«ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΕΣ…μια δοκιμασία ή μια άνιση μάχη;» - Γράφει ο Φίλιππος Γκιντώνης

Σάββατο, 21 Ιουνίου 2014 11:02

Δεν πάνε πολλές μέρες από τότε που μια σκληρή δοκιμασία -ή αν θέλετε ένα μεγάλο στοίχημα- για πολλούς μαθητές και υποψήφιους φοιτητές ολοκληρώθηκε. Ο λόγος για τις Πανελλήνιες εξετάσεις!

Αλήθεια, αυτή την εμπειρία των Πανελληνίων υπάρχουν μαθητές που θα τη θυμούνται μια ζωή και άλλοι για τους οποίους απλά πέρασε κι ίσως δεν τους άγγιξε και τόσο ώστε να αποτελέσει για αυτούς μια ακόμη αξέχαστη εμπειρία. Ας κάνουμε, όμως, μια μικρή αξιολόγηση των φετινών Πανελληνίων, αλλά κι ας θέσουμε μερικά ερωτηματικά κι επισημάνσεις σχετικά με το θεσμό αυτό γενικότερα. Κι επιλέγω να το κάνω αυτό τη δεδομένη χρονική στιγμή, έχοντας πλέον περάσει κι εγώ αυτή τη δοκιμασία και μετρώντας ικανό αριθμό ημερών από τότε που αυτές έληξαν (12 Ιουνίου), έτσι ώστε να έχουν «ηρεμήσει τα πνεύματα» και να κυριαρχεί πιο πολύ η λογική.

Αρχικά, θα ήθελα από τη μεριά του μαθητή να διατυπώσω τη δική μου άποψη σχετικά με τα φετινά θέματα των εξετάσεων, ειδικά εκείνα της θετικής κατεύθυνσης. Για τα φετινά θέματα ακούστηκαν πολλά περί χαμηλού βαθμού δυσκολίας κι ευκολίας, άρα και απαίτησης να γράψει καλά ένας μαθητής μέτριος, πόσο μάλλον άριστος. Σε ένα βαθμό θα συμφωνήσω, αλλά σε καμία περίπτωση δε θα υιοθετήσω αυτή την άποψη. Θα πρέπει να λαμβάνουμε υπόψη μας για να κάνουμε μια τέτοια κριτική πολλές συνιστώσες, όπως παραδείγματος χάρη τον χρόνο στον οποίο ένα διαγώνισμα απαιτείται να ολοκληρωθεί από το μαθητή, τις λεπτομέρειες που του ζητούνται να γράψει στον χρόνο αυτό, την ποσότητα των θεμάτων, καθώς και τον βαθμό δυσκολίας τους –που πιθανόν διαφέρει για τον κάθε μαθητή. Λαμβάνοντας αυτά υπόψη μου, λοιπόν, εκείνο που μπορώ να πω με σιγουριά είναι ότι τα θέματα της κατεύθυνσης των θετικών επιστημών -όχι! δεν ήταν θέματα τα οποία θα γράφονταν από κάθε καλό ή άριστο μαθητή. Κι αυτό γιατί, ναι μεν μπορεί να ήταν θέματα διαβαθμισμένης δυσκολίας, όμως υστερούσαν πολύ σε δυο άλλα σημεία. Τα φετινά θέματα σε γενικές γραμμές ήταν θέματα που οι εκφωνήσεις τους κάλυπταν πέντε και έξι σελίδες, ενώ ταυτόχρονα υστερούσαν εκτός από την ποσότητα (που όπως διαπιστώθηκε ήταν μεγάλη για το χρονικό διάστημα των τριών ωρών) και στη σαφήνειά τους και τη συνοχή τους.

Υπήρξαν, φέτος, θέματα που έναν μαθητή μέσο σε ταχύτητα γραφής, όχι όμως μέτριο και στο γνωστικό επίπεδο, του στέρησαν βαθμούς λόγω έλλειψης χρόνου. Υπήρξαν θέματα που παίδεψαν τον μαθητή μιας και δεν είχαν μια συνοχή και μια συγκεκριμένη δομή που να τον οδηγούν χωρίς απορίες κι ερωτηματικά στη σωστή απάντηση παρότι την ήξερε. Παράλληλα, υπήρξαν ερωτήματα ρευστά στην απάντηση και με επιστημονικά λάθη. Είναι αδύνατον να ζητάς από έναν μαθητή κάτω από πίεση κι άγχος να σου γεμίσει ένα τετράδιο με απαντήσεις μέσα σε τρεις ώρες; Κι αν κανείς πει ότι «να, όμως, υπάρχουν και μαθητές που το καταφέρνουν έστω και λίγοι» τότε το ερώτημα είναι: «Ψάχνουμε ρομπότ που να λειτουργούν υποχρεωτικά κάτω από τις τέλειες (πιεστικές) ψυχολογικές και βιολογικές συνθήκες ανά πάσα στιγμή ή ψάχνουμε έναν τρόπο να ξεχωρίσουμε πού αντιστοιχεί το κάθε μυαλό, σε ποια σχολή και σε τι επίπεδο σπουδών»; Αλήθεια, τι αναζητούμε; Άτομα με πραγματικές γνώσεις ή άτομα εκπαιδευμένα να γράφουν το καθετί με κάθε λεπτομέρεια σε χρόνο ρεκόρ και χωρίς το περιθώριο να κάνουν λάθος αφού δεν έχουν χρόνο να το διορθώσουν; Πόσο δίκαιο είναι ένας μαθητής να χάνει 10 μονάδες στις 100 γιατί δεν πρόλαβε να κοιτάξει ή να ολοκληρώσει ένα ερώτημα γιατί ήθελε ακόμα δέκα λεπτά και να συγκρίνεται με έναν άλλο μαθητή που έτυχε να προλάβει να δει όλα τα θέματα αλλά να χάνει κι αυτός 10 μονάδες στις 100 γιατί δεν τις ήξερε ή γιατί τις είχε γράψει λάθος; Πόσο απάνθρωπο είναι να βάζεις ένα ψυχολογικά πιεσμένο άτομο που έχει δώσει έναν σκληρό αγώνα μια ολόκληρη σχολική θητεία να αγωνιστεί μέσα σε 6 τρίωρα για μια επιλογή που θα του καθορίσει ίσως τη ζωή; Πόσο αξιοκρατικό είναι να εργάζεσαι από τη πρώτη δημοτικού και ξαφνικά επειδή εκείνο το πρωί ζαλίστηκες, κώλυσε το μυαλό σου ή πολύ απλά δε ξύπνησες καλά να χάνεις μέσα από τα ίδια σου τα χέρια το μεγάλο σου στόχο, για τον οποίο τόσα έχεις θυσιάσει;

