Η δικαιολογημένη οργή και αγανάκτηση των Γορτύνιων να μετατραπούν σε δύναμη διεκδίκησης, οργάνωσης και αγώνα
Για τις καταστροφικές φωτιές στη Γορτυνία...
(Άρθρο του Δρ. Βασίλη Σιοκορέλη, από Λαγκάδια)
Δεν είναι η ώρα των ευθυνών, λένε.
Δεν είναι όμως, ούτε η ώρα της σιωπής, τους απαντάμε.
Η καταστροφή στη Γορτυνία είναι τόσο μεγάλη, που κανείς δε δικαιούται να σιωπά απέναντι στο διαχρονικό έγκλημα που συντελείται σε βάρος του δασικού πλούτου της χώρας και του ίδιου του λαού.
Όταν έρθει η ώρα των ευθυνών θα μιλήσουμε με κάθε λεπτομέρεια...
Για τις διαχρονικές κυβερνητικές ευθύνες που άφησαν τα δάση απροστάτευτα, που στέρησαν το Πυροσβεστικό Σώμα από αναγκαία μέσα πυρόσβεσης και μόνιμο προσωπικό (ευτυχώς, δεν ξέχασαν να αγοράσουν... Ραφάλ), που αποχαρακτήρισαν δασικές εκτάσεις, ακόμα και αναδασωτέες, προκειμένου να ευνοήσουν τα επιχειρηματικά συμφέροντα.
Θα τα πούμε όλα στην ώρα τους, μέσα κι έξω από το δημοτικό και το περιφερειακό συμβούλιο...
Για την απουσία ολοκληρωμένου σχεδίου πολιτικής προστασίας και πρόληψης στα χωριά της Γορτυνίας, για τους δρόμους και τα ρέματα που δεν καθαρίστηκαν, για τις αντιπυρικές ζώνες που δεν ανοίχτηκαν, για τις εγκαταλελειμμένες δημοτικές δομές στη Γορτυνία, οι οποίες αποδείχτηκαν ακατάλληλες για τη στέγαση και φιλοξενία των πληγέντων την ώρα της μάχης.
Όταν έρθει η ώρα των ευθυνών θα είμαστε κρυστάλλινοι σαν τα νερά της Ελαίας...
Για να μη μείνει κανένας Γορτύνιος με την απορία "γιατί μπαίνουν οι φωτιές".
Για να μην πει κανένας Γορτύνιος ότι δε γνώριζε για τα επιχειρηματικά σχέδια της "πράσινης ανάπτυξης" και του τουρισμού που βρίσκονται αυτή την ώρα σε εξέλιξη στο Μαίναλο και την ευρύτερη Αρκαδία και τα οποία αποτελούν απειλή για τα δάση της Γορτυνίας.
Τώρα που έγιναν όλα στάχτη, η πιο ανθεκτική "αντιπυρική ζώνη" που μπορεί να σχηματιστεί, είναι η πολιτική συνειδητοποίηση των Γορτύνιων για το ποιος κερδίζει και ποιος χάνει από τις πυρκαγιές. Είναι η πιο χρήσιμη "αντιπυρική ζώνη" απέναντι στην εγκληματική πολιτική της εμπορευματοποίησης της γης και των επιχειρηματικών σχεδιασμών στα δάση της Γορτυνίας.
Η αυτοθυσία των κατοίκων της Γορτυνίας και όλων όσοι συνέβαλαν στην κατάσβεση του πύρινου μετώπου υπήρξε συγκλονιστική. Τους οφείλουμε ένα μεγάλο "ευχαριστώ". Αποδείχτηκε για ακόμα μια φορά ότι "μόνο ο λαός μπορεί να σώσει το λαό" απέναντι στην κρατική ανεπάρκεια, η οποία θυσιάζει τις λαϊκές ανάγκες, αφήνοντας τους πολίτες στο έλεος του Θεού, να καίγονται το καλοκαίρι και να πνίγονται το χειμώνα.
Επιβεβαιώθηκε δυστυχώς, με τον πιο τραγικό τρόπο, αυτό που εμείς ως Λαϊκή Συσπείρωση φωνάζουμε συνεχώς. Ότι τα τοπικά ζητήματα, όπως η προστασία του περιβάλλοντος, δεν είναι ανεξάρτητα από τη γενικότερη πολιτική. Αυτή η πάγια θέση, που μας διαφοροποιεί πλήρως από όλες τις άλλες παρατάξεις οι οποίες κάνουν σήμερα πως εκπλήσσονται από το μέγεθος της καταστροφής, θα πρέπει να γίνει κτήμα κάθε Γορτύνιου που ανησυχεί για το μέλλον του τόπου μας.
Η Λαϊκή Συσπείρωση, η οποία βρέθηκε από την πρώτη στιγμή δίπλα στους κατοίκους της κάτω Γορτυνίας, τονίζει την ανάγκη να παρθούν εδώ και τώρα όλα τα αναγκαία μέτρα στήριξης των πληγέντων και συγκεκριμένα:
- Άμεση καταγραφή ζημιών και αποζημίωση στο 100%, χωρίς χρονοβόρες διαδικασίες.
- Να εξασφαλιστούν όλα τα απαραίτητα για την επιβίωση των πληγέντων (ρεύμα, νερό, τρόφιμα).
- Να στηριχτούν οι αγροτοκτηνοτρόφοι της περιοχής, οι οποίοι εδώ και χρόνια βρίσκονται αντιμέτωποι με την πολιτική ξεκληρίσματός τους.
- Να φτιαχτούν επειγόντως αντιδιαβρωτικά-αντιπλημμυρικά έργα, γιατί οι κάτοικοι θα αναγκαστούν να εγκαταλείψουν τα χωριά το χειμώνα.
Η επόμενη μέρα για τη Γορτυνία θα είναι πάρα πολύ δύσκολη.
Γι' αυτό, η δικαιολογημένη οργή και αγανάκτηση των Γορτύνιων θα πρέπει να μετατραπούν σε δύναμη διεκδίκησης, οργάνωσης και αγώνα.
14/8/21