.

Και η Θεανώ Φωτίου κατέληξε: Η Νέα Αριστερά καλεί όλους τους βουλευτές που αντιτίθεται στο νομοσχέδιο της κυβέρνησης να ψηφίσουν την τροπολογία της. Και φυσικά καταψηφίζει επί της αρχής το νομοσχέδιο.

ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ Η ΠΛΗΡΗΣ ΟΜΙΛΙΑ

Ομιλία στην Ολομέλεια

Επί του Σ/Ν για την ενσωμάτωση της Οδηγίας 2022/2541 για την επέκταση των συλλογικών συμβάσεων και τον κατώτατο μισθό.

Κυρίες και κύριοι βουλευτές,

Τον νομοσχέδιο που έρχεται για ψήφιση υποτίθεται  ότι αφορά στην ενσωμάτωση της Οδηγίας 2022/2041 η οποία θεσπίζει πλαίσιο για 3 εξαιρετικά σημαντικά θέματα:

1. Επάρκεια των νόμιμων κατώτατων μισθών για τη διασφάλιση αξιοπρεπών συνθηκών διαβίωσης και εργασίας
2. Προώθηση των συλλογικών διαπραγματεύσεων ώστε τουλάχιστον του 80% των εργαζομένων να καλύπτεται από συλλογικές συμβάσεις εργασίας 
3.  Να  ισχύει για το σύνολο των εργαζομένων ιδιωτικού και δημόσιου τομέα

• Τι από τα  παραπάνω υλοποιεί  το νομοσχέδιο;  Απολύτως τίποτα. Αντίθετα παραχαράζει την Οδηγία,  παραβιάζει το πνεύμα και το γράμμα της, ώστε να μην αλλάξει τίποτα από τις πολιτικές υποτίμησης της εργασίας και φτωχοποίησης των εργαζομένων προς όφελος των μεγάλων επιχειρήσεων, ιδίως των εισηγμένων στο Χρηματιστήριο που μόνο το 2023 είχαν υπερκέρδη 10 δις. Κρατάαναλλοίωτο το νεοφιλελεύθερο μοντέλο ανάπτυξης που στηρίζεται στη φτηνή εργασία, τη διάλυση των εργασιακών, συνδικαλιστικών δικαιωμάτων και απεργιακών δικαιωμάτων.  Παγιώνει και μονιμοποιεί τις μνημονιακές πολιτικές που ακολουθεί 5,5 χρόνια τώρα.
• Την περίοδο 2019-23 ο πραγματικός μέσος μισθός μειώθηκε. Λέτε ότι αυξήθηκε κατά 8,55% όταν η αντίστοιχη  αύξηση στην ΕΕ ήταν 15,5%. Αλήθεια είναι, αλλά φαγώθηκε από την ακρίβεια και την αισχροκέρδεια. Με τις αυξήσεις των τροφίμων κατά 28,1 %, το διπλασιασμό των ενοικίων, το ράλι τιμών του ηλεκτρικού ρεύματος κ.λπ.  έχασε 7,7% από την αγοραστική του δύναμη.
• Τα κριτήρια που εφαρμόζετε για το ποσοστό αύξησης στον κατώτατο μισθό δεν αγγίζουν το πιο κρίσιμο θέμα της Οδηγίας: αν είναι επαρκής ο κατώτατος μισθός για αξιοπρεπή διαβίωση. Μας ρωτάτε γιατί δεν συμφωνούμε να πάει στα 950 € το 2028. Μα διότι έτσι δεν αναπληρώνονται οι απώλειες που υπέστη ο κατώτατος μισθός στη διάρκεια των μνημονίων και μέχρι σήμερα: 22% με την Πράξη Υπουργικού Συμβουλίου (ΠΥΣ)  6 της συγκυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ.
  
  Για όλους αυτούς τους λόγους η φτώχια στην Ελλάδα αυξήθηκε επί διακυβέρνησης της ΝΔ για όλους, παιδιά, νέους, γυναίκες, και για όσους εργάζονται.
• Λέτε: «Για πρώτη φορά προβλέπεται ότι ο κατώτατος μισθός δεν μπορεί να μειωθεί». Πουθενά στην Ευρώπη, ούτε και στην Ελλάδα μειώθηκε ποτέ ο κατώτατος μισθός, πριν το 2012 που τον κούρεψε η μνημονιακή Πράξη Υπουργικού Συμβουλίου (ΠΥΣ)  6 των ΝΔ-ΠΑΣΟΚ.
• Λέτε: «Για πρώτη φορά  η κυβέρνηση επεκτείνει τον κατώτατο μισθό και στον δημόσιο τομέα. Θα υπάρχει πλέον ένας κατώτατος μισθός για όλους και φέρνετε τη δήθεν εξομοίωση στο άρθρο 14. Ψεύδεσθε, διότι η ίδια η Οδηγία σάς υποχρεώνει να το κάνετε. Σε κάθε περίπτωση  ο κατώτατος μισθός  υπολογίζεται σε ετήσια βάση και οι δημόσιοι υπάλληλοι παίρνουν 12 μισθούς ενώ οι ιδιωτικοί 14. Αρα καμία εξομοίωση δεν κάνετε. Οσο για την αύξηση από το 2025 των 2^ο ε μικτά το μήνα, δηλ. 12 € μετά τις κρατήσεις, είναι καθαρός εμπαιγμός.
• Σήμερα ο κατώτατος μισθός των 830 € μικτά, δηλαδή 706 € στην τσέπη μετά τις κρατήσεις και τους φόρους. Δεν  αρκεί για να ζήσει ένας εργαζόμενος, να πληρώσει το νοίκι ή το δάνειό του, το ρεύμα κα τη διατροφή του. Και αλλοίμονο αν έχει παιδιά. Μπορεί ο νέος καθορισμός του κατώτατου να ξεκινήσει από τα 830 €; Εμείς λέμε όχι.  Διότι στην Ελλάδα, το πραγματικό μέσο ωρομίσθιο σε μονάδες αγοραστικής δύναμης το 2023 ήταν το χαμηλότερο στην Ευρώπη των 27 (στοιχεία ΙΝΕ-ΓΣΕΕΕ).  Τι πρέπει να γίνει; Καταθέσαμε ως Νέα Αριστερά μια πλήρη Τροπολογία. Και προτείνουμε στο άρθρο 4 τα εξής:

1. Από την ψήφιση του παρόντος ο κατώτατος μισθός αυξάνεται στα 1.000 €. Είναι αύξηση 20% επί των 830 €, όσο ακριβώς έχασε σε ποσοστό το 2012.
2. Από το 2025 η αύξηση του κατώτατου μισθού θα καθορίζεται υποχρεωτικά κατ’ έτος με Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας την οποία θα συμφωνούν και θα υπογράφουν οι εθνικοί κοινωνικοί εταίροι.
3. Το άρθρο 103 του νόμου 4172/2013 καταργείται

• Αντί για αυτό η κυβέρνηση εξαιρεί δια παντός να γίνεται η ρύθμιση του κατώτατου μισθού από τους κοινωνικούς εταίρους με την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση εργασίας την οποία  συμφωνούν και υπογράφουν.
  
  Συνεχίζετε την νομοθετική ρύθμιση του κατώτατου μισθού από την κυβέρνηση μέχρι το 2028. Μετά θα γίνεται πάλι από έναν προβληματικό  μαθηματικό τύπο προβληματικό που αμφισβητήθηκε η εγκυρότητά του από τους φορείς, εργαζομένων και εργοδοτών. Παγιώνεται έτσι το μνημονιακό μέτρο που ίσχυσε από το 2013 με το 2^ο μνημόνιο, των νομοθετικών ρυθμίσεων από την κυβέρνηση.
  