Κι έχοντας αυτά τα ερωτήματα στο μυαλό μας και αυτούς τους προβληματισμούς ας εξετάσουμε τον θεσμό λίγο πιο ουσιαστικά. Ποια η ουσία της συνολικής διαδικασίας; Τι επιπτώσεις έχει η όλη διαδικασία στη ζωή ενός 18χρονου; Πόσο δίκαιη είναι η κρίση αυτή; Για ποια αξιοκρατία μιλάμε;

Ο θεσμός των Πανελλήνιων Εξετάσεων είναι ο τρόπος με τον οποίο η ελληνική πολιτεία έχει αποφασίσει ότι μπορεί κρίνει τον κάθε μαθητή, να τον κατατάσσει σε μια κατάσταση με μόρια και να τον τοποθετεί αξιοκρατικά στη σχολή που αντιστοιχεί στις δυνατότητες του συγκριτικά με το σύνολο των υποψηφίων. Και βέβαια, αυτό κάνει κι αυτό συμβαίνει! Όμως, ο δίκαιος αυτός τρόπος χάνεται μέσα στο άδικο αυτό σύστημα! Πόσο αξιοκρατικό είναι ένα σύστημα που στην Ελλάδα, δυστυχώς, δεν εκπαιδεύει, αλλά «παιδεύει» έναν μαθητή επί σειρά ετών (12 στο σύνολο) κι έρχεται ξαφνικά και του ανακοινώνει το Υπουργείο Παιδείας ότι: «τη τάδε του μήνα του Μάη εσύ δοκιμάζεσαι μέσα σε 6 τρίωρα άσχετα με το πόσο κόπιασες τα προηγούμενα χρόνια της μαθητικής σου καριέρας για να ξεκινήσεις το όνειρο σου»; Αλήθεια αυτό είναι μια δοκιμασία ή ένας εκβιασμός; Είναι η αξιολόγηση μιας μακρόχρονης προσπάθειας ή αξιολόγηση 18 ωρών ενός μαθητή κατά τις οποίες δεν έχει περιθώριο λάθους και απαιτείται να βρίσκεται στην βέλτιστη πνευματική, βιολογική και προφανώς συναισθηματική κατάσταση;

Άραγε σκεφτήκαμε ποτέ αν δεν περάσαμε αυτή τη δοκιμασία τι βιώνει ένας υποψήφιος Πανελληνίων εξετάσεων; Κι εδώ οι απαντήσεις ποικίλλουν αφού, άσχετα με την επικρατούσα τάση της εποχής μας να αντιμετωπιζόμαστε σαν αριθμοί, κάθε ατόμου η ψυχοσύνθεση διαφέρει! Αρκετοί μαθητές περνούν τις Πανελλήνιες εξετάσεις σαν μια καθημερινή δοκιμασία –κι έτσι πρέπει, σαν ένα καθημερινό διαγώνισμα!- αλλά είναι πιο πολλοί εκείνοι που περνούν τη διαδικασία αυτή γεμάτοι άσχημα και απάνθρωπα βιώματα. Για ακόμη μια φορά, φέτος, είχαμε θύματα κι αναφέρομαι φυσικά στο συμμαθητή μου από τα Γιαννιτσά που τη μέρα που η ελληνική πολιτεία μιλούσε για ανθρωπιά μέσα στους οίκους της παιδείας και της ανθρωπιάς επέλεξε να κάνει αυτή την πράξη πέφτοντας στο κενό. Κι ακόμα αν επικαλέστηκε κανείς το γεγονός ότι είχε ψυχολογικά ή υπήρχαν άλλου είδους προβλήματα κι αιτίες γιατί μια «καθημερινή δοκιμασία» να γίνει η αφορμή να χαθεί η ζωή του; Για ποιον λόγο να βλέπουμε μαθητές να υποφέρουν και να κλαίνε νιώθοντας αποτυχημένοι γιατί απλά δεν απέδωσαν αυτό που μπορούσαν λόγω μιας σειράς ενδογενών και εξωγενών παραγόντων; Γιατί μαθητές στα 18 τους χρόνια να λιποθυμούν και να χάνουν μέσα από τα χέρια τους το μέλλον που ονειρεύτηκαν; Γιατί παιδιά στην αρχή της ενήλικης ζωής τους να ξαπλώνουν στο μαξιλάρι τους το βράδυ πριν την εξέταση της επόμενης μέρας και να ακούν την καρδιά τους να χτυπά τόσο δυνατά λες και κάποιος τη στύβει; Άραγε πόσο ανθρώπινο είναι κλείνεις το τετράδιο ενός μαθητή που ολοκληρώνει την απάντησή του επειδή το «ρολόι του θανάτου» χτύπησε τρίωρο; Γιατί να ζούμε 15 μέρες άγχους και ταραχής χωρίς τη δεύτερη ευκαιρία; Γιατί αυτός που πήρε «19» στη βιολογία να είναι καλύτερος από εκείνον που πήρε «18,9»; Ποιος είναι αυτός που μπορεί να αξιολογήσει τις γνώσεις ενός μαθητή και τη δύναμη του μυαλού του μέσα από 5 και 6 σελίδες σε τρεις ώρες πανικού;

Συνοψίζοντας, λοιπόν, αν θέλουμε να καταλήξουμε σε ένα συμπέρασμα τότε αυτό είναι ότι και οι φετινές εξετάσεις ήταν μια σειρά από τρίωρα που έκριναν μαθητές που ο καθένας έδωσε έναν αγώνα άνισο με των υπολοίπων κι αυτό γιατί, όπως ήδη είπα, ΔΕΝ είμαστε αριθμοί. Είμαστε άνθρωποι! Κι οι άνθρωποι σκέπτονται, αισθάνονται, δρουν και αντιδρούν με ξεχωριστό και ιδιαίτερο τρόπο ο καθένας. Στόχος των εξετάσεων αυτών δεν είναι να κρίνει την ψυχραιμία και την ταχύτητα στο γράψιμο ενός μαθητή κατά κύριο λόγο, αλλά τις γνώσεις του. Δεν είναι δυνατό και να θες ακόμα, να ξεχωρίσεις τα ισχυρά μυαλά από τα λίγο πιο ισχυρά μέσα από 6 τρίωρα όταν έχεις να κάνεις με τους παράγοντες τύχη και ψυχολογία, πόσο μάλλον με τον παράγοντα ΑΝΘΡΩΠΟΣ. Είμαστε λάθος και αυτό το λάθος το κάνουμε όλοι μαζί.

Και κάτι τελευταίο προς όλους τους συμμαθητές και μαθητές ή πιθανούς αυριανούς υποψήφιους Πανελληνίων. Παιδιά μέσα στην αίθουσα αυτά τα 6 τρίωρα τα ζείτε μόνοι σας. Ό,τι κάνετε το κάνετε για εσάς! Για το δικό σας όνειρο! Δεν θα δώσετε εξηγήσεις ούτε στον καθηγητή σας, ούτε στον γονιό σας γιατί δεν αποδώσατε το μέγιστο μέσα σε 18 ώρες. Μόνο εσείς ξέρετε πόσο κοντά σε αυτές τις εξετάσεις είναι το 20 με το 16 και το 16 με το 12!!! Θα βρείτε, όμως, μόνοι σας τι έφταιξε και θα το ξέρετε από εδώ και πέρα για κάθε δοκιμασία της ζωής σας! Πάνω από όλα διατήρηση ψυχραιμίας και κάθε μάθημα το αντιμετωπίζουμε σα να είναι το πρώτο! Κι αν δεν μπορούμε να το κάνουμε σημασία έχει να ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΜΕ! Η κάθε αποτυχία μπορεί να είναι η αρχή μιας μεγαλύτερης επιτυχίας. Και στο κάτω - κάτω σε μια εξέταση που η τύχη έχει πρωταγωνιστικό ρόλο δεν μπορούμε να απαιτούμε να είναι πάντα μαζί μας. Ο ρωμαίος ρήτορας και πολιτικός, Κικέρων, είχε πει: «Αν στοχεύεις στην ανώτατη θέση, δεν είναι ντροπή αν σταματήσεις στη δεύτερη ή ακόμα και στην τρίτη θέση.»

Καλά αποτελέσματα σε ΟΛΟΥΣ τους αυριανούς φοιτητές-συμφοιτητές και καλή αρχή στους επόμενους! Καλό καλοκαίρι! Και μην ξεχνάτε ότι… μερικές φορές η μοίρα κι ο Θεός μπορεί να έχουν άλλα καλύτερα σχέδια από μας για… εμάς!

Φίλιππος Β. Γκιντώνης,

τελειόφοιτος 2014 από το ΓΕΛ Λεβιδίου

15 σχόλια

Εύη Παρασκευή, 18 Μαϊος 2018 14:57 Σύνδεσμος σχολίου

Μια σύγκριση του εκπαιδευτικού μας συστήματος με της Φινλανδίας το οποίο θεωρείται το καλύτερο φανερώνει που και πόσο υστερούμε... Εγώ θα έλεγα αντί να μας μαθαίνουν πως να γράψουμε καλά στις πανελλήνιες ή σε κάθε διαγώνισμα να μας μαθαίνουν πράγματα που θα μας ωφελήσουν θα μας κανουν καλύτερους ανθρώπους και θα μας κάνουν να σκεφτόμαστε κριτικά. Οι πανελλήνιες υπάρχουν απ το 1960 και έχουμε 2018 και δεν έχει αλλάξει τίποτα μένουμε στα ίδια χωρίς καμία πρόοδο. Αυτή ειναι η Ελλάδα.
Τελειοφοιτη με ονειρα! Δευτέρα, 23 Ιουνίου 2014 17:07 Σύνδεσμος σχολίου

Φιλιππε,συγχαρητηρια για το κειμενο που εγραψες! Αντιπροσωπευει ,αν οχι ολους τους εφηβους-ενηλικες της τελευταιας 4ετιας στην ελλαδα,τους περισσοτερους! Και για καποιον λογο αγγιξε και μενα! Πιστευω οτι καθε ατομο κανει το δικο του κοπο και προσπαθει σε μια δοκιμασια ενος χρονου να γραψει οσο καλυτερα μπορει στις πανελλαδικες εξετασεις προκειμενου να περιμενει αν ειναι απο τους "τυχερους" που μεσα στο αγχος τους,τα τοσα προβληματα τους (οικογενειακα,οικονομικα κλπ που συχνα βλεπουμε στην εκαστοτε κοινωνια) θα εχει καταφερει τελικα να περασει στην σχολη που ονειρευοταν!! Ετοιμαζομαι να περασω αυτη την δοκιμασια και οντως απορω,αξιζει τον κοπο να χαλιεμαι και να στεναχωριεμαι για να δω αν θα πετυχω να διακριθω σε μια σχολη που ονειρευομαι απο μικρη!!
"Γιατρε απο την Ελλαδα", επειδη το ιδιο ,το εχω ακουσει απο πολλους, απορω με το σκεπτικο σου/σας! Τι εχεις να πεις σε ενα μαθητη αριστο απο τα πρωτα χρονια της μαθητικης θητειας του (αποφευγω βεβαια να τονισω τα χρονια του δημοτικου γιατι ειναι ανωφελο,αν και απο τοτε διακρινεται ο καλος),αλλα αναφερομαι κυριως σε γυμνασιο-λυκειο ; Δηλαδη να παλευει απο τα 13 μεχρι τα 18 του να ειναι αριστος και οντως να ειναι,να εχει διακριθει,και τελικα στις πανελλαδικες εξετασεις να μην καταφερνει να φτασει εκει που θελει ; Αναρωτιεμαι ποια χρονολογια εδωσες πανελληνιες! Γιατι αν εδωσες πριν μια 10ετια,αυτο ειναι αλλο τροπαριο..! Δικιο εχεις για τους αποφοιτους της Ιατρικης των ξενων χωρων,αλλα μην εισαι και απολυτος! Καθενας εχει το δικο του ονειρο,και δεν ειναι οτι πιο σωστο να το μειωνεις ετσι,επειδη εισαι απο τους "αριστους". Δεν χρειαζεται να μειωνεις εναν αποφοιτο Λυκειου ενω εσυ εισαι "βολεμενος" στην θεση σου και την εργασια σου..Να δω τι θα ελεγες,αν δεν ησουν "αριστος γιατρος" οπως λες!!
Ντίνα Δευτέρα, 23 Ιουνίου 2014 01:43 Σύνδεσμος σχολίου

Πόσο λυπάμαι " ΓΙΑΤΡΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ " για την κακομοιριά σου και για την συναισθηματική σου αναπηρία και πόσο με ΦΟΒΙΖΕΙ το ότι κάποιες πανελλήνιες που σε έκριναν " ΑΡΙΣΤΟ " για σπουδές στην Ιατρική, σου έδωσαν το περιθώριο να έρχεσαι σε επαφή με ανθρώπους και μάλιστα στις πιο αδύναμες στιγμές τους..
perhfanos giatros apo ellada!!!!!!!!!!!!!!!!! Κυριακή, 22 Ιουνίου 2014 23:13 Σύνδεσμος σχολίου

Ότι σας κάνει να κοιμάστε καλύτερα το βράδυ... Αν αυτό είναι οι χαρακτηρισμοί που μου αποδίδετε κανένα πρόβλημα.
Για τις Ρουμανοβουλγαρίες μιλιά βλέπω...
Εγώ πάλι θα δώσω τα συγχαρητήριά μου στους επιτυχόντες και τα πιο θερμά στις κορυφές! Στους έναν, δύο, το πολύ τρεις που θα περάσουν στις Ιατρικές Σχολές της χώρας από το νομό μας και στους μετρημένους στα δάχτυλα του ενός χεριού που θα περάσουν στις υψηλόβαθμες σχολές!!
Ας τους θυμηθεί κάποιος και αυτούς, τι λέτε;
Ίσως ήταν τυχεροί και τους έφτασε ο χρόνος...
Α, ξέχασα... ήταν και ρομπότ!!!!
Εκπαιδευτικος Κυριακή, 22 Ιουνίου 2014 20:22 Σύνδεσμος σχολίου

