«Αγαπήσωμεν Αλλήλους»

Μέσα σε αυτά τα λόγια του Ευαγγελίου, στηρίζεται ολόκληρος η Ορθόδοξος Χριστιανική Θρησκεία, που είναι ένας απέραντος χλοερός λειμώνας ''ΑΓΑΠΗΣ''. Αγάπης προς τον πλησίον, αγάπης προς τον πάσχοντα συνάνθρωπό μας ''ΑΓΑΠΗΣΩΜΕΝ ΑΛΛΗΛΟΥΣ''.

Έτσι ήταν η κακή διαχείρησις της χώρας μας, να βυθίσει τον πολίτη σε μια βαθιά κρίση. Κρίση οικονομική, πολλώ μάλλον κρίση θεσμών και αξιών.

Ο Έλληνας όμως ζει με αξιοπρέπεια. Δεν αφήνει τον εαυτόν του έρμαιον των κακόβουλων συντεχνιών που προσπαθούν την αλλοίωσιν της πραγματικής του ταυτότητος.

Είμαι Έλλην. Ελλάδα μου σε αγαπώ. Ελλάδα, στους δικούς σου ανθρώπους στηρίχτηκε η διάδοσις του Ευαγγελίου. Στην γλώσσα σου γράφτηκε το χαρμόσυνον άγγελμα της σωτηρίας του κόσμου. Οι ευλαβέστατοι ''Άγιοι Πατέρες δημιούργησαν τα ιερά γράμματα. Με τους Μάρτυρας και Νεομάρτυρας ανδρώθηκε η πίστις.

Εσύ Ελλάδα μου σηκώνεις αγόγγυστα τον Σταυρό της Φιλανθρωπίας, της Αλληλεγγύης, της Ιεραποστολής.

Με τηλαυγή φάρον και οδοδείκτην την Εκκλησίαν μας, κατευθύνεις το σκάφος της Ελληνορθοδόξου παραδόσεως εις εύδειους λιμένας.

Ελλάδα και Ορθοδοξία. Εκκλησία και πολιτεία δεμένα σαν καρπισμένο δεμάτι συμπορεύονται. Γνωρίζουν και ξεπερνούν τον πόνον και την θλίψιν των συμπολιτών μας.

Μεγάλο και ουσιαστικό το έργο της Μητρός Ελλαδικής Εκκλησίας. Παρούσα σε κάθε παρουσιαζομένη επιταγή.

Συγκινητική η φωνή ενός απογοητευμένου Έλληνα πολίτη. Όπου και αν έτρεξα, όπου και αν κτύπησα πόρτες, δυστυχώς ερμητικά κλειστές. Ο πόνος και η απελπισία με πλάκωνε βαριά. Έφθασα στην απόπειρα, να δώσω τέρμα στην ζωή μου. Μα να. Μια σκιά, μια παρουσία παρουσιάστηκε μπροστά μου. Είμαι η Εκκλησία. Ζήτησέ με. Περιμένω να ακούσω την φωνή σου, και να τρέξω να σε αγκαλιάσω. Να σε βάλω μέσα στους κόλπους μου και να σε σφίξω. Να σου σκουπίσω τα δάκρυα. Να αναγεννηθείς σαν τον αετό και να πετάξεις ψηλά.

Μέσα σε αυτήν την κοσμοχαλασιά, στην υφέρπουσα οικονομική κρίση μεθοδευμένη και αυτή, μέσα από την Σιωνιστική λέσχη Μπίλντερμπεργκ, που επιχειρεί να καθυποτάξει τους λαούς με τα ανοίκεια και βδελυρά σχέδιά της, η Ελλάδα μας βιώνει μια πρωτόγνωρη κατάσταση.

Επικαλούνται τα όργανά της Λέσχης, την διαφθορά, την φοροδιαφυγή, την σήψη, όπου οι ίδιοι προκάλεσαν με τις συντεχνίες τους, προκειμένου να λάβουν τα ηνία των χωρών και να κυβερνήσουν τον κόσμον.

Το αποτέλεσμα; « Φτώχεια, πείνα, κατατρεγμός». Χιλιάδες τα άτομα που εκλειπαρούν για ένα κομμάτι ψωμί. Που θα το βρουν; Μα που αλλού από την Εκκλησία; Η Εκκλησία είναι η Μεγάλη Μάνα. Η προστάτιδα.

Από την ημέρα που επήλθε αυτή η οικονομική κρίσις, κτύπησε ανελέητα τα κοινωνικά στρώματα που δεν ήσαν ικανά να αντισταθούν. Έτσι παρουσιάστηκαν οι ΄΄ΠΤΩΧΟΙ΄΄. Δειλά - δειλά κτύπησαν την πόρτα της Εκκλησίας ως μοναδικό καταφύγιο προστασίας. Η Εκκλησία τους δέχτηκε με ανοιχτές τις αγκάλες.

Θα ήταν αδύνατον η Εκκλησία να μην ορθώση και αρθρώση λόγον μεστόν, εναργή, λόγον προδρομικόν μπροστά στο φλέγον ζήτημα της φτώχειας.

