Συγκρότηση Ευρωπαϊκού Αυτοδιοικητικού μετώπου - Γράφει ο Σ. Σαββάκης
Με αφορμή την έναρξη των διαπραγματεύσεων μεταξύ της νέας Ελληνικής Κυβέρνησης και των θεσμικών οργάνων της ΕΕ αναφορικά με τη διαχείριση του χρέους και τα μνημόνια, ο τ. αντιδήμαρχος Σάββας Σαββάκης πριν από ένα χρόνο, στα πλαίσια του Ευρωπαϊκού προγράμματος FLASH, είχε προτείνει, τη συγκρότηση Ευρωπαϊκού Αυτοδιοικητικού Μετώπου. Επειδή το θέμα είναι επίκαιρο, το δημοσιεύουμε.
Στη σημερινή δεύτερη ημέρα της τέταρτης συνάντησης του προγράμματος FLASH ( το παρελθόν είναι αναλάμπων φάρος, όχι λιμάνι), με θεματική ενότητα «σήμερα συζητάμε για όσα μας ενώνουν και όχι όσα μας χωρίζουν τα «πρέπει» και «μη» για ένα ειρηνικό μέλλον στην Ευρώπη, αισθάνομαι την ανάγκη να αναφερθώ αντιστρόφως δηλ. για τα όσα μας χωρίζουν τι πρέπει να γίνει ώστε να μας ενώσουν σε μια ειρηνική Ευρώπη». Κατ’ αρχήν να πούμε ότι οι Ευρωπαίοι πολίτες δεν έχουν να χωρίσουν τίποτα μεταξύ τους. Ωστόσο έχουν χωριστεί σε ευρωπαϊστές, αντι-ευρωπαϊστές και ευρωσκεπτικιστές. Κι’ όταν λέμε «ειρηνική Ευρώπη» εννοούμε ασφαλώς, μια Ευρώπη στην οποία θα επικρατεί η κοινωνική ειρήνη που θεμελιώνεται πάνω στις βάσεις της συνοχής, της συμμετοχής, της αλληλεγγύης και της δικαιοσύνης. Για τον χωρισμό των ευρωπαίων πολιτών, για τις αιτίες που τον προκαλούν καθώς και το τι πρέπει να γίνει για να ενωθούν σε μια κοινωνική Ευρώπη, ως αυτοδιοικητικός, εμπιστεύομαι τη δύναμη της τοπικής αυτοδιοίκησης που καλείται να αναλάβει πρωτοβουλίες κινήσεων.
Είναι πλέον κοινή διαπίστωση πως τα ηνία τόσο της Κομισιόν όσο και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, κινούνται με ανάλγητο πλην όμως δεξιοτεχνικό τρόπο από τη Γερμανική Κυβέρνηση, που ήδη ελέγχει τον ευρωπαϊκό οικονομικό μηχανισμό, χωρίς ωστόσο καμιά δύναμη εντός της ευρωζώνης να τη συγκρατεί.
Σήμερα η κοινοτική Ευρώπη, έχει χωρισθεί στις πλούσιες και φτωχές χώρες, στις ισχυρές και τις αδύνατες. Οι θεσμοί δεν αρκούν για την κοινωνική και περιφερειακή συνοχή και την προστασία των βασικών δικαιωμάτων του ανθρώπου και του πολίτη. Το νέο πρόσωπο της φτώχειας, που έχει κάνει την εμφάνισή του στις χώρες του νότου που παραπαίει, οφείλεται στην άσκηση μιας οικονομικής πολιτικής μονομερούς σκληρής λιτότητας που ευνοεί την ανάπτυξη μηχανισμών στην οικονομία της αγοράς με υποπροϊόν την κοινωνική περιθωριοποίηση. Είναι πλέον μια πραγματικότητα που δεν μπορεί να παραγνωρισθεί.
Αυτή την ώρα της βαθιάς οικονομικής κρίσης έχει γίνει κοινή συνείδηση, ότι η Ευρωπαϊκή ιδέα δεν μπορεί να επιβιώσει και η κοινοτική Ευρώπη δεν μπορεί να επιζήσει και να ολοκληρωθεί χωρίς νέες πολιτικές που θα αποτρέψουν τις επιδεινούμενες Εθνικές, περιφερειακές ,κοινωνικές και ταξικές ανισότητες χωρίς οικονομική και κοινωνική δικαιοσύνη και συνοχή, χωρίς τη μετατροπή της κερδοσκοπικής Ευρώπης των μονοπωλίων, σε μια Ευρώπη των Λαών και των εργαζομένων. Σε μια Ευρώπη με ανθρωποκεντρικούς προσανατολισμούς.
Σήμερα η Ευρώπη δεν μπορεί να αρκεστεί στην ελεύθερη κυκλοφορία των αγαθών των προσώπων και των κεφαλαίων. Το υψηλό επίπεδο της ανεργίας που ενδημεί στις χώρες-μέλη της Ευρωζώνης του νότου και ιδιαίτερα των νέων, το πρόβλημα των ανισοτήτων, οι πολιτικές με το όνομα της δημοσιονομικής πειθαρχίας (σύμφωνο σταθερότητας) σε βάρος των εργαζομένων της Ευρώπης και των κοινωνικών τους κατακτήσεων, έχουν δημιουργήσει αδιέξοδα πολιτικού προσανατολισμού.