"Γιατρέ απο την Ελλάδα" το παιδι δε μίλησε για τη διαφορα του 20 και του 16. Αναφέρθηκε στο ποσο απλο και εύκολο ειναι απο το 20 να πέσεις στο 16 ή απο το 16 στο 12 μιας και δεν υπαρχει ουτε καν ο χρόνος και το περιθώριο να κανεις λαθος σε μια πράξη ή να γυρίσεις πισω να ξεκινήσεις κατι οπως πρεπει γιατι το πήρες λαθος. Και μην μας πείτε τωρα οτι καλα κανει και δεν υπαρχει αυτο το περιθώριο. Έλεος δηλαδή...!! Τι θέλετε? παιδια ρομπότ ή παιδια ανθρωπους?
Για όνομα του θεού πλέον. Τα παιδια ειναι παιδιά. Έφηβοι!!! Καθε ψυχοσύνθεση που λεει και ο ανωτέρω μαθητής ειναι διαφορετική ποσο μαλλον στην εφηβεία. Και δεν φταίνε αυτα που εχουν δώσει αυτο το μεγαλείο στις Πανελληνιες. Εμεις το δώσαμε και τις κάναμε τοσο σημαντικές χωρις να ειναι. Οποίος πετυχαίνει σ αυτες ειναι μυαλο? τι μας λετε? για αυτο το λογο απαιτείται απο τους μαθητες να παπαγαλιζουν σωρούς σελίδων αλλιως χάνουν βαθμούς? κοιτάξτε εκ των έσω το ολο θεμα της παιδείας. Ειστε σοβαρός οταν λετε οτι οι άριστοι πετυχαίνουν άρα υπαρχει αξιοκρατία. Και στο κατω κατω μονο οι άριστοι υπαρχουν...? ανοίξτε τα ματια σας να δείτε τι συμβαινει. Κι αλίμονο αν ολοι οι άριστοι κουβαλούσαν το μυαλο το δικό σας!
Μπραβο παιδι μου που τοποθετήθηκες επι του θέματος. Σε νιώθω απόλυτα αφου επιτηρητής ημουν και είδα τους μαθητες μου να κλαίνε και να πονούν παρότι κουραστηκαν και θυσιάστηκαν. Αξίζει πολλα το κείμενο σου. Πραγματι καθένας απο εσας μονος του ζει το καθε τρίωρο και μονος του πονά οταν του κλείνουν την κολλά με το στύλο στο χερι ολοκληρώνοντας την απαντησή του. Σε καθε αλλαγη να ξερεις ειμαστε μαζι σας!!
Γιώργος Μπ. Κυριακή, 22 Ιουνίου 2014 20:05 Σύνδεσμος σχολίου

Και βέβαια ο δήθεν "γιατρός απο την Ελλαδα" ειναι κακοπροαίρετος, κομπλεξικος, αλαζόνας και θελει να επιδειχθεί. Κι αυτο φαινεται τοσο απο το πρώτο του σχόλιο που κατω απο το άρθρο του 18χρονου Φίλιππου βρήκε να "την πει" στη Γιούλη την Παπαδοπούλου αλλα και απο την απάντηση που έδωσε στην ΒΙβή Π. Ειναι αστείο να κατηγορειτε οποιονδήποτε σπουδάζει στο εξωτερικό γιατι το συστημα τον πέταξε εξω κρίνοντας το μυαλο του απο τα 6 τρίωρα για τα οποια μιλα ο Φίλιππος. Απόδειξη για το οτι τα μυαλά ξενιτευονται ειναι η επιτυχια και η αλματώδης καριέρα τέτοιων Ελληνων εξω αλλά και επιστρέφοντας στην Ελλάδα. Ενας αληθινός γιατρός (κι οχι εσεις γιατι δεν πείθετε απλά με ενα ψευδώνυμο - κοιτα να δεις πως φαινεται η φιλοδοξία και το ονειρο να γινετε) θα ήξερε πρώτος απο όλους τις παθογένειες του συστήματος τοσο των Πανελληνίων οσο και της κοινωνίας μας το συστημα. Ας μας απαντήσετε "αν αυριο τα παιδια ξαναεδιναν ποιοι θα ηταν μεσα στις σχολές? οι ίδιοι??". Θα εμπιστευτω σιγουρα την πείρα μου και τα σχόλια εκπαιδευτικών που λενε οτι ενα πολυ μικρο ποσοστό θα ηταν τα ίδια πρόσωπα, ενώ το μεγαλύτερο θα ηταν άλλοι. Αυτο δεν αποδεικνύει συστημα αξιοκρατίας. (Ευχαριστω!)
Επίσης σε αντίθεση με εσας εγω θα παραδεχτώ το Φίλιππο ακομα και μονο που στα 18 του χρονια εκφράστηκε. Ελεύθερα!! Και δημοσια!! Δεν τον ξερω αλλα πολυ θα ηθελα αν τύχει να τον γνωρίσω να μου πει κι αλλα κι αλλα οχι μονο για τις Πανελληνιες αλλα για καθε λογής ζήτημα τις απόψεις του. Ειναι σημαντικό να υπαρχουν τέτοιοι νέοι. Μπραβο σου, λοιπόν, Φίλιππε για το θάρρος της γνώμης σου και για τις τοσο συγκροτημένες απόψεις σου, με απόλυτη συνοχή και με απίστευτη επιχειρηματολογία. Συμφωνώ σε ολα μαζι σου κι αυτο το καταφέρνω γιατι προσπαθω και μπαίνω στην ψυχολογία ενός 18χρονου υποψήφιου. Σίγουρο ειναι ενα μεγάλο λούκι βλέποντας κι απο τα δικά μου παιδια οι πανελληνιες και απαιτούν αυτο που αποκαλεσες βέλτιστης συνθήκες στην υγεια, την ψυχη και τη διαύγεια μυαλού, που ομως ειναι δύσκολο να το καταφέρει ενας έφηβος. Καλη συνέχεια...!!
Αααα και γιατρέ μου Έλληνα εχω εναν πόνο στο λαιμό. Μου κάθισαν εδω τα σχόλια σου.
giatros apo ellada!!!!!!!!!! Κυριακή, 22 Ιουνίου 2014 18:55 Σύνδεσμος σχολίου

