Λαός σε απόγνωση: το στρατηγικό λάθος του κατακτητή

Για τους πολλούς, όλοι αυτοί ήταν “συνωμοσιολόγοι”. Τώρα που ακούμε από τους πλέον αρμόδιους ότι “το παιχνίδι είναι στημένο”, ας κοιτάξουμε κατάματα τις βεβαιότητές μας που καταρρίφθηκαν. Όχι, φίλοι μου, αυτοί δεν ήρθαν για να μας βοηθήσουν. Έχουν σχέδιο. Βρισκόμαστε μάλιστα στην τελική φάση του σχεδίου. Μέσα στις επόμενες μέρες και βδομάδες, η λυσσαλέα επίθεση των αρπακτικών κατά του λαού μας θα ενταθεί. Το γεγονός αυτό εμπεριέχει μια δυνατότητα ανατροπής, όσο κι αν αυτό ακούγεται παράδοξο. Γι’ αυτή την δυνατότητα θα μιλήσουμε εδώ.

ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΩΝ - Η κυβέρνηση ΓΑΠ του “λεφτά υπάρχουν” δεν είχε καμιά νομιμοποίηση. Έλαβε τις γνωστές, μείζονος εθνικής σημασίας αποφάσεις, ερήμην του λαού. Άσκησε την εξουσία με μεθόδους που αρμόζουν μόνο σε δικτατορικά καθεστώτα. Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και τώρα. Μόνο τα πρόσωπα άλλαξαν. Βέβαια, η σημερινή συγκυβέρνηση της ντόπιας τρόικας σχηματίστηκε μετά από διεξαγωγή εκλογών (δεν θα αναλύσουμε εδώ τις συνθήκες τρομοκρατίας που νόθευσαν το αποτέλεσμά τους). Λένε λοιπόν κάποιοι “άρα έλαβε λαϊκή νομιμοποίηση”, εννοώντας πως, εμείς οι “αντιμνημονιακοί”, οφείλουμε να βγάλουμε τον σκασμό και να κάνουμε …υπομονή. Να κάτσουμε αναπαυτικά στον καναπέ μας για να παρακολουθήσουμε την τηλεοπτική σειρά “Η όμορφη Ελλάδα όμορφα καίγεται”. Είναι δυνατόν;

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΜΕ …ΛΟΓΥΔΡΙΑ ΣΤΗΝ ΒΟΥΛΗ - Μήπως η νέα κυβέρνηση εξελέγη κι αυτή -όπως παλαιότερα εκείνη του Γ. Παπανδρέου- αφού πρώτα εξαπάτησε τον ελληνικό λαό; Με κούφιες υποσχέσεις για “επαναδιαπραγματεύσεις” και “απαγκιστρώσεις”, χωρίς συγκεκριμένη πολιτική πρόταση, ουσιαστικά υφάρπαξε την ψήφο του λαού. Δεν έχει καμιά νομιμοποίηση, καθώς η μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών δεν την ψήφισαν για να συνεχίσει την ίδια πολιτική με τον Παπαδήμο και τους όμοιούς του. Δεν έλαβε λευκή επιταγή στις 17 Ιουνίου. Οφείλει να λογοδοτήσει.

Τί να κάνει λοιπόν ο Έλληνας πολίτης, που νιώθει προδομένος και απογοητευμένος; Να μουρμουρίσει “να μου κοβόταν το χέρι καλύτερα” και να περιμένει τις επόμενες εκλογές σε …4 χρόνια; Μήπως πρόκειται ν’ αλλάξει κάτι στην καταρρέουσα πατρίδα μας με τις επερωτήσεις και τα ωραία λογύδρια που θα εκφωνήσουν κάποιοι στη Βουλή, προσβλέποντας στην επανεκλογή τους και στην ενίσχυση του “μαγαζιού” που τους ανέδειξε, έστω και με σημαία “αντιμνημονιακή”; Αλήθεια, τί δύναμη έχει στην πραγματικότητα η αντιπολίτευση ή οποιαδήποτε φωνή αντίστασης σε καθεστώς τροϊκανής κατοχής; Φυσικά, από την κυβέρνηση δεν έχουμε καμιά προσδοκία. Πιστεύει κανείς πως υπάρχει ποτέ περίπτωση να ανατρέψουν, οι σημαιοφόροι της φαυλοκρατίας, τον ίδιο τους τον εαυτό;

ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΔΥΟ ΛΥΣΕΙΣ, Η ΕΞΗΣ ΜΙΑ - Απλώς και μόνο μια πρόχειρη επισκόπηση της επικαιρότητας αρκεί για να συμπεράνει κανείς πως η ακολουθούμενη πολιτική της συγκυβέρνησης, ένα μήνα μετά τις εκλογές, είναι καταστροφική, απροκάλυπτα προδοτική. Συναινεί αδιαμαρτύρητα στις τροϊκανές επιταγές για περαιτέρω εξαθλίωση των πολιτών και για παράδοση των “ασημικών” του κράτους σε τιμή ευκαιρίας. Οδηγεί στην πλήρη περιθωριοποίηση της χώρας μας στο πλαίσιο της Ευρώπης (τί κατάντημα, να θεωρείται η Ελλάδα “ειδική περίπτωση”, αναξιόπιστη και αναξιοπρεπής, χωρίς στοιχειώδη διαπραγματευτική ισχύ -δεμένη καθώς είναι με τα Μνημόνια και το “μη βιώσιμο” χρέος…). Σε μια τόσο κρίσιμη περίοδο για την Ελλάδα και την Ευρώπη (με τη γειτονιά μας να “φλέγεται”), κι ενώ η εξαθλίωση του λαού μας βαθαίνει ραγδαία, δύο περιπτώσεις υπάρχουν, θεωρητικά: ή η ντόπια τρόικα θα προκηρύξει σύντομα νέες εκλογές με την υπόσχεση να μας πει, για πρώτη φορά, την αλήθεια (αυτό είναι τόσο πιθανό όσο και το να πάει ο Κουβέλης στο Λονδίνο για άλμα τριπλούν στην θέση της Παπαχρήστου), ή την λύση θα την βρει ο ίδιος ο λαός -χωρίς αυτούς. Ναι, αυτός ο εξαθλιωμένος, χωρίς ηθικό, ο αφελληνισμένος λαός, θα βρει την λύση. Διότι είναι, πλέον, σε απόγνωση. Και είναι δύσκολο να νικήσεις κάποιον που βρίσκεται σε απόγνωση, όπως θα εξηγήσουμε παρακάτω.

ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ: Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΓΝΩΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΙΕΞΟΔΟΥ ΔΙΑΦΥΓΗΣ - Φαίνεται πως οι τροϊκανοί, ενώ δρουν με σχέδιο, από στρατηγική δεν …σκαμπάζουν και πολλά. Πρόκειται για ένα ιδιαίτερα κρίσιμο σημείο, το οποίο θα αναλύσουμε στην συνέχεια.

Τα “Τακτικά” του Λέοντος Στ’ του Σοφού (866-912 μ.Χ.) είναι ένα μνημειώδες έργο των βυζαντινών χρόνων, αφιερωμένο στην διεξαγωγή ενός πολέμου κατά τον πλέον αποτελεσματικό τρόπο. Εκτός από ιστορικό ενδιαφέρον, έχει και πρακτικό ενδιαφέρον, σήμερα: οι κανόνες που προτείνει μπορούν να εφαρμοστούν από τον καθένα μας, για την επίτευξη ενός στόχου. Λοιπόν, ένα από τα αξιώματα που υπάρχουν στο έργο αυτό είναι “να μην οδηγείται ο αντίπαλος σε απόγνωση”. Διότι, όπως αναφέρει ο Λέων Στ’, καθώς και άλλοι που ασχολήθηκαν με θέματα τακτικής: “η απόγνωση καθιστά τους μαχητές υπέρμετρα θαρραλέους και ανδρείους”. Πρέπει, μάλιστα, να υπάρχει η πρόβλεψη ν’ αφήνεται πάντοτε μια διέξοδος διαφυγής στους “πολιορκημένους”. Αυτό το επίσης σημαντικό αξίωμα αναφέρεται σε πολλά άλλα έργα, ενώ υπάρχουν ιστορικά παραδείγματα εφαρμογής του. Για παράδειγμα, ο Αθηναίος στρατηγός Ιφικράτης, αφήνοντας τους πολιορκημένους να φύγουν, είπε την χαρακτηριστική φράση: “Ας μην αναγκάσουμε τους εχθρούς να γίνουν ήρωες”.

