Δικάρηνος Ευθύνη
Είχα αρκετό καιρό να γράψω τις σκέψεις μου. Οι πολιτικές εξελίξεις είναι ραγδαίες και τρέχουν ανά πάσα στιγμή . Μα κάποια πράγματα δεν μπορείς να τα αφήνεις ασχολίαστα.
Η κατάσταση στη χώρα μας σε όλα τα επίπεδα δεν είναι αυτή που της πρέπει και της αρμόζει. Θα μπορούσα να σχολιάσω πολιτικά πεδία και διαφωνίες όμως κανένα από αυτά δεν θα είχαν αντίκρισμα σε ένα άλλο επικοινωνιακά και σκοπίμως αφανές πεδίο, αυτό της παιδείας.
Θεωρώ πως έχω το δικαίωμα της λεπτομερούς έκφρασης πάνω στο συγκεκριμένο αντικείμενο , έχοντας υπάρξει και εγώ υποψήφια. Και επειδή είναι άδικο να γράφει κανείς οτιδήποτε χωρίς να σχολιάζει τους όρους που χρησιμοποιεί χάριν διαλόγου , οφείλω στο παρόν σημείο να παραθέσω την εννοιολογική σημασία του όρου. Υποψήφιος αρχικά φαίνεται να είναι αυτός που ετοιμάζεται να λάβει μέρος σε μια αναμέτρηση. Σε μια οποιαδήποτε αναμέτρηση? Σε μια αναμέτρηση πριν ή μετά της ψήφου ? Σε μια αναμέτρηση ενός που είναι υπό της ψήφου ή άνω της ψήφου?? Και εδώ είναι που αρχίζουν οι φιλοσοφικές αναζητήσεις , τα ψυχολογικά ατοπήματα και οι αμφιβολίες... Στην Ελλάδα ένας υποψήφιος για πανελλαδικές εξετάσεις δεν ετοιμάζεται να λάβει μέρος σε μια αναμέτρηση.. Είναι ο ίδιος μετρημένος κάτω από μια σύνοψη πολιτική , κάτω από λάθη , και πάνω από τις δυνάμεις του. Βλέπει το μέλλον του άρρηκτα εξαρτημένο με αυτήν την δοκιμασία καθώς εναποθέτει το τελετουργικό "είναι" του σε αμφίβολα τρίωρα... Και τέλος πάντων ας δεχτούμε πως αφού είναι έτσι το σύστημα , δεν υπάρχει άλλη λύση.. Λύση με την έννοια της αποδέσμευσης...
Όμως φέτος για πρώτη φορά συνέβη το αναπάντεχο... Αφού οι υποψήφιοι έχουν αιφνιδιαστεί με τα θέματα της Φυσικής Κατεύθυνσης ( σύμφωνα με την Ένωση Φυσικών Ελλάδος τα θέματα απευθύνονταν σε ταλέντα Ολυμπιάδας Φυσικής), έχουν δει τους κόπους τους να μαραζώνουν, και τον κόσμο γύρω τους συθέμελα να καταργείται, το Υπουργείο Παιδείας στη συνέχεια αναγκάζεται να δηλώσει πως ακυρώνεται το ερώτημα Γ4 στη Φυσική και ευθαρσώς παραθέτει και οδηγίες για τη Βαθμολόγηση.. Κατόπιν βέβαια αναθεώρησε την απόφαση του για το το ήδη ακυρωθέν , τραβώντας ένα επιπλέον Χ στη ψυχολογία των παιδιών που είχαν να εξεταστούν σε ακόμη τρία ή τέσσερα μαθήματα. Η υπηρεσιακή υπουργός κυρία Κιάου δήλωσε πως θα ήθελε να έχει τη δυνατότητα να παύσει τους υπεύθυνους της Επιτροπής. Το λάθος της επιτροπής ποιος θα το πληρώσει?? Είπε κανείς στους υπεύθυνους για τα θέματα πως απευθύνονται σε επιστήμονες?? Όχι κύριοι.. Βασική εντολή του Πανεπιστημιακού κόσμου είναι να κάνει ΕΚΕΙ το άτομο επιστήμονα. Πιο πριν απλά αγωνίζεται για να αποκτήσει το δικαίωμα να γίνει επιστήμονας. .Για να μπορεί να ίσταται επαρκώς ή όπως εσείς θέλετε επί ενός δικού σας θέματος.. Ανεπαρκείς εσχατόγεροι εναντίον μαθητευόμενων νέων. Μήπως θα ήταν καλλίτερα η Κεντρική Επιτροπή Εξετάσεων να αυτοακυρωθεί; Τι ειρωνεία !!
