Δεν ξεχνώ...

Ο φασισμός με το προσωπείο του εθνικισμού και του άκρατου πατριωτισμού υπονόμευσε τα εθνικά συμφέροντα, προώθησε τις επιδιώξεις των <<προστάτιδων δυνάμεων>>, εξυπηρέτησε τα συμφέροντα της ντόπιας και ξένης οικονομικής ολιγαρχίας και οδήγησε τη χώρα στα όρια διάλυσης.

Αυτό το συμπέρασμα βγαίνει αβίαστα μέσα από κείμενα και αφηγήσεις αστών πολιτικών και ανώτατων στρατιωτικών παραγόντων που υπηρέτησαν το καθεστώς της δικτατορίας. Ο Αρχιεπίσκοπος και Πρόεδρος της Κύπρου Μακάριος σε επιστολή του στον <<πρόεδρο>> Γκυζίκη στις 2-7-1974 λίγες μέρες πριν το πραξικόπημα στην Κύπρο αναφέρει :<<…Λυπάμαι να είπω ,κύριε πρόεδρε ότι η ρίζα του κακού είναι βαθειά και φθάνει μέχρι Αθηνών… Περί της ενοχής κύκλων του στρατιωτικού καθεστώτος καταμαρτυρούν έγγραφα… τα δακτυλογραφημένα εξ αυτών έχουν διορθώσεις δια χειρός γενομένας και γνωστός είναι ο γραφικός χαρακτήρας του γράψαντος>>. Ο αρχηγός του Πολεμικού Ναυτικού το 1974 αντιναύαρχος Πέτρος Αραπάκης αναφέρει σε απόρρητη έκθεση το 1975 <<Ως επληροφορήθην η εντολή για την εκτέλεσιν του πραξικοπήματος εδόθη μυστικώς την δευτέραν Ιουλίου παρά του στρατηγού παρισταμένου και του ταξιάρχου Ιωαννίδη… Την μεσημβρίαν της 18ης Ιουλίου συνήντησα τον Γερμανόν πρέσβην με ηρώτησε αγγλιστί <<Ποιά είναι τα νέα ;>> εγώ του απάντησα <<ανεξέλικτα >> μου απάντησεν << θα δούμε εάν θα έχετε ησυχίαν αύριο και μεθαύριον >> …Την ιδίαν ημέραν αφίκετο εις Αθήνας ο Αμερικανός υφυπουργός κ. Σίσκο, όστις μετά του τότε πρωθυπουργού Ανδρουτσοπούλου, του υπουργού εξωτερικών Κυπραίου, του αρχηγού των ενόπλων δυνάμεων και τινών άλλων, επραγματοποίησαν σύσκεψιν επί των κυπριακών εξελίξεων…>> Λίγο δε μετά την εισβολή των Τούρκων στη Μεγαλόνησο στις 20 Ιουλίου 1974 ο αντιναύαρχος Αραπάκης αναφέρει: <<Περί την 7.30’ ώραν εισήρχετο εις το γραφείον του αρχηγού ενόπλων δυνάμεων ο υφυπουργός εξωτερικών μετά της ακολουθίας του, ως και του αναπληρωτού υφυπουργού Εθνικής Αμύνης ‘Ελσγουωρθ, εν τη προσπαθεία του να παρεμποδίσει την κήρυξιν πολέμου υπό της Ελλάδος κατά της Τουρκίας>>. Για την ίδια σύσκεψη ο αρχηγός της Αεροπορίας το 1974 αντιπτέραρχος Αλέξανδρος Παπανικολάου αναφέρει σε απόρρητη έκθεσή του το 1975 << Την πρωίαν της 20ης Ιουλίου και περί ώραν 8.00 κατέφθασαν εις το γραφείον του αρχηγού ενόπλων δυνάμεων εκτός των αρχηγών των κλάδων και ο πρόεδρος της Δημοκρατίας ,ο πρωθυπουργός και ο ταξίαρχος Ιωαννίδης…Περί 08.30’ ώραν κατέφθασεν εσπευσμένως εις το άνω γραφείον ο κ. Σίσκο μετά του Αμερικανού πρέσβεως κ. Τάσκα…Εις μίαν στιγμήν ο ταξίαρχος Ιωαννίδης εγερθείς ύψωσε οργισμένος την φωνήν του και εκραύγασεν εις την ελληνικήν ότι οι Αμερικανοί δεν είναι συνεπείς <<μας εξαπάτησαν >> … Ούτος εξήλθε του γραφείου εν οργή, επανελθών μετ’ ολίγον εξηγήσας ότι <<έπαιξεν ολίγον θέατρον >> δια να πιέσει τους Αμερικάνους>>. Ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος πρωθυπουργός που ανέτρεψε η χούντα τον Απρίλιο του 1967 αναφέρει σε αφήγησή του :<< Η χώρα βρέθηκε χωρίς καμία ηγεσία .Ούτε καν κακή ηγεσία ! Η χώρα η οποία είχε δικτατορία επτά χρόνια και τρεις μήνες έπαψε να είναι κράτος>>. Συνεχίζει δε για τη σύσκεψη των πολιτκών προσώπων που συγκάλεσε ο << πρόεδρος>> Γκυζίκης στις 23-7-1974 , ο οποίος άρχισε την ομιλία του, όπως θυμάται, ως εξής:<< Σας παρεκάλεσα , κύριοι , να έρθετε διότι ο τόπος βρίσκεται σε μεγάλη κρίση . Δεν υπάρχει κυβέρνηση! Δεν υπάρχει πρωθυπουργός! Δεν υπάρχει υπουργός εξωτερικών. ‘Έχουν εξαφανισθεί. Η κατάσταση έχει φθάσει σε τραγικό σημείο στην Κύπρο και εδώ>>...

Αυτοί που σήμερα αφήνουν ανοιχτά τα αυτιά τους στις φασιστικές-ναζιστικές αντιλήψεις και επικροτούν πράξεις και ενέργειες που υπονομεύουν την δημοκρατική ανέλιξη της χώρας και επιδιώκουν καθεστώς <<τάξης και ασφάλειας >> ας θυμηθούν την επτάχρονη δικτατορία και την τραγική κατάληξή της σε Κύπρο και Ελλάδα. ‘Όσοι ελπίζουν ότι θα χρησιμοποιήσουν τις φασιστικές ορδές για να αντιμετωπίσουν την αντίσταση του Λαού στην άθλια και αδιέξοδη πολιτική τους να μη ξεχνούν την προδικτατορική περίοδο και ότι τρέφουν <<φίδι στο κόρφο τους >>.

Η νεολαία , η οποία πρωτοστάτησε στον αντιδικτατορικό αγώνα, σήμερα δοκιμάζεται σκληρά. Η ανεργία, η φτώχεια και η μετανάστευση είναι το μέλλον που της προσφέρουν. Θα το αποδεχθεί ή θα ακολουθήσει τα βήματα της γενιάς του Πολυτεχνείου και της Αντίστασης

Οι αναφορές που παρατίθενται είναι από το βιβλίο του Σ. Ψυχάρη <<Τα παρασκήνια της αλλαγής>>. Ιούλιος 1974

Παναγιώτης Βέμμος