Όχι σε ένα νέο «οίκαδε» - Του Πέτρου Χ. Αντωνάκου
Το Νοέμβριο του 1920 η ενωμένη αντιπολίτευση κέρδισε το κυβερνών κόμμα του Ε. Βενιζέλου, υποσχόμενη τον τερματισμό της Μικρασιατικής Εκστρατείας και την άμεση επιστροφή του στρατού «σπίτι» (οίκαδε: προς το σπίτι). Γρήγορα έγινε αντιληπτή η αδυναμία της νέας κυβέρνησης να διαχειριστεί την κατάσταση αφού η άμεση απεμπλοκή από τον πόλεμο αποδείχτηκε –για πολλούς λόγους- ανεφάρμοστη. Ο μεσοβέζικος τρόπος αντιμετώπισης της εκστρατείας, -απεμπλοκή στα λόγια, συνέχιση του πολέμου στην πράξη- υπήρξε ένας από τους βασικούς λόγους της Μικρασιατικής Καταστροφής.
Σήμερα η αξιωματική αντιπολίτευση «χαϊδεύει» τα αφτιά των πολιτών υποσχόμενη άμεσο τερματισμό του «μνημονιακού πολέμου». Διατυμπανίζει ότι θα τερματίσει τον αγώνα στο «μέτωπο» ΔΝΤ-ΕΕ-ΕΚΤ (τρόικα), σκίζοντας το μνημόνιο και γυρίζοντάς τους, επιδεικτικά, την «πλάτη». Ταυτόχρονα επιδίδεται σε ένα μπαράζ υποσχέσεων: αύξηση των μισθών, των συντάξεων, των διορισμών στο Δημόσιο, των ασφαλιστικών παροχών και πολλά άλλα.
Όταν όμως τεθεί το ερώτημα πού θα βρεθούν οι πόροι προκειμένου να υλοποιηθούν αυτές οι υποσχέσεις, τα πράγματα γίνονται ομιχλώδη. Οι υποσχέσεις φορολόγησης του μεγάλου πλούτου, των μεγάλων επιχειρήσεων, του «μεγάλου κεφαλαίου», θα αποδειχτούν σύντομα κενό γράμμα και αυτό για δυο κυρίως λόγους. Πρώτον γιατί το εγχώριο «μεγάλο κεφάλαιο» έχει ήδη βγάλει τα λεφτά του έξω και δεύτερον γιατί η υπερ-φορολόγηση οδηγεί σε κλείσιμο των εταιρειών ή μεταφορά τους στο εξωτερικό, σε απο-επένδυση, ανεργία και, εν τέλει, σε νέο κύκλο ύφεσης.
Το επιχείρημα ότι πιθανή ύφεση στον ιδιωτικό τομέα θα αντισταθμιστεί με αύξηση της «παραγωγής» του…δημόσιου τομέα δε νομίζω ότι αντέχει σε σοβαρή κριτική. Η πολιτική αυτή δοκιμάστηκε για εβδομήντα και πλέον χρόνια στην Ανατολική Ευρώπη με τα γνωστά, απογοητευτικά, αποτελέσματα.
Προφανώς κανείς δε θέλει η χώρα του να είναι υπό επιτροπεία. Όλοι προσδοκούμε τη μέρα που δε θα έχουμε ανάγκη το μνημόνιο και θα μπορούμε να καλύπτουμε τις δανειακές μας ανάγκες από τις διεθνείς αγορές με χαμηλό επιτόκιο, όπως όλα τα προηγμένα κράτη. Το πρόσφατο όμως διπλό κραχ στις ελληνικές μετοχές και στα spreadsτων ελληνικών ομολόγων απέδειξε πως ένα «εδώ και τώρα σκίσιμο του μνημονίου» μπορεί να εξελιχτεί σε ένα νέο «οίκαδε». Να μη φέρει την πολυπόθητη απεμπλοκή, να φέρει την καταστροφή.
* Ο Πέτρος Χ. Αντωνάκος είναι Μηχανολόγος Μηχανικός
1 σχόλιο
-
TA THΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΔΥΝΑΤΟ ΣΟΥ ΣΗΜΕΙΟ ΜΑΣ ΛΕΣ ΟΤΙ ΘΑ(ΤΟΝΙΖΩ ΤΟ ΘΑ) ΕΧΟΥΜΕ ΥΠΕΡΦΟΡΟΛΟΓΗΣΗ, ΤΩΡΑ ΤΙ ΕΧΟΥΜΕ ΔΗΛΑΔΗ ??ΠΕΣ ΜΑΣ ΕΝΑ ΣΟΒΑΡΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΔΕΙΚΤΗ ΠΟΥ ΒΕΛΤΙΩΘΗΚΕ ΜΕ ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ,ΑΝΕΡΓΙΑ,ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ,ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟΤΗΤΑ.ΔΕΝ ΤΟ ΚΑΤΕΧΕΙΣ ΤΟ ΘΕΜΑ.