  Αυτό έρχεται σε κατάφωρη αντίθεση με το Προοίμιο της Οδηγίας (σημείο 19) που μιλά για καθορισμό κριτηρίων και διαδικασιών σύμφωνα με τις εθνικές παραδόσεις και πρακτικές. Γιατί παραδόσεις και πρακτικές της χώρας μας είναι η 50χρονη ιστορία της Γενικής Εθνικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας και όχι τα 12 χρόνια των μνημονιακών υποχρεώσεων.
• Σε όλη, δε, τη διαδικασία καθορισμού του μαθηματικού τύπου, η συμμετοχή των κοινωνικών εταίρων είναι διακοσμητική, τόσο στην πρόταση που διατυπώνει η επιστημονική ομάδα, όσο και ως προς τα κριτήρια καθορισμού του ύψους του κατώτατου μισθού, τον τύπο αυτόματης αναπροσαρμογής, τις ενδεικτικές τιμές που θα χρησιμοποιηθούν κ.λπ. όπως αναφέρεται στα άρθρα 6 και 7.   Η επιστημονική επιτροπή, που ελέγχεται όμως πλήρως από την κυβέρνηση, έχει τον πρώτο λόγο. Και, βέβαια, υπάρχουν όλες οι ασφαλιστικές δικλείδες μνημονιακού χαρακτήρα για να καταλύεται ακόμη κι αυτός ο στρεβλός και ασαφής μαθηματικός τύπος στο όνομα της ανεπαρκούς ανάπτυξης.
• Λέτε: «Με τον μαθηματικό τύπο για τον κατώτατο μισθό διασφαλίζουμε προβλεψιμότητα για να κάνουν οι εργαζόμενοι τον οικογενειακό τους προγραμματισμό». Σοβαρολογείτε; Με τις καθημερινές αυξήσεις στα τρόφιμα, την εκτόξευση των ενοικίων, των δόσεων δανείων και τιμών ενέργειας, με την καταστρατήγηση 8ώρου, τα ωράρια-λάστιχο, την 6ήμερη εργασία και τις απλήρωτες υπερωρίες, αυτός ο κατώτατος μισθός μπορεί να διασφαλίσει τον οικογενειακό προγραμματισμό;
• Θα έρθω τώρα στο δεύτερο σημαντικό θέμα της οδηγίας, την αύξηση των συλλογικών διαπραγματεύσεων ώστε  οι συλλογικές συμβάσεις  εργασίας να καλύπτουν τουλάχιστον το 80%, πράγμα πολύ σημαντικό αφού οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας είναι το όπλο των εργαζομένων για να ανεβάσουν συνολικά τους μισθούς τους.
  
  Η επίτευξη αυτού του ποσοστού κάλυψης αποτέλεσε μεγάλη νίκη των ευρωπαϊκών συνδικάτων κατά τη διαμόρφωση της Οδηγίας. Η κυβέρνηση στο παρόν νομοσχέδιο υπονομεύει αυτή την κατάκτηση – όπως αναφέρουμε στην αιτιολογική έκθεση της τροπολογίας της Νέας Αριστεράς.
  
  Διότι, από το 2019 η κυβέρνηση διέλυσε το πλαίσιο των συλλογικών συμβάσεων εργασίας στερώντας από τους εργαζόμενους τη δυνατότητα να διεκδικούν και να πετυχαίνουν ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς σε όλα τα επίπεδα ενώ έπληξε καίρια και το δικαίωμα στην απεργία με διατάξεις ποινικοποίησης και παρεμπόδισης της άσκησής του από τους εργαζόμενους.

Η Κυβέρνηση, με απλά λόγια,  δεν επιθυμεί να αυξήσει τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας που το 2012 κάλυπταν το 84% των εργαζομένων και το 2014 έπεσαν στο 14%, ανέβηκαν το 2018 στο 25% και εκεί περίπου βρίσκονται σήμερα (27%).

Η κυβέρνηση δεν επιθυμεί να αυξήσει τις ΣΣΕ όχι για ιδεολογικούς λόγους  αλλά γιατί έτσι κρατάει τους μισθούς χαμηλά ώστε να επιτυγχάνεται φθηνή εργασία προς όφελος του μεγάλου κεφαλαίου. Για αυτό κρατά καθυστερήσεις στη εφαρμογή της οδηγίας και περικόπτει τους όρους της.

Συγκεκριμένα, στο άρθρο 4 της Οδηγίας ορίζεται ότι τα κράτη μέλη πρέπει να θέσουν ΚΑΙ  «πλαίσιο  πρόσφορων όρων για τις συλλογικές διαπραγματεύσεις» ΚΑΙ Εθνικό Σχέδιο Δράσης. Ομως στο νομοσχέδιο δεν μεταφέρεται το πρώτο σκέλος αλλά μόνον η πρόβλεψη, στο άρθρο 5, για  ένα Εθνικό Σχέδιο Δράσης, έναν οδικό χάρτη για όλο το 2025 με επιτροπές που ορίζονται από την κυβέρνηση και όπου τα συνδικάτα των εργαζομένων αλλά και οι οργανώσεις των εργοδοτών έχουν διακοσμητικό ρόλο.

• Η κυβέρνηση κατήργησε το 2019 τρεις όρους που χωρίς  αυτούς δεν μπορεί να λειτουργήσει αποτελεσματικά το σύστημα των συλλογικών διαπραγματεύσεων. Γνωρίζετε όσο δεν αποκαθιστάτε αυτούς τους τρεις όρους, ποτέ δεν πρόκειται να επιτευχθεί στη χώρα μας το 80% τουλάχιστον κάλυψης των εργαζομένων από ΣΣΕ. Είναι:

• Η αρχή της ευνοϊκότερης ρύθμισης
• Η επεκτασιμότητα των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας
• Το δικαίωμα μονομερούς προσφυγής στη διαιτησία

Στη χώρα μας οι μισθοί γενικά έχουν καθηλωθεί και συμπιεστεί προς το κάτω άκρο της μισθολογικής κλίμακας επειδή απουσιάζουν οι συλλογικές διαπραγματεύσεις λόγω της αποδιάρθωσης που έχει επέλθει με επιλογή της κυβέρνησης της ΝΔ και στους τρεις αυτούς πυλώνες.

Εξάλλου το πρόβλημα στην Ελλάδα είναι ότι η φτώχεια βασανίζει 4 στα 10 νοικοκυριά, Και για να περιοριστεί η φτώχεια πρέπει οι κατώτεροι μισθοί να αυξάνονται ταχύτερα από τον πληθωρισμό και την παραγωγικότητα. Σας καταθέτω πίνακα που αποδεικνύει όσα σας λέω.

• Με βάση τα παραπάνω, καθίσταται επιτακτική η ανάγκη ουσιαστικής αύξησης των μισθών σε όλα τα επίπεδα, καθώς και της αποκατάστασης και διεύρυνσης των δικαιωμάτων των εργαζομένων.
• Για τους παραπάνω λόγους η τροπολογία που καταθέτουμε προβλέπει:

• Στο άρθρο 1 την επαναφορά της αρχής της ευνοϊκότερης ρύθμισης στην περίπτωση συρροής συλλογικών συμβάσεων, ώστε ο εργαζόμενος να λαμβάνει τον υψηλότερο μισθό και να έχει περισσότερα δικαιώματα.
• Στο άρθρο 2 την επαναφορά της αρχής της επεκτασιμότητας στων συλλογικών συμβάσεων ώστε οι μισθοί και οι όροι εργασίας να καλύπτουν όλους τους εργαζόμενους των αντίστοιχων κλάδων και επαγγελμάτων.
• Στο άρθρο 3 την επαναφορά της δυνατότητας μονομερούς προσφυγής στη διαιτησία, ώστε οι εργαζόμενοι να μπορούν να κερδίζουν συλλογικές συμβάσεις και αυξήσεις μισθών όταν η εργοδοτική πλευρά το αρνείται.
• Στο άρθρο 5 την κατάργηση των διατάξεων ποινικοποίησης και περιορισμού της απεργίας, οι οποίες πλήττουν τα δημοκρατικά – συνδικαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων και περιορίζουν τη διαπραγματευτική – διεκδικητική τους ικανότητα. Καταργούνται τα άρθρα 91, 95, 100 του Νόμου 4808/2021.
• Στο άρθρο 6 την επαναφορά του 13^ου και 14^ου μισθού στους εργαζόμενους του Δημοσίου για να ενισχυθεί το εισόδημα και η αγοραστική τους δύναμη, για τους λειτουργούς, υπαλλήλους και μισθωτούς  του Δημοσίου, ΝΠΔΔ, ΝΠΙΔ και ΟΤΑ, καθώς και τα μόνιμα στελέχη των ενόπλων δυνάμεων, της ελληνικής αστυνομίας, πυροσβεστικής και Λιμενικού.