Κώστα Μ. είμαι όντως γιατρός που πέρασε και σπούδασε στην Ελλάδα. Ο λόγος που χρησιμοποιώ ψευδώνυμο (άλλωστε δεν είδα εσύ να υπογράψεις με ονοματεπώνυμο, το Κώστας Μ. δεν λέει τίποτα όπως καταλαβαίνεις...) είναι ότι η πλειονότητα των "συναδέλφων" μου είναι απόφοιτοι Ρουμανίας και Βουλγαρίας που έχουν κατακλύσει το σύστημα υγείας αφήνοντας απέξω όλα τα παιδιά που σπούδασαν στην Ελλάδα. Οπότε όπως καταλαβαίνεις ναι, έχω απωθημένα. Έχω απωθημένα που μαθητές του 12 και του 13 εμφανίστηκαν ως "επιστήμονες" σε αυτή τη χώρα και κατακεραυνώνουν τις πανελλαδικές αλλά όχι την αγραμματοσύνη τους!!!
Φυσικά και έχω δει όλα αυτά που λες στα ελληνικά πανεπιστήμια. Και χειρότερα! Αλλά εσύ είσαι εκτός θέματος... Η αντικειμενική πραγματικότητα είναι ότι όλοι αυτοί που πέρασαν σε αυτές τις υψηλόβαθμες σχολές ήταν στην πλειοψηφία τους οι άριστοι μαθητές των σχολείων τους!!! Αυτοί που "προπονούνταν" χρόνια για αυτά τα 3ωρα που εσείς απαξιώνετε τόσο εύκολα!!! Βλέπεις, ωραία τα λογύδρια και οι αοριστολογίες αλλά ο κόπος και ο μόχθος είναι διαφορετικό πράγμα. Καλός ο καταγγελτικός λόγος αλλά στο δια ταύτα...(;)
Το πως κατέληξαν τώρα κάποιοι από αυτούς μετά είναι ένα εντελώς διαφορετικό ζήτημα. Όσο για τους Έλληνες που μεγαλουργούν στο εξωτερικό περισσότεροι είναι αυτοί που έκαναν προπτυχιακές σπουδές στην Ελλάδα και έφυγαν μετά (γιατί για παράδειγμα οι λίστες αναμονής των ιατρικών ειδικοτήτων ήταν ατελείωτες λόγω των χιλιάδων αποφοίτων από χώρες του πρώην Ανατολικού μπλοκ!!!).
Όσο για το πόσο βολεμένος είμαι, καταλαβαίνεις ότι δεν πρέπει να είμαι και πολύ γιατί για εμένα μονόδρομος ήταν η επιτυχία στις πανελλήνιες με μόνο μέσο το μόχθο μου χωρίς την εναλλακτική που θα μου παρείχαν τα λεφτά του μπαμπά που θέλει με το ζόρι να βγάλει το παιδί του επιστήμονα χωρίς να το αξίζει.

Υ.Γ. Φίλιππε, μην πέφτεις στην παγίδα ότι η διαφορά μεταξύ του 16 και του 20 είναι κοντά. Είναι πολύ μεγάλη!! Για να κόψεις το νήμα πρώτος "θέλει πολύ προπόνηση"...
Κώστας Μ. Κυριακή, 22 Ιουνίου 2014 17:47 Σύνδεσμος σχολίου