Και επιπροσθέτως έχει προκύψει ένα ζήτημα, τουλάχιστον ηθικά , την ώρα που ο ζημιωθείς έχει αξιώσει τη δικαιοσύνη από τον ζημιωθέντα..
Όμως, για να μην γίνουμε τυποποιημένοι και επιδερμικοί , καλό θα ήταν σε μια ασθένεια να βλέπουμε και τι την προκάλεσε ή και γιατί η ίδια δεν ακολούθησε μιας πρόληψης...Ποιος και τι κατέστρεψε την παιδεία? Μήπως η Μέρκελ? Μήπως ο Σόιμπλε?? Μήπως ο Κρόνιος Δίας?? Ή μήπως εμείς οι ίδιοι?
Η αυτοκριτική είναι ένας ιδεολογικός μηχανισμός . Είναι η λύση στην αποτροπή λαθών και αυτό δεν το κάνει ο σημερινός Έλληνας.. Οι άνθρωποι που έβαλαν τα θέματα και κατατσεκούρωσαν τα παιδιά μας είναι πανεπιστημιακοί κατά το πλείστον μέρος και δε θα έπρεπε να βρίσκονται σε αυτήν την Επιτροπή.. Θα έπρεπε να βρίσκονται άνθρωποι που να είναι κοντά στο γνωστικό και μόνο αντικείμενο της διδαχθείσας ύλης ώστε να μην παρεκτρέπονται με τέτοια θέματα και χωρίς διευκρινίσεις!! Και γιατί σε αυτην την θέση είναι οι άνθρωποι αυτοί? Γιατί έχουμε υπηρεσιακή Κυβέρνηση.. Μα γιατί όμως?? Γιατί ο Έλληνας δεν έχει μάθει να ψηφίζει σωστά!
Αυτό το ζήτημα είναι μέγιστο! Οφείλουμε να διακρίνουμε πως για τα λάθη μας φταίμε πάντα εμείς και όχι οι διάφοροι αποδιοπομπαίοι τράγοι ανά χρόνους. Θα έλεγε κανείς μα αν είχαμε Κυβέρνηση και μέρος αυτής ή μέρος του Ελληνικού Κοινοβουλίου ήταν η κυρία Ρεπούση ή ο κύριος Κουράκης θα ήταν καλύτερα ? Όχι βέβαια! Τότε θα ήταν χειρότερο γιατί είμαι σίγουρη πως τότε δεν θα ακυρωνόταν κάποιο θέμα ή υποερώτημα αλλά η ίδια η Παιδεία συνολικά...Οπότε που καταλήγουμε? Στο ότι η τημέλεια της παιδείας είναι θέμα συλλογικό και όχι κάποιας κυβέρνησης ή και ανθρώπων ξεχωριστά.. Και επειδή η τημέλεια λίγο απέχει από την αρτιμέλεια ή την ατημέλεια καλό θα ήταν να προσέχουμε πάντα την ψήφο μας... Γιατί όλα εκεί καταλήγουν.. Στην πολιτική...Και επειδή η παιδεία έχει την ιδιότητα να παιδεύει , ορίστε εσείς την μεθερμήνευση της, σε επίπεδο ατομικό μα και συλλογικό! Εξάλλου το κληρονομικό σας δικαίωμα δεν θα το χαρίζατε πουθενά!
Μελίνα Τσιλιμίγκρα
Φοιτήτρια Νομικής Αθηνών