ΤΟ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΟ ΛΑΘΟΣ ΤΗΣ ΤΡΟΪΚΑΣ, ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΛΑΟ - Δείτε τί έχει συμβεί ως τώρα. Οι “σωτήρες” μας, μέχρι πρόσφατα, άφηναν τεχνηέντως κάποια πορτούλα ελπίδας ανοιχτή (π.χ. “το 2012 θα βγούμε πάλι στις αγορές”, “το 2013 θα έχουμε ανάπτυξη”, “στηρίξτε τον Εφαρμοστικό για να πάρετε την δόση του δανείου και να σωθείτε”, “ψηφίστε Σαμαρά για να μείνετε στο ευρώ και να σωθείτε”, κλπ).  Δηλαδή φρόντιζαν να έχει ο λαός μια (έστω απατηλή) ελπίδα διεξόδου μετά τις “αναγκαίες” θυσίες. Ώστε ο λαός μας να μην φτάσει σε σημείο απόγνωσης. Τώρα που τα αρπακτικά του χρηματοπιστωτικού συστήματος περνούν στο …κυρίως πιάτο (ξεπούλημα δημόσιας περιουσίας), δεν κρατούν ούτε τα προσχήματα, πέφτουν στο πιάτο με βουλιμία. Αποθρασύνθηκαν, ιδίως μετά το ευνοϊκό γι’ αυτούς εκλογικό αποτέλεσμα (εάν είχαν τίτλο οι εκλογές, αυτός θα ήταν: “σφάξε με αγά μου ν΄αγιάσω”). Και τώρα κάνουν αυτό ακριβώς. Μας σφάζουν. Στεγνά. Διαμέσου της ντόπιας τρόικας, που γίνεται συνεργός στο έγκλημα. Στην ολική καταστροφή της πατρίδος μας. Μόνο που κάνουν ένα μεγάλο λάθος στρατηγικής. Ο λαός μας πλέον δεν έχει ελπίδα. Και η τελευταία πορτούλα-δυνατότητα διαφυγής έκλεισε ερμητικά στις 17 Ιουνίου..

Κάποιοι έσπειραν ανέμους και θα θερίσουν θύελλες…

Η σημερινή απόγνωση θα γεννήσει τους αυριανούς ήρωες.

Καλή λευτεριά αδέρφια. Ψηλά το κεφάλι.

Γιώργος Σγούρδος

Λωζάννη, 26.07.2012

————————–

Βιβλιογραφία – πηγές:

-Νέστωρ Ε. Κουράκης “Διαχρονικές αρχές βυζαντινής στρατηγικής και τακτικής -με έμφαση στο έργο Τακτικά του Λέοντος Στ’ του Σοφού”  (Πρόλογος: Βασίλειος Μαρκεζίνης), Εκδόσεις Ποιότητα, 2012.

-”Euroʼs Medicine May Be Making Greeceʼs Symptoms Worse”, άρθρο στην εφημερίδα New York Times που δημοσιεύθηκε στις 24 Ιουλίου 2012 και το οποίο αναφερόταν στην δήλωση του κ. Π. Ρουμελιώτη σχετικά με το ΔΝΤ.
Δημοσιεύθηκε στο http://averoph.wordpress.com