Ὁ πλοῦτος τῆς ὑμνολογίας τῶν Χριστουγέννων - Τοῦ Ἀρχιμ. Ἰακώβου Κανάκη
(πορεία πρός τήν μεγάλη ἑορτή τῆς Ἐνανθρωπήσεως τοῦ Χριστοῦ)
Τό δεύτερο τροπάριο τῆς Α´ ὠδῆς τοῦ Ἰαμβικοῦ Κανόνα τῶν Χριστουγέννων στό πρωτότυπο κείμενο ἀναφέρει:
Ἥνεγκεν γαστήρ, ἡγιασμένη Λόγον
Σαφῶς ἀφλέκτῳ ζωγραφουμένη βάτῳ
Μιγέντα μορφῆ, τῃ βροτησία Θεόν
Εὔας τάλαιναν, νηδύν ἀρᾶς τῆς πάλαι
Λύοντα πικρᾶς· ὅν βροτοί δοξάζομεν
Τό τροπάριο αὐτό θίγει ἕνα πολύ σημαντικό θέμα πού ἀφορᾶ στήν Παλαιά Διαθήκη. Ἀναφέρει τό ζήτημα τῆς φανέρωσης τοῦ Χριστοῦ στήν Παλαιά Διαθήκη. Συγκεκριμμένα, μᾶς μεταφέρει στό θέμα τῆς Ἄφλεκτης Βάτου στό ὄρος Σινᾶ, πού ἀπό τούς Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας, προεικονίζει τήν ἡγιασμένη κοιλία τῆς Θεοτόκου. Πράγματι, ἡ κοιλιά τῆς Παναγίας ὀνομάστηκε ἐργαστήριο ἐνώσεως τῶν δύο φύσεων, γιατί ὄντως στά σπλάγχνα της ἐνώθηκε ἡ θεία καί ἡ ἀνθρώπινη φύση. Μέ τό μοναδικό αὐτό ἔργο τῆς Παναγίας λύθηκε μιά κατάρα πού κουβαλοῦσε ἡ Εὔα ἀπό παλαιά, τό προπατορικό ἁμάρτημα. Λύθηκε λοιπόν ἡ πικρή κατάρα μέ τήν γέννηση τοῦ Χριστοῦ τόν Ὁποῖο οἱ πιστοί δικαίως δοξάζουν.
Παρατηροῦμε ὅτι μέσα σέ ἕνα τόσο μικρό τροπάριο κρύβεται μέ συντομία ὅλο τό σχέδιο τοῦ Θεοῦ γιά τήν σωτηρία τῶν ἀνθρώπων. Ἄν ὁ καθένας μας ἐννοήσει τό βάθος τῶν λόγων τοῦ τροπαρίου αὐτοῦ, ἀξίζει νά πανηγυρίζει ἀπό χαρά καί νά νιώθει ὅτι ὅσο ἀμαρτωλός καί νά εἶναι ὁ Χριστός ἔχει κάνει καί γι᾽αὐτόν τήν Ἐνανθρώπηση Του, τήν ὁποία μέ μεγάλη χαρά ἀναμένουμε καί πάλι νά ἑορτάσουμε ἐφέτος.
Συνημμένα αρχεία: