"Aναγέννηση" το όνομα της νέας Ανεξάρτητης Αυτοδιοικητικής Παράταξης

αναγέννηση

Ανεξάρτητη Αυτοδιοικητική Παράταξη

Ιδρυτική Διακήρυξη

«καίτι τίς ὁ τὴνπόλιν ἐξαπατῶν;

οὐχ ὁ μὴ λέγων ἃ φρονεῖ;»

Ποιιός είναι αυτός που εξαπατά την πόλη;

Δεν είναι αυτός που δεν λέει όσα πιστεύειι;

Δημοσθένης

Τις τελευταίες δεκαετίες βιώνουμε τα αποτελέσματα των επιλεγμένων πολιτικών που ασκήθηκαν τόσο σε εθνικό όσο και σε περιφερειακό επίπεδο. Συντελέστηκε και συντελείται ένα διαρκές έγκλημα για τον ελληνισμό και για την πατρίδα μας. Απτά δείγματα είναι η δημογραφική κατάρρευση, η συνέχιση της υποανάπτυξης και η γενικευμένη κρίση του πολιτικού συστήματος, μη εξαιρουμένου και του θεσμού της αυτοδιοίκησης.

Και ενώ θα μπορούσε η Ελλάδα, ανάμεσα στους νικητές του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, να ήταν ο πρωταγωνιστής και η ηθική δύναμη από τα Βαλκάνια μέχρι την Ανατολική Μεσόγειο, την κατάντησαν χώρα παρία και την αλυσόδεσαν, μέσα από τα μνημόνια και τις επιλογές υποταγής, σε ρόλους ταπεινωτικούς που δεν αρμόζουν στην ιστορία του ελληνικού έθνους. Όσο δε, δεν πέφτει το κατοχικό τείχος στην Κύπρο και δεν κατοχυρώνονται οι αυτονομίες του ελληνισμού στην περιοχή, τόσο θα βυθίζεται στην κινούμενη άμμο που οι υπερδυνάμεις και ο εν δυνάμει χωροφύλακας της περιοχής έχουν σχεδιάσει στις διαφαινόμενες εξελίξεις στο αρχιπέλαγος του Αιγαίου.

Ποτέ άλλοτε στην ιστορία μας, ο τόπος, το περιβάλλον, ο πολιτισμός, η ταυτότητα, η δημοκρατία και η εθνική συνείδηση δεν υπέστησαν τόσες αλλοιώσεις όσες μετά από τον τελευταίο πόλεμο. Θλιβερή επιλογή το μονοκεντρικό, συγκεντρωτικό μοντέλο ανάπτυξης με τα επακόλουθά του: καταστροφή της Αττικής, αλλά και συνέχιση της υποανάπτυξης της περιφερειακής Ελλάδας, φαινόμενα που διαιωνίζουν την άνιση ανάπτυξη.

Η ερημοποίηση, η καταστροφή των πόλεων, η οικιστική υποβάθμιση, η αποδοχή άνευ όρων του πολιτιστικού ιμπεριαλισμού και του δυτικού τρόπου διαβίωσης, ο υπερκαταναλωτισμός και τα αδιέξοδα των λαϊκών κοινωνικών στρωμάτων και τάξεων συνθέτουν τον καμβά της πολύπλευρης πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής κρίσης που στην καθημερινότητα τσακίζει τους μη προνομιούχους και ακόμα τα μέχρι πρότινος λεγόμενα μεσαία εισοδήματα.

Από την εποχή των Επαρχιακών Δημογεροντιών και της Παλιγγενεσίας μέχρι σήμερα, η αυτοδιοίκηση, τοπική και περιφερειακή, πέρασε μέσα από πολλά στάδια εναλλάσσοντας ρόλους, σκοπούς και εκφράσεις.

Στη συντριπτική πλειοψηφία χρησιμοποιήθηκε από τους κρατούντες της κάθε περιόδου ως ο Δούρειος Ίππος επιβολής κεντρικών πολιτικών επιλογών και απόψεων, παρά ως ένας θεσμός-εργαλείο έκφρασης της λαϊκής βούλησης και ανάδειξης των προβλημάτων και της άμεσης δημοκρατίας.

