Το μήνυμα του  «Πολυτεχνείου» επίκαιρο όσο ποτέ

Δικηγόρος-Διδάκτωρ Νομικής

Βουλευτής Αρκαδίας (ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία)

«Ψωμί-Παιδεία-Ελευθερία»: Στο σύνθημα της εξέγερσης του «Πολυτεχνείου»,  εκτός του τότε βασικού αιτήματος-μηνύματος για την  ανατροπή της δικτατορίας, συμπυκνώνονται  προτάγματα που «προβάλλονται» στο σήμερα,  παραμένοντας  επίκαιρα. Η  εθνική ανεξαρτησία, στο πλαίσιο των παγκόσμιων και ευρωπαϊκών συσχετισμών του υπό διαμόρφωση πολυπολικού κόσμου, η ελευθερία, η  εμπέδωση και διεύρυνση της δημοκρατίας, η εξουδετέρωση του φασισμού που και πάλι «σηκώνει κεφάλι» με διάφορες μορφές, η δωρεάν εκπαίδευση και υγεία, η  οικοδόμηση κοινωνικού κράτους και η ευημερία για όλους.

Σήμερα, στον κόσμο,  στην  Ευρώπη και στην Ελλάδα,  οι αγορές, οι «αριθμοί» επιβάλλονται επί της πολιτικής, εις βάρος της κοινωνικής πλειοψηφίας που βρίσκεται στο περιθώριο.  Κυριαρχούν  ο τεχνοκρατικός δήθεν μονόδρομος, η  νεοφιλελεύθερη αντίληψη, η ακραία συντήρηση, ο αυταρχισμός, ακόμη  και φασιστικές πρακτικές. Όλα αυτά έχουν οδηγήσει σε ένα σύστημα με τεράστιες οικονομικές, κοινωνικές και περιφερειακές ανισότητες.

Η πολλαπλή κρίση που ταλανίζει τη χώρα είναι απότοκος αυτών των κυρίαρχων πολιτικών. Η ασύδοτη αγορά  αισχροκερδεί ανεξέλεγκτα,  τα δημόσια-κοινωνικά  αγαθά καθίστανται  εμπόρευμα και  αντικείμενο χρηματιστηριακής κερδοσκοπίας, η ακρίβεια  καλπάζει, με συνέπεια  να πλήττει και να οδηγεί σε ασφυξία  τα λαϊκά, μεσαία και κατώτερα κοινωνικά στρώματα, το κοινωνικό κράτος  αποδομείται. 

Και σε αυτό το περιβάλλον, αλλοιώνεται το δημοκρατικό πολίτευμα, με τη λειτουργία του «επιτελικού παρακράτους», που, με παράνομα μέσα και διασπαθίζοντας δημόσιους πόρους, παρακολουθεί και ελέγχει τα πάντα, εκτός βέβαια από την «απληστία» της αγοράς και ιδίως αυτής των τροφίμων, των ειδών πρώτης ανάγκης, της ενέργειας, της στέγης.   .   

Είναι αναγκαίο, να ασκηθούν πολιτικές στον αντίποδα της εμπορευματοποίησης και της ανάθεσης λειτουργιών που ανήκουν στο κράτος, σε μεγάλα και ισχυρά συμφέροντα.  Προτεραιότητα πρέπει να δοθεί  στην προάσπιση των δημόσιων αγαθών και στην οικοδόμηση του κοινωνικού κράτους, στην ανάταξη της δημόσιας δωρεάν εκπαίδευσης και του δημόσιου συστήματος υγείας για όλους, εν τέλει στην αλλαγή του παραγωγικού υποδείγματος προς την κατεύθυνση της κοινωνικά δίκαιης παραγωγικής ανασυγκρότησης.  

Σε αυτό το πλαίσιο, απαιτείται η συμπαράταξη των λαϊκών, μεσαίων και κατώτερων, κοινωνικών στρωμάτων, του κόσμου της εργασίας, της (μικρομεσαίας) παραγωγικής δημιουργίας, του πολιτισμού και της νεολαίας και η ενωτική στάση όλων των προοδευτικών δημοκρατικών πολιτικών δυνάμεων, προκειμένου να ανασχεθούν ο εκφασισμός και η νεοφιλελεύθερη βαρβαρότητα και εν τέλει να διασφαλιστεί, να εμβαθυνθεί και  να επεκταθεί η δημοκρατία, να κατοχυρωθούν η ελευθερία, η αξιοπρέπεια των πολιτών και η κοινωνική ευημερία.

Το «σύστημα» και «συστημικοί» παράγοντες επιχειρούν να διαβάλουν το «Πολυτεχνείο», να θολώσουν και να απαξιώσουν το μήνυμά του,  «να βάλουν στο γύψο»  ελευθερίες και δικαιώματα, διαστρεβλώνοντας και φιμώνοντας τη διαφορετική άποψη-τον αντίλογο-το δημοκρατικό διάλογο και δημιουργώντας «κλίμα» και το «θεσμικό» πλαίσιο για τα επερχόμενα.

Όμως  η κοινωνική πλειοψηφία δεν θα το επιτρέψει.

Η φετεινή επέτειος του «Πολυτεχνείου» συμπίπτει με τις γενοκτονικές επιχειρήσεις του κράτους του Ισραήλ κατά των Παλαιστινίων (αμάχων) στην κατεχόμενη από αυτό γη της Παλαιστίνης αλλά και ανάλογες επιχειρήσεις και απειλές κατά άλλων κρατών. Πρόκειται για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και εγκλήματα πολέμου υπό τα συνένοχα και αδιάφορα όμματα της λεγόμενης διεθνούς κοινότητας.

Χρειάζονται διεθνείς συλλογικές πρωτοβουλίες, ώστε η τήρηση της διεθνούς νομιμότητας, του διεθνούς δικαίου και των διεθνών συνθηκών, η ειρήνη, η δικαιοσύνη, η ανθρώπινη αξιοπρέπεια και τα ανθρώπινα δικαιώματα «να επανακάμψουν» στην πολύπαθη γη της Παλαιστίνης.

Προς αυτή την κατεύθυνση, η Ελλάδα μπορεί και πρέπει να συμβάλει, πολύ περισσότερο μάλιστα που και το Κυπριακό, ως ζήτημα εισβολής και κατοχής από την Τουρκία, προσομοιάζει πολιτικά προς την κατάσταση στην Παλαιστίνη.

Όμως (η χώρα μας) δεν μπορεί να διαδραματίσει τέτοιο ρόλο, αφού σήμερα λειτουργεί, ως «δεδομένος και πρόθυμος» υποστηρικτής συγκεκριμένων δυνάμεων και συμφερόντων, των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ. 

Συμπερασματικά,  και υπό τις σημερινές συνθήκες, το μήνυμα του «Πολυτεχνείου» παραμένει ενεργό.

Η υλοποίησή του παραμένει ζητούμενο.

Το «Πολυτεχνείο», εκτός από σύμβολο, συνιστά παρακαταθήκη, πεδίο και επιταγή για νέους δημοκρατικούς, κοινωνικούς και πολιτικούς αγώνες !!!

Το  μήνυμά του παραμένει επίκαιρο όσο ποτέ, αφού  ζει και  μέσα από τους αγώνες του «σήμερα».