Μάλλον ο ''γιατρός από Ελλάδα'' έχει κάποια απωθημένα ή έχει κάπου βολευτεί με το υπάρχον σύστημα και βγάζει λόγους εκ του ασφαλούς της ανωνυμίας του. Θα μπορούσες ''γιατρέ'' να απευθυνθείς στον Φίλιππο, και να του πεις τις δικές σου εμπειρίες , από την ΑΡΙΣΤΕΙΑ των σπουδών που είχες (αν είχες) στην Ελλάδα που τρώει τα παιδιά της. Θα μπορούσες και να κάνεις συζήτηση για τα ομολογουμένως κακώς κείμενα, των εισαγωγικών εξετάσεων. Αντί αυτών,. άρχισες τις επιθετικές και ανέξοδες κριτικές, με το ψευδωνυμάκι σου, πάντως, προς ένα παιδί 18 χρονών, που μόλις βγήκε από αυτό το λούκι των άδικων και μη αξιοκρατικών εξετάσεων. Και προς κάθε σχολιαστή που συμφωνεί με τον Φίλιππο. Αν εσύ ''γιατρέ'' μου σπούδασες σε τούτη την έρμη τη χώρα Ιατρική και πέρασες από 6ετείς σπουδές, αποκομίζοντας το συμπέρασμα της ΑΡΙΣΤΕΙΑΣ των γιατρών, τότε ήσουν η εξαίρεση φίλε μου. Δεν συνάντησες εσύ εκεί μέσα, κανέναν βολεμένο καθηγητή? Κανένα κομματόσκυλο δεν σε πλησίασε να γραφτείς στη ΔΑΠ ή στην ΠΑΣΠ με την υπόσχεση να σου δίνουν τα θέματα, αν είσαι καλός κράχτης συμφοιτητών σου ? Κανένας δεν σου κούνησε το εισιτηριάκι για τη Μύκονο αν είχες πειθήνια συμπεριφορά? Όλοι αυτοί που συνάντησες στην πορεία σου, ήσαν αστέρια νόησης και απόδοσης? Όλοι είχαν εμπαιδώσει Φυσική και Χημεία, Ελληνικά μιλούσε κάποιος τέλεια? Έγραφαν τη γλώσσα τους επίσης άψογα? Είχαν όλοι τους συγκροτημένη συμπεριφορά χωρίς εμμονές και περίεργες συνεργασίες? Καθηγητές και συμφοιτητές σου, ήσαν παρθενογεννημένοι ΑΡΙΣΤΟΙ ? Γιατί εμείς που περάσαμε από την ίδια σχολή, δεν πήραμε τα ίδια εφόδια? Γιατί θυμόμαστε τους αυλοκόλακες των καθηγητάδων να προωθούνται για βοηθοί και να βολεύονται πρώτοι απ΄ όλους? Γιατί θυμόμασρτε παιδιά που δώσαμε μαζί εξετάσεις, να καταστρέφουν το μέλλον τους, από το εγγενές άγχος που τους εμφυσούσε το όλο σύστημα σχολείου, σπιτιού και τρόπου εξέτασης? Τι μας λες ρε φίλε πως όποιος δεν αντέχει το Ελληνικό Πανεπιστημιο φεύγει για έξω? Δες πόσοι ντενεκέδες ξεγάνωτοι έχουν τον τίτλο του καθηγητή στην Ελλάδα, επειδή σκύψανε στον διαπλεκόμενο πολιτικό και τους έστησε το εκλεκτορικό τους. Δες πόσα ντουβάρια σπουδάζουν επειδή μάθανε απέξω κάμποσα κεφάλαια, και δεν μπορούν να ανοίξουν το στόμα τους, να περιγράψουν μια υπόθεση απλή και τυχαία αν δεν έχουν προετοιμαστεί. Δες πόσα μυαλά που δεν είναι κονσερβοκούτια αφήνονται απέξω από τα Ελληνικά Πανεπιστήμια, με αυτά τα κόλπα, και μετά όπου κι αν πάνε κάνουν τη διαφορά και μεγαλουργούν . Μη μου πεις πως ακούς για όλα αυτά πρώτη φορά, γιατί δεν θα γίνεις πιστευτός. Ακόμα κι αν είσαι (που δεν φαίνεται να είσαι) ΄΄γιατρός'΄' και μάλιστα από την Ελλάδα, θα έπρεπε να έχεις μάθει να σέβεσαι την αγωνία και την προσπάθεια ενός 18χρονου παιδιού, μπροστά στο βρώμικο και εξαντλητικό παιχνίδι που του έχει στήσει το βρωμερότερο σύστημα των υπουργών της διαπλοκής, με το Πανεπιστημιακό επίσης βρώμικο κατεστημένο, για να το αξιολογήσουν και να του περάσουν το μήνυμα της δήθεν ΑΡΙΣΤΕΙΑΣ.
Οι άριστοι θα μπορούσαν και να το κάνουν. Όταν όμως βρωμάει η πλειονότητα των αξιολογητών ή των καθηγητών, από διαπλοκή, ανηθικότητα, χρηματισμό και παρανομία, το μόνο που μπορούμε να λέμε είναι ένα ΜΠΡΑΒΟ σε όλα αυτά τα παιδιά, που επιμένουν να ταλαιπωρούνται για μια θέση στον Ήλιο της μάθησης.
giatros apo ellada Κυριακή, 22 Ιουνίου 2014 15:52 Σύνδεσμος σχολίου

Κα Βιβή Π. είναι άστοχο να λέτε ότι οι πανελλήνιες με όλα τα στραβά του συστήματος χαρακτηρίζονται από αναξιοκρατία! Αν πάρετε τους επιτυχόντες μέσα στα χρόνια, στην πλειοψηφία τους ο καθένας πήρε αυτό που του άξιζε με βάση την απόδοσή τους στα χρόνια των εγκύκλιων σπουδών! Αν δεν το βλέπετε αυτό απλά εθελοτυφλείτε για δικούς σας λόγους. Είναι μύθος ότι στις πανελλαδικές πέτυχαν οι παπαγάλοι, κλπ. Κανένας δεν μπόρεσε να πιάσει σχολές με υψηλές βάσεις μόνο παπαγαλίζοντας την τελευταία χρονιά!!! ΚΑΝΕΝΑΣ! Επίσης, είναι προσβλητικό να λέτε ότι είμαστε κακοπροαίρετοι!! Από που το συμπεράινετε αυτό; Θα παραδεχόμουνα τον Φίλιππο και τον κάθε Φίλιππο που θέλει να αλλάξει τα πράγματα αν πρώτα πάλευε και πετύχαινε με βάση τους θεσμοθετημένους κανόνες και όχι απλά καταγγέλοντάς τους. Αδικίες πάντα υπάρχουν αλλά να μην μηδενίζουμε την ΑΡΙΣΤΕΙΑ! Η ΑΡΙΣΤΕΙΑ έχει αντικειμενικά κριτήρια όσο και αν αυτό δεν αρέσει στους πολλούς με τις μέτριες επιδόσεις! 3ωρα 4ωρα, δεν έχει σημασία... Ιδού η Ρόδος...
Βιβή Π. Κυριακή, 22 Ιουνίου 2014 12:26 Σύνδεσμος σχολίου