Εξαιρέσεις μπορούν να χαρακτηριστούν η μεταρρυθμιστική πολιτική του 1912, βασικός σταθμός για την τοπική αυτοδιοίκηση και σε θετική κατεύθυνση κινήθηκαν η καθιέρωση των αιρετών Νομαρχιακών και Περιφερειακών Συμβουλίων με την κατοχύρωση της Νομαρχιακής και αργότερα της Περιφερειακής Αυτοδιοίκησης.

Οραματιζόμαστε η  θεώρηση της Περιφερειακότητας να συμβάλει στην πολυκεντρική ανάπτυξη και να δώσει απαντήσεις στις σύγχρονες απαιτήσεις της κοινωνίας μέσα από μια άλλη πολιτική. Πολιτική που θα αντιστρατεύεται τη λογική του αθηνοκεντρικού κράτους από τη μια και από την άλλη θα λειτουργεί απελευθερωτικά και δημιουργικά για τις  κοινωνικές δυνάμεις της περιφέρειας.

Σε επίπεδο διοίκησης, θα πρέπει να επανενωθούν και να συμπληρωθούν τα ακρωτηριασμένα τμήματα των ιστορικών περιφερειών, όπως της Πελοποννήσου (βλέπε Αχαΐα, Ηλεία, Τροιζηνία, Ύδρα, Σπέτσες, Κύθηρα), επανασχεδιάζοντας, με μια καινούρια αρχιτεκτονική, χωρίς τα εσωτερικά  σύνορα των νομών. Μια αρχιτεκτονική βασισμένη σε πολλαπλάσιους δήμους σε σχέση με τους σημερινούς, διαχωρίζοντάς τους σε μητροπολιτικούς, αστικούς και ημιαστικούς - αγροτικούς, όπως η ιστορία, η γεωγραφία, η οικονομία και η προοπτική εξέλιξης επιτάσσουν.

Η Περιφερειακότητα και η Πολυκεντρικότητα θα πρέπει να είναι η βάση για τη διαμόρφωση ενός νέου, αρμονικού με τη φύση, κοινωνικά δίκαιου προτύπου οργάνωσης της κοινωνίας, της παραγωγής και της ζωής. Βασισμένο στην Περιφερειακότητα θα πρέπει να είναι το περιεχόμενο των ιδεών, των απόψεων και των πολιτικών, καθώς και η ιστορική, πολιτισμική συνείδηση κάθε περιφέρειας και τόπου που αποτελούν την πυξίδα και τη σηματωρό για την παραγωγική και πολιτική ολοκλήρωσή της.

Σε χώρες της περιφέρειας του καπιταλιστικού συστήματος σαν την Ελλάδα, όπου ξεθεμελιώθηκαν εκ βάθρων τα ανθρώπινα, κοινωνικά κύτταρα της υπαίθρου, η νέα Περιφερειακότητα  αποτελεί την ασπίδα και το δόρυ μιας νέας συνολικής πρότασης αναγέννησής τους. Η κοντόφθαλμη, ανεπαρκής και αντιαναπτυξιακή διαχειριστική αντίληψη, που μέχρι σήμερα κατά κόρον επικρατεί στους θεσμούς της αυτοδιοίκησης, αποδεικνύει το μέγεθος της αναποτελεσματικότητας και την έλλειψη βασικού σχεδιασμού για το ποια ανάπτυξη προκρίνεται.

Διαφαίνεται ότι στην περίοδο της κρίσης χρέους αναδεικνύονται και συγκρούονται δύο αντιλήψεις που κινητοποιούν αναπτυξιακές ιδέες και πρωτοβουλίες.

Από τη μια, η λογική του αθηναϊσμού, το κυρίαρχο ιστορικά χρεοβόρο μοντέλο του αθηνοκεντρισμού, του παρασιτισμού και του καιροσκοπισμού, που θεωρεί την ανάπτυξη της περιφέρειας ως αντανάκλασή της και, από την άλλη, η διαφορετική αντίληψη  για την περιφερειακή Ελλάδα.

Η δεύτερη αντίληψη συναντάει μια λαϊκή αναπτυξιακή κληρονομιά, την αγροτικότητα, που μαγαρίστηκε στα χρόνια του νόθου ευρωπαϊσμού και σπατάλησε μεγάλο μέρος των πόρων των ευρωπαϊκών ταμείων σε πελατειακές και καιροσκοπικές πολιτικές.