Μέσα σε αυτήν την οικονομικήν κρίσιν, με το σύνθημα και το παράδειγμα του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ.κ. Ιερωνύμου για την ίδρυσιν « Κοινωνικών Εστιών » προς ανακούφισιν των πτωχών, άρχισε μια πανελλαδική εκστρατεία από όλες τις Ιερές Μητροπόλεις της Ελλαδικής Εκκλησίας.

Η Αρχιεπισκοπή Αθηνών με το να παράσχει 30-40 χιλιάδες μερίδες ζεστό φαγητό ημερησίως εις τους πτωχούς. Φιλόξενα κέντρα για την διαμονή τους.

Μάλιστα δε η πρόσφατη ''ειρηνική'' επίσκεψις του Μακαριωτάτου εις την Μόσχαν, με την συνάντησιν του Πατριάρχου Μόσχας κ.κ. Κυρίλλου, με στόχον να αποτελή η συνάντησις αυτή τον θεμέλιον λίθον, για κοινές πρωτοβουλίες, προς όφελος των ομόδοξων λαών, είχε σαν αποτέλεσμα την εγχείρησιν επιταγής από τον Πατριάρχην Μόσχας, ικανού ποσού  προς τον Αρχιεπίσκοπον κ.κ. Ιερώνυμον, για την ενίσχυσιν των συσσιτίων της Αρχιεπισκοπής Αθηνών.

Ποτέ μα ποτέ δεν θα ήτο δυνατόν να κωφεύσει η δική μας Μητρόπολις Μαντινείας και Κυνουρίας στο εγερτήριον σάλπισμα της Ελλαδικής Εκκλησίας για τον φιλανθρωπικόν αυτόν σκοπόν. Με μπροστάρη τον ακάματον τον νουνεχή Μητροπολίτην μας κ.κ. Αλέξανδρον παρούσα σε κάθε παρουσιαζομένη επιταγή.

Ο Σεβασμιώτατος σαν άλλη προδρομική σάλπιγγα, με την ποιμαντορικήν του ράβδον περιάγεται κάθε σπιθαμή γης της Ιεράς Μητροπόλεως, και σφίγγει το χέρι του εμπερίστατου πονεμένου αδερφού μας.

Η ιερά μας Μητρόπολις αρχίζει έναν μεγάλον αγώνα, με το να προσφέρει κουράγιο, δύναμη, και απαραίτητα είδη πρώτης ανάγκης σε συνανθρώπους μας, που η οικονομική κρίσις, τους έχει κτυπήσει βαρειά,  με αποτέλεσμα να μην έχουν αυτόν ακόμη τον επιούσιον. Σε άτομα και οικογένειες που περιμένουν εναγωνίως, κάποιος να τους κτυπήσει την πόρτα και να τους αφήσει μια τσάντα με αγαθά.

Ο Σεβασμιώτατος, ο υφαντουργός της αγάπης συνέλαβε το σοβαρόν αυτό θέμα και το υλοποίησε δεόντως.

Πρώτη του κίνησις ήτο η λειτουργία του Φιλανθρωπικού Προγράμματος της Μητροπόλεως και των Ενοριών αυτής με την Ονομασία « ΤΟ ΚΑΛΑΘΙ ΤΟΥ ΠΤΩΧΟΥ ΑΔΕΛΦΟΥ» , το οποίον ενεκαινίασε την 26ην Φεβρουαρίου 2012 κάτωθεν του Μητροπολιτικού Ιερού Ναού Αγίου Βασιλείου Τριπόλεως εις ειδικόν διαμορφωμένον χώρον, με την συμμετοχήν Ιερού κλήρου του φιλοχρίστου λαού.

Ευχήθηκε να έχει μιαν συνεχή πορείαν όσον θα υπάρχουν ανάγκες για τον συνάνθρωπο. Σημαντική η φράσις : ''Ο Θεός δεν δανείζει αλλά τουναντίον χαρίζει, ο ελεών φτωχόν δανείζει Θεώ''.

Το στίγμα της αρχής αυτής γενομένης, ηκολούθησαν τη προτροπή του Σεβασμιωτάτου άπασαι οι ενορίαι της καθ΄ ημάς Ιεράς Μητροπόλεως όπως στο Αστρος Κυνουρίας το Λεωνίδιο της Κυνουρίας κ.α.

Ο Σεβασμιώτατος έλαβε αυτήν την  αξιόλογον πρωτοβουλίαν και εθέσπισε την παροχήν βοηθείας, «ΤΟ ΚΑΛΑΘΙ ΤΟΥ ΠΤΩΧΟΥ ΑΔΕΛΦΟΥ». Ένα καλάθι τοποθετημένο εντός του προνάου εκάστου Ιερού Ναού εντός του οποίου, οι πιστοί θα εναποθέτουν το κατά δύναμιν αγαθόν.

Υπάρχουν υπεύθυνοι ιερείς οι οποίοι με κατηρτισμένες ομάδες ευγενών κυριών επιτελούν επιτυχώς το έργον αυτό. Γίνεται η οφειλόμενη αξιολόγησης των απολύτως εχόντων ανάγκην.