1. Σας καλούμε να ψηφίσετε αυτά τα άρθρα και να αφήσετε τις αστειότητες του άρθρου 12 περί προστασίας των εργαζομένων και συνδικαλιστών όταν επί 5,5 χρόνια περιορίζετε συστηματικά τα μέτρα προστασίας και τα δικαιώματά τους.

Είναι τυχαίο ότι αποδυναμώσατε το θεσμό της διαιτησίας και συρρικνώσατε το ρόλο του ΟΜΕΔ που μετά το 2022 δεν έχει εκδώσει καμία απόφαση, διότι καταργήσατε τη δυνατότητα μονομερούς προσφυγής των συνδικάτων;

Είναι τυχαίο ότι το ΣΕΠΕ στερείται ακόμα τους 200 επιθεωρητές εργασίας και οι εργαζόμενοι έχουν καταθέσει σχέδιο νόμου για την ενίσχυσή του, που δεν κάνατε αποδεκτό;

• Οσον αφορά την υποχρέωση των διαφόρων αναδόχων του δημοσίου να συμμορφώνονται με τις ισχύουσες υποχρεώσεις (άρθρο 9) ξέρουμε πάρα πολλές περιπτώσεις που αυτό καταστρατηγείται στην πράξη και παρόλα αυτά οι συμβάσεις των αναδόχων ανανεώνονται, συχνά με απευθείας αναθέσεις. Διότι πολλοί εργαζόμενοι δεν τολμούν να καταγγείλουν στην Επιθεώρηση Εργασίας ή καταγγέλλουν και μετά υπό πιέσεις αναιρούν. Για θυμηθείτε και  την περίπτωση Αυγενάκη στο αεροδρόμιο.  Αρα, θα πρέπει να γίνεται ενδελεχής έλεγχος  από το ΣΕΠΕ.
• Τέλος, το  νομοσχέδιο δεν συμπεριλαμβάνει στην  έννοια των «εργαζομένων», κατηγορίες που αναφέρονται στο προοίμιο της Οδηγίας, όπως το οικιακό προσωπικό, οι κατά παραγγελία εργαζόμενοι, οι εργαζόμενοι με μπλοκάκι, οι ψευδοαυτοαπασχολούμενοι, οι εργαζόμενοι σε ψηφιακές πλατφόρμες, οι ασκούμενοι και οι μαθητευόμενοι, οι ευρισκόμενοι σε απλή ετοιμότητα για εργασία και σε ετοιμότητα κλήσης. Ολοι αυτοί ρίχνονται στον Καιάδα της κυβερνητικής αδιαφορίας
• Εν ολίγοις, κυρία Υπουργέ, το νομοσχέδιό σας δεν ενσωματώνει την Οδηγία, βρίσκεται στον αντίποδά της και εκφράζει την αντιλαϊκή πολιτική σας που εφαρμόζετε απαρέγκλιτα από την πρώτη μέρα που γίνατε κυβέρνηση το  2019. Η Νέα Αριστερά καλεί όλους τους βουλευτές που αντιτίθεται στο νομοσχέδιο της κυβέρνησης να ψηφίσουν την τροπολογία της Νέας Αριστεράς. Και προφανώς καταψηφίζει το νομοσχέδιο της Κυβέρνησης επί της αρχής.