Επιπρόσθετα, στα πλαίσια της νέας τάξης πραγμάτων, επικρατεί γενικά μια αβεβαιότητα, η δε φτώχεια και η εξαθλίωση με τις οξύτατες κοινωνικές, οικονομικές και πολιτικές αντιθέσεις που εμφανίστηκαν στην αρχή της κρίσης, δυστυχώς έχουν παγιωθεί, ιδιαίτερα στη χώρα μας, την Κύπρο και την Πορτογαλία. Στην παγίωση αυτών των αντιθέσεων, συνέβαλαν και συμβάλλουν με τη στάση τους και η κομισιόν και το EUROGROUP με το να ανέχονται τα εξοντωτικά μέτρα που επέβαλαν οι δανειστές δια της εκπροσώπου τους τη γνωστή σ’ όλους μας τρόικα, δημιουργώντας κοινωνικά τσουνάμια.
Αψευδής μάρτυς η προχθεσινή ειδική έκθεση του Ευρωκοινοβουλίου, που καταλήγει στο συμπέρασμα, ότι η τρόικα, έδρασε ως χασάπης παρά ως χειρουργός που γνωρίζει την ανατομία ενός σώματος.
Αυτές οι ολέθριες καταστάσεις, που συμβάλλουν σ’ ένα ανησυχητικό διογκούμενο κλίμα ευρωσκεπτικισμού και αντιευρωπαϊσμού, πρέπει να ανατραπούν με την ανάπτυξη αγώνων για τη νέα Ευρώπη. Την Ευρώπη των Λαών, των εργαζομένων, του πολιτισμού και της ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗΣ, που ενώνουν κατά περίπτωση πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις, κόμματα, συνδικάτα, συνεταιριστικές και κοινωνικές οργανώσεις, εργάτες και αγρότες, παραγωγικές τάξεις, τα κοινωνικά κινήματα, τους ανθρώπους του πολιτισμού της επιστήμης και του πνεύματος.
Η πορεία οικοδόμησης της νέας Ευρώπης, είναι υπόθεση των λαών της Ευρώπης τους οποίους ενώνει και εκφράζει με συντριπτική πλειοψηφία μόνο η τοπική αυτοδιοίκηση που αποτελεί το θεμελιώδες κύτταρο πολιτικής, κοινωνικής, οικονομικής και πολιτιστικής ένωσης και το αναντικατάστατο στοιχείο αυτού του οικοδομήματος. Κι αυτοί οι λαοί που από τις ολέθριες συνέπειες των εφαρμοζόμενων πολιτικών δημοσιονομικής πειθαρχίας, βρίσκονται σε απελπιστική κατάσταση, αναζητούν «καταφύγιο» στους πλησιέστερους σ’ αυτούς δημοκρατικούς θεσμούς, τους Δήμους που είναι η μόνη τους ελπίδα. Όχι βέβαια στο δημοσιοσχεσιακό συμβούλιο δήμων και περιφερειών(C.C.R.E) αλλά σ’ ένα ισχυρό ΕΥΡΩΠΑΙΚΟ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ κινηματικού χαρακτήρα, που επιβάλλεται να συγκροτήσουν οι δήμοι, με σκοπό την ανατροπή των εφαρμοζόμενων πολιτικών από το γνωστό πλέον διευθυντήριο της Ευρωπαϊκής ένωσης και το σπουδαιότερο στο να ενσαρκώνει τους πόθους και τις προσδοκίες των λαών για μια Ευρώπη δική τους, μια Ευρώπη της δικαιοσύνης, της ειρήνης και προπάντων της αλληλεγγύης.
Το κίνημα της αυτοδιοίκησης, θα πρέπει να αγωνισθεί και να απαιτήσει ένα νέο μοντέλο κοινωνίας για άλλη ποιότητα ζωής, στα πλαίσια ενός Δημοκρατικού συντάγματος σε μια ενοποιημένη πολιτικά Ευρώπη.
Να αγωνισθεί για τη δημιουργία σχέσεων εμπιστοσύνης μεταξύ των λαών όχι μόνο για την ανάπτυξη και την ευημερία των λαών της Ευρώπης, αλλά και για την προσδοκία και τα αιτήματα της ανθρωπότητας.
Να διεκδικήσει τη συμμετοχή του ως ισότιμος εταίρος, στα κέντρα λήψης των αποφάσεων και στη διαμόρφωση των πολιτικών, ώστε να εξασφαλίζεται η αλληλεγγύη μεταξύ πλούσιων και φτωχών χωρών στα πλαίσια μιας συνεχούς και συντονισμένης οικονομικής ανάπτυξης.
Για την Ευρωπαϊκή ενδυνάμωση και την κυριαρχία των θεσμών και όχι των ισχυρών κρατών-μελών.
Για μια δράση για την οικονομική και κοινωνική συνοχή, την οικολογική ισορροπία και την προστασία των βασικών δικαιωμάτων του ανθρώπου, για μια δράση για την εξάλειψη των Δημοκρατικών ελλειμμάτων.
Η πρωτοβουλία για τη συγκρότηση του ευρωπαϊκού αυτοδιοικητικού μετώπου, πρέπει να αναληφθεί από την ΚΕΔΕ, που εκπροσωπεί την τοπική αυτοδιοίκηση της χώρας μας, που ο λαός της υφίσταται περισσότερο από άλλους λαούς, τις ολέθριες συνέπειες των εφαρμοζόμενων πολιτικών που χάραξαν οι σκληροπυρηνικοί της Ε.Ε και οι σύμμαχοί τους στο ΔΝΤ. Ας ξεκινήσει τον διάλογο σε πρώτη φάση με τις αντίστοιχες Κεντρικές Ενώσεις της Κύπρου, της Ιταλίας, της Ισπανίας και της Πορτογαλίας. Από τους κατάλληλους χειρισμούς και τον πειστικό λόγο, θα κριθεί επί της αρχής η επιτυχία του εγχειρήματος. Και μην ξεχνάμε : φωνή λαού, οργή θεού.
Τρίπολη 15-2-2014
Σάββας Σαββάκης