Για ένα σύγχρονο και προοδευτικό εκπαιδευτικό σύστημα

Δευτέρα, 19 Οκτωβρίου 2020 17:27

Συλλογικό*

Η Δημόσια και δωρεάν Εκπαίδευση αποτελεί έναν από τους βασικούς πυλώνες του κοινωνικού κράτους που δυνητικά συντελεί στον προοδευτικό κοινωνικό μετασχηματισμό και συμβάλει καθοριστικά στην κοινωνική κινητικότητα.

Το εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας μας χαρακτηρίζεται από τη διαχρονική παθογένεια των αλλεπάλληλων θεσμικών μεταρρυθμίσεων, ή απορρυθμίσεων που εν τέλει διαμορφώνουν συνθήκες στασιμότητας κι οπισθοδρόμησης αντί να οδηγούν στον εκσυγχρονισμό της Δημόσιας Εκπαίδευσης.

Η εκπαιδευτική πολιτική της κυβέρνησης είναι συντηρητική και νεοφιλελεύθερη και μια σειρά από νομοθετικές ρυθμίσεις το αποδεικνύουν. Η κατάργηση της σημαντικής τομής για την ελεύθερη πρόσβαση στα πανεπιστήμια, η αναστολή 37 νέων τμημάτων ΑΕΙ σε 11 πανεπιστήμια της χώρας, η κατάργηση 67 διετών και δωρεάν προγραμμάτων επαγγελματικών σπουδών