Αριθμοί - τοῦ ἀρχιμ.Ἰακώβου Κανάκη
Τό τέταρτο βιβλίο τῆς Ἁγίας Γραφῆς ὀνομάζεται «Ἀριθμοί» γιατί ἀναφέρεται στή ἀρίθμηση-ἀπογραφή τῶν Ἰσραηλιτῶν στό Σινᾶ.
Τό βασικό θέμα στό βιβλίο ἀφορᾶ «στήν καλλιέργεια τῆς ἐθνικῆς συνείδησης καί θρησκευτικῆς παιδείας τοῦ ἀρχαίου Ἰσραήλ».[2]Ἐπίσης μιλᾶ γιά τήν ἐκλογή τῶν ἑβδομήντα συνεργατῶν τοῦ Μωϋσῆ[4]Ἀκόμα διαβάζουμε γιά «τήν σκευωρία τοῦ Βαλάκ, βασιλιά τῆς Μωάβ, ἐναντίον τῶν Ἰσραηλιτῶν καί τήν ἀνεπιτυχή προσπάθειά του νά χρησιμοποιήσει τόν μάντη Βαλαάμ γιά τούς ἀνίερους σκοπούς του.»[6]Στήν ἔρημο ἔχουμε καί ἄλλο ζήτημα. Ἐκεῖ ὁ Χριστός τρέφει καί ἀνακουφίζει τά πλήθη ἀλλά ἀντί τοῦ μάννα τῶν Ἰσραηλιτῶν[8]Τό ἴδιο καί μέ τό νερό πού χρειάσθηκε ὁ διψασμένος λαός,[10]Ὡς κατακλεῖδα στό θέμα αὐτό τῆς χρήσης τῶν «Ἀριθμῶν» στήν Καινή Διαθήκη καταγράφουμε τήν σύγκριση τοῦ χάλκινου ὄφεως[12]῎Ετσι λοιπόν, ὅπως ὁ Μωϋσῆς στήν πρώτη περίπτωση ὕψωσε τό χάλκινο φίδι καί βλέποντάς το οἱ Ἰουδαίοι σώζονταν ἀπό τά θανατηφόρα δήγματα, κατά παράλληλο τρόπο, καί οἱ πιστοί σώζονται καί θά σώζονται ἀπό τά ἰσχυρά τραύματα τῶν παθῶν βλέποντας καί ζώντας τό Χριστό ἐπί τοῦ Σταυροῦ.[14] Θεοδώρητος Κύρου,[16] Θεόδωρος Πρόδρομος
Η ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ
Ὡς πρός τήν διδασκαλία τοῦ βιβλίου θά ἐστιάσουμε σέ μερικά βασικά σημεῖα. Πρῶτο θέμα ἀποτελεῖ ἡ παρουσία τοῦ Θεοῦ ἀνάμεσα στόν Ἰσραηλιτικό λαό καί γενικότερα τήν πρόνοιά Του γι᾽αὐτόν. Εἶναι πασιφανές ὅτι ὁ Θεός βρίσκεται παρών καί μάλιστα ἡ παρουσία Του εἶναι «ὁρατή καί ἁπτή».[20]
Ἄλλο θέμα πού ἀπαντᾶ στούς «Ἀριθμούς» εἶναι «ὁ πειρασμός τοῦ Θεοῦ ἀπό τούς γογγυσμούς τοῦ ἀνθρώπου» ἤ πιό ἁπλά «Ἡ ἀπιστία καί ἡ ἀνυπακοή τοῦ Ἰσραήλ πρός τόν Γιαχβέ».[22]Γι᾽ αὐτούς πού ἀκολουθοῦν αὐτόν τόν δρόμο ἔχει γραφεῖ τό «οὐκ ἐκπειράσεις Κύριον τόν Θεόν σου».[24] «πειράζοντες»,[26]ἤ καί «συναγωγή πονηρά».[28]Στούς «Ἀριθμούς» σχετικά μέ τό θέμα τῆς πρόνοιας τοῦ Θεοῦ ἀναφέρεται τό περιστατικό τοῦ μάντη Βαλαάμ ἀπό τήν Βαβυλώνα. Ἐκεῖ γίνεται ἀναφορά στήν πρόσκληση τοῦ μάντη αὐτοῦ ἀπό τόν μωαβίτη Βαλάκ προκειμένου νά καταρασθεῖ τούς Ἰσραηλίτες. Ὁ Θεός ὅμως ἔδειξε τήν ὑπεροχή Του, τήν δύναμή Του καί τήν μέριμνά Του καί πάλι γιά τούς «ἀσταθεῖς» Ἰσραηλίτες. Ὁ Βαλαάμ ἀναγνωρίζει αὐτήν τήν δύναμη καί αὐτό μᾶς παραδίδει τό σπουδαῖο μάθημα τῆς παγκοσμιότητας τοῦ Θεοῦ. [2]Ἀρ. 11, 1-3. 14, 1-45. 17, 6-28. 20, 1-13.
[4]Ἀρ.12.
[6]Μτ. 4, 1.
[8]Ἰω. 6, 35.
[10]Ἰω.7,37-39.
[12]Ἰω. 3,14-15.
[14] PG 69, 589-662.
[16]PG 87, 793-894.
[18]PG 12, 575-806.
[20]Ἀρ. 7,3.
[22]Καλαντζάκη Σ., Εἰσαγωγή στήν Παλαιά Διαθήκη, Θεσσαλονίκη 2006, σ. 344.
[24]Ἀρ. 14, 9.
[26]Ἀρ.14, 2.
[28]Ἀρ.13,18.
[29]Καλαντζάκη Σ., Εἰσαγωγή στήν Παλαιά Διαθήκη, Θεσσαλονίκη 2006, σ. 348.