Επιπλέον, τα ιστορικά αγροτικά και αγροτο - αστικά τοπία εκλήφθησαν, στα πλαίσια της προτεραιότητας της “σωτηρίας” της Αθήνας, ως μια περιαστική της ζώνη, ένας χώρος κατάκτησης, περιήγησης και επέκτασης των επιθυμιών των πολιτικο - οικονομικών της ελίτ. Η αχαλίνωτη αστική επέκταση μέσω χωροταξικών παραδοξολογιών, όπως είναι η εκτός σχεδίου δόμηση που μετατρέπει το έδαφος της χώρας σε οικόπεδα ευκαιρίας και αποθήκη οχλουσών δραστηριοτήτων, καταστρέφει τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των τοπίων, που αποτελούν και αυτά συστατικά των αναπτυξιακών πλεονεκτημάτων της χώρας.

Ένα σοβαρό και αναπτυξιακό βλέμμα οφείλει να ξεκινάει από τη σύσταση ενός ορθολογικού οικολογικού αγροτικού τομέα, γιατί αυτός μπορεί να προκαλέσει ένα αναπτυξιακό, πολιτισμικό και χωροταξικό ισοδύναμο στον αθηναϊσμό και να διαμορφώσει τις ανταγωνιστικές επιδόσεις ενός Δήμου ή περιφέρειας, αντικαθιστώντας το σύστημα - Αθήνα με το σύστημα - Ελλάδα.

Πόση δημοκρατία, εθνική κυριαρχία και μέλλον μπορεί να έχει μια χώρα που το μισό του πληθυσμού της συνωστίζεται στο 3% της έκτασής της, που για τα χρέη και τα ελλείμματά της ευθύνεται ο αθηναϊκός συγκεντρωτισμός, δηλαδή τα μεγάλα κόστη αντιμετώπισης των επιλογών της άρχουσας ελίτ και της συντήρησης του παρασιτισμού του αττικού μορφώματος; Αυτό το μοντέλο ανάπτυξης καταγράφεται, λοιδορούμενο από τους πάντες, μόνο σε τριτοκοσμικές χώρες.

Το ιστορικό πλεόνασμα του πολιτισμού όλων των περιόδων που διέπει την κάθε γωνιά της περιφερειακής Ελλάδας, αντί να αναδειχθεί και να προβληθεί, βρίσκεται ακόμα θαμμένο, μη αναστηλωμένο ή κλεμμένο σε μουσεία της υφηλίου. Ιστορικοί χώροι, πόλεις και χωριά χωρίς ταυτότητα, δηλώνουν το μέγεθος της κρίσης.

Επιμέρους τομείς, όπως η δημόσια υγεία, το περιβάλλον, ο τουρισμός, η τεχνολογία, η ενεργειακή πολιτική, οι μεταφορές και η πολιτική προστασία είναι θέματα που θα εξεταστούν μέσα από το πρίσμα της διακήρυξης και θα εξειδικευτούν με συγκεκριμένες προτάσεις στο πρόγραμμα.

Με τη διακήρυξή μας, ευελπιστούμε και θέλουμε να ταράξουμε τα νερά έστω και τις ύστατες στιγμές και να αντιπαρατεθούμε μέσα από έναν γόνιμο, παραγωγικό και δημιουργικό διάλογο στις λογικές που μας έφεραν σ’ αυτά τα τραγικά επίπεδα, παραμερίζοντας την εκλογική πασαρέλα, την προβολή «λαμπερών ονομάτων», των ψηφοδελτίων  «αχταρμάς», του άκρατου κομματισμού, των χρισμάτων και επιχρισμάτων και του παραγοντισμού, πραγματοποιώντας άλμα συνειδήσεων και ανοικτής συμμετοχικής διεργασίας μιας αποστεωμένης και σε λήθαργο κοινωνίας όπου το «βολεύεσθαι» έχει γίνει κυρίαρχος τρόπος ζωής.

Με αυτές τις σκέψεις, καλούμε όλους τους δημοκράτες να πλαισιώσουν την αυτοδιοικητική μας παράταξη και να συμπορευτούμε αγωνιστικά για την αναγέννηση του τόπου μας.

Τρίπολη, 7 Αυγούστου 2023

Αναγέννηση  παντού !

Επικοινωνία

Πάνος Δημητρακόπουλος

6948208552

Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Μαρία Νικολάου

6932217130

Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Ανδρέας Ρήγας

6932468789

Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.