Κατά τακτά διαστήματα οι υπεύθυνοι ιερείς υποβάλλουν καταστάσεις εις τον Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην, με λεπτομερή καταγραφή των προσφερθέντων αγαθών ως και την διάθεσιν αυτών.

Μέσα σε αυτήν την κίνησιν, η Εκκλησία έχει βρει συμπαραστάτες το Ραδιοτηλεοπτικό  Σταθμό ΣΚΑΪ,  τα πολυκαταστήματα,  SUPER MARKETS, ως και τα συνοικιακά, εγχώρια καταστήματα που ανταποκρίνονται δεόντως. Η φράσις : ''ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ'', να γίνει ο καθημερινός συνοδίτης σε όλους μας. Μας καλεί η Εκκλησία να γίνωμε ελεήμονες.

Ο Ιερός Χρυσόστομος ονομάζει την ΕΛΕΗΜΟΣΥΝΗ, βασίλισσα των αρετών. Ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος μας λέγει : «Μην τεντώνεις τα χέρια στον Ουρανό, αλλά στα χέρια των φτωχών. Αν εκτίνεις τα χέρια σου στα χέρια των φτωχών, έπιασες την κορυφήν του Ουρανού».

Εδώ θα σταθώ να περιγράψω μια αληθινή συγκινητική ιστορία. Απόγευμα στο SUPER MARKET Μαρινόπουλος. Φθάνω στο ταμείο. Προ εμού μια γερόντισσα κυρτωμένη από το βάρος των χρόνων, πληρώνει και βάζει τα ψώνια σε δυο τσάντες. Προχώρα σιγά - σιγά και τις εναποθέτει στο συγκεκριμένο καρότσι για τους πτωχούς. Την πλησιάζω.

Σεβαστή μου γιαγιά με συνεκίνησες. Παπά μου, τα έβαλα για τους ''ΦΤΩΧΟΥΣ''. Ένας κόμπος στάθηκε στον λαιμό μου, και με χαμηλή φωνή της είπα. Ο Θεός μαζί σου. Τι πιο πλέον ανθρώπινον;

Ο Σεβασμιώτατος επαινεί και συγχαίρει τους μετέχοντας εις το έργον της φιλανθρωπίας των ενοριών. Με λόγια βγαλμένα μέσα από τα μύχια της καρδιάς του είπε :

Εύχομαι και προσεύχομαι η φιλανθρωπική αυτή κίνησις να είναι σε συνεχή βάση, έως ότου μειωθεί, ο αριθμός των πτωχών, με την ελπίδα να βοηθήσει ο Θεός, να απολαμβάνουν και αυτοί οι άνθρωποι, τα ίσα με τους λοιπούς πολίτες. Να σταματήσουν κάποτε οι ταξικές διαφορές. Όλοι είμαστε παιδιά ενός και μόνον αληθινού Θεού. Και λευκοί, και μελαψοί, και κίτρινοι, ανεξαρτήτου θρησκείας και δόγματος.  

Να φωλιάσει η αγάπη στις ψυχές όλων μας. Να γίνει ο καταστατικός χάρτης της ζωής μας. Ας κάνωμε μια μικρά θυσία για τον συνάνθρωπό μας. Αγάπη και θυσία δεμένες σφιχτά σαν το καρπισμένο δεμάτι. Να μεριζώμεθα την φέτα του ψωμιού μας με τον διπλανό μας.

Να γίνωμε σπλαχνικοί και ελεήμονες, για να ελεηθούμε και εμείς από τον Θεόν και από τους ανθρώπους.

Τα λόγια αυτά του Σεβάσμιου Ποιμενάρχου μας, να είναι λόγια που θα συγκινήσουν καρδιές, καρδιές ευαίσθητες, καρδιές που έχουν μέσα τους τον Χριστό.

Ο Κωστής Παλαμάς μας λέγει :

Ο Χριστός να καίγονται γυρεύει

γι' αυτόν καρδιές, όχι κεριά,

και με Σταυρούς κανείς δεν τον λατρεύει

και γονατίσματα βαριά.

# # # #

''Γιατί λατρεύει τον Χριστό

Όποιος δίνει για τον πλησίον την ζωή

Όποιος το γυμνωμένο κρυφοντύνει

Και τον φτωχό τον ελεεί''.

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας μετ' εμπόνου φερεπονίας, αναλώνει χρόνον ικανόν, για ποιμαντικά προβλήματα, και θέματα φιλανθρωπίας, αναζητώντας την επίλυσίν των. Και το επιτυγχάνει.

Είναι αδήριτος λοιπόν η ανάγκη, να υψώση στεντόρειαν την φωνήν η Μητέρα Εκκλησία, να αφυπνισθούν υπνότουσες συνειδήσεις, και να γίνει ένας ορμητικός χείμαρρος να εκριζώση σάπιους θάμνους και να τους ρίξη πέρα μακριά σε απύθμενες θάλασσες, για να απαλαγεί η Ελλάδα μας από παντώς είδους αποκυήματα.    

04/07/2012