"Οι νέοι δεν έχουν πάντα δίκιο αλλά η κοινωνία που τους αγνοεί και τους χτυπάει έχει πάντα άδικο." Εγω αυτο εχω να πω για όλους όσους επέλεξαν να πανε και να γράψουν κατω απο το άρθρο ενός νεου ανθρώπου, τοσο σκεπτόμενου σε σχεση με τους συνομηλίκους του, όλα αυτα τα κακοπροαίρετα σχόλια και τα δήθεν αποδεδειγμένα σωστά. Οποίος θεωρεί οτι το συστημα των πανελληνίων που οι ίδιοι οι εκπαιδευτικοί, το ίδιο το Υπουργείο, οι πανεπιστημιακοί, διανοούμενοι και μη ανθρωποι το εχουν κατηγορήσει επανειλημμένως, ειναι δίκαιο τοτε ας ξανα σκεφτούν καλυτερα, γιατι δυστυχώς αντικατοπτρίζει σε μεγάλο βαθμό το περιβάλλον στο οποιο ζούμε σε αυτη την χώρα. Ειναι μια μικρογραφία του! Μια μικρογραφία της αναξιοκρατίας και της μοιρασμένης στους λίγους "δήθεν" δικαιοσύνης.
Εγω στον Φίλιππο θελω να δώσω τα συγχαρητήρια μου και να του πω οτι μονο νέοι σαν κι αυτόν μπορούν να οδηγήσουν στην αλλαγη μιας σειράς γεγονότων και να μιλήσουν για νεα τάξη πραγμάτων. Ειναι συγκινητικό και ιδιαιτερα σπουδαίο ενας νέος να επιλέγει να τοποθετηθεί δημοσια και αντί να ακουστεί δέχεται επιθέσεις. Ειναι ντροπή μας!!! Εύγε μικρέ Φίλιππε με το μεγάλο μυαλό!
** Οσο για το τρίωρο(επειδη ειμαι και εκπαιδευτικός) οχι δεν ειναι αρκετό οταν δεν τηρείται η αναλογία του 1:3 για το χρονο του μαθητή και το χρονο του καθηγητή!!
λα Κυριακή, 22 Ιουνίου 2014 01:35 Σύνδεσμος σχολίου

Αρχικα θέλω να σου πω για το χρονικο διαστημα που λες για το τεστ, ετσι είναι, 3 ωρες η εξεταση 3 ωρες γραφει. Τι θα πει 10 λεπτα παραπανω? Ο αλλος για να προλαβε να τα εγραψε σημαινει οτι σκεφτηκε πιο γρηγορα. Αρα ειναι πιο καλος αρα πρεπει να γραψει καλύτερα. Επιπροσθετως πιστεύω οτι στις πανελλήνιες δεν εξεταζεται μονο η γνωση. Δηλαδη αν δεν μπορεις να γραψεις με ψυχραιμία θες να βγαλεις 19 και να γινεις γιατρος...οχι θα γράψεις λιγοτερο λογω άγχους και θα γινει φυσικοθεραπευτης που θα εχεις ωρα για να σκεφτεις τι θεραπεια θα κανεις. Η Ελλάδα δεν ειναι ετοιμη να αλλαξη τροπο εισαγωγης στη τριτοβάθμια εκπαίδευση, προς το παρον μενουμε εδω.
Φίλιππος Γκιντώνης Κυριακή, 22 Ιουνίου 2014 01:00 Σύνδεσμος σχολίου

Κυρία Γιούλη ευχαριστώ πολύ για τα καλά σας λόγια. Η σοφία προκύπτει από τη συζήτηση και την επικοινωνία ολων μας. Οχι απο τον καθένα ξεχωριστά!!!
Κύριος/α ananimos αν θα θέλατε θα μπορούσατε να γινεται πιο συγκεκριμένη εκφράζοντας την απορία σας επώνυμα...!!! Με αυτόν τον τρόπο θα μπορούσατε να έχετε την απάντηση την οποία αναζητάτε και μάλιστα από εμένα που έκανα και τη σύνταξη του.
giatros apo thn ellada!!! Κυριακή, 22 Ιουνίου 2014 00:29 Σύνδεσμος σχολίου

''Φθοροποιό και άδικο σύστημα εισαγωγικών εξετάσεων". Κλασική ατάκα αυτών που απέτυχαν στις πανελλήνιες ή δεν είχαν καν τα κότσια να δοκιμάσουν και έστειλαν τα παιδιά τους απευθείας σε πανεπιστήμια του εξωτερικού με τα ωραία τους λεφτά!! Καλό ή κακό αυτό το σύστημα έδωσε την ευκαιρία στους πραγματικά άριστους και σε αυτούς που είχαν κότσια να να σπουδάσουν πλην εξαιρέσεων (που πάντα υπάρχουν). Οι άλλοι ας έρθουν με τα πτυχία τους από τη Ρουμανία και τη Βουλγαρία!!! Ας ρίξουμε για μια φορά το φταίξιμο στον εαυτό μας και όχι στην άδικη την κοινωνία και στο άδικο το σύστημα!
ananimos Σάββατο, 21 Ιουνίου 2014 23:36 Σύνδεσμος σχολίου

ο λογος υπαρξης αυτου του κειμενου;
ΓΙΟΥΛΗ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ Σάββατο, 21 Ιουνίου 2014 16:53 Σύνδεσμος σχολίου

Φίλιππε ΜΠΡΑΒΟ !! Έδωσες με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, την θέση του υποψήφιου, απέναντι στο φθοροποιό και άδικο σύστημα των εισαγωγικών εξετάσεων στα ΑΕΙ και Α-ΤΕΙ της χώρας. Μακάρι να μπορέσουν όλοι οι συνυποψήφιοί σου, να προσεγγίσουν, έστω και τώρα, την δοκιμασία αυτή, ως ένα μάθημα ζωής, με διδάγματα για τα περαιτέρω !! Σου εύχομαι ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ και πάντα να κρατάς την ψυχολογία σου στα ύψη. Γιατί από εκεί αρχίζουν ΟΛΑ. Φυσικά αξίζουν και πολλά ΜΠΡΑΒΟ στην οικογένειά σου, που σου έχει δώσει τέτοια εφόδια ζωής. Κυρίως την αυτογνωσία και την ανεξαρτησία του μυαλού σου.

Προσθήκη σχολίου

Επιστροφή στην κορυφή

15 σχόλια

Προσθήκη σχολίου

Διαβάστε επίσης...