Το Πνεύμα των Χριστουγέννων είναι το Πνεύμα της Αληθείας, όπως λέει και η Εκκλησία. Αρκεί ο καθένας από μας να μπορεί κάθε φορά να τη διακρίνει, δίχως να τυφλώνεται από τα λαμπιόνια μιας πολιτικής, η οποία "δεν έχει το θεό της" καλλιεργώντας την ελπίδα ως προσδοκία χωρίς να τη μετουσιώνει ποτέ σε πράξη.
Βλέποντας αυτές τις μέρες το δήμαρχο Γορτυνίας να υποδέχεται την ανθρωπιστική βοήθεια του Τσέχου Πρέσβη, σκεφτόμουν ότι η φιλανθρωπία δεν εκδηλώνεται πλέον σε έκτακτες περιστάσεις, αλλά έχει μετατραπεί σε καθημερινή ανάγκη. Δεν είναι μόνο οι καταστροφικές πυρκαγιές στη Γορτυνία, που δημιούργησαν την ανάγκη για διαρκή στήριξη των συμπατριωτών μας. Είναι κυρίως η εφαρμογή μιας πολιτικής, συσσωρευμένης με τα χρόνια και φωτισμένης εναλλάξ με μπλε, πράσινα και ροζ λαμπάκια, η οποία αποδεδειγμένα πια, έχει φτωχοποιήσει το λαό.
Με πάνω από 1 εκατ. ανέργους, το μέσο μισθό στα 785 ευρώ (έναν στους τρεις ιδιωτικούς υπαλλήλους να αμείβονται με 345 ευρώ καθαρά), το 82% των Ελλήνων να μην μπορεί να αποταμιεύσει ούτε ένα ευρώ και το συνολικό χρέος της χώρας (δημόσιο και ιδιωτικό) να έχει εκτιναχθεί στα...600 δις ευρώ. Αυτός είναι ο πρωτοχρονιάτικος μποναμάς προς τον ελληνικό λαό, σε συνθήκες μάλιστα εκτίναξης της ακρίβειας και της ενεργειακής φτώχειας.
Στη Γορτυνία δυστυχώς, δεν υπάρχει η βούληση από τους διοικούντες για να εξειδικεύσουν τις επιπτώσεις αυτής της πολιτικής στους κατοίκους της Γορτυνίας (το αναφέρω αυτό με αφορμή τη συζήτηση που διεξάγεται κάθε χρόνο τέτοια εποχή στο δήμο για την έγκριση του Προϋπολογισμού).
Οι δήμοι, οι οποίοι μέσα σε αυτές τις συνθήκες διοργανώνουν εορταστικές φιέστες εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ, όχι μόνο είναι εκτός πραγματικότητας, αλλά προκαλούν κιόλας το κοινό αίσθημα. Για να είμαστε ειλικρινείς, δεν είναι όλοι ίδιοι. Λάμπει μέσα στο σκοτάδι το φωτεινό παράδειγμα του κομμουνιστή δημάρχου με τη Λαϊκή Συσπείρωση στην Πάτρα Κώστα Πελετίδη, ο οποίος τις εορταστικές αυτές μέρες κινητοποιείται μαζί με το λαό της πόλης για να μην κοπεί το ρεύμα σε κανένα λαϊκό νοικοκυριό, που αδυνατεί να πληρώσει. Είδατε εσείς στη Γορτυνία καμια δημοτική αρχή να διαδηλώνει για τέτοιου είδους σοβαρά ζητήματα; Καμία...
Τα Χριστούγεννα της αγάπης, της προσφοράς και της αλληλεγγύης είναι πρωτίστως γιορτή του απλού λαού, ο οποίος δοκιμάζεται καθημερινά. Το χριστουγεννιάτικο δέντρο στο οποίο είναι κρεμασμένες κάθε λογής "μπάλες" (και τα κέρδη των λίγων και η φτώχεια των πολλών) μπορεί να φαίνεται πολύχρωμο, φανταχτερό και πλουραλιστικό, κρύβει όμως, στα κλαδιά του πολύ πόνο και δυστυχία.
Είναι στο χέρι μας να αποφασίσουμε ποια λαμπιόνια θα σβήσουν και ποια θα ανάψουν στο δικό μας χριστουγεννιάτικο δέντρο για να φωτίσουν το μέλλον και τις ανάγκες των πολλών.
Εύχομαι σε όλους τους Γορτύνιους χρόνια πολλά και καλή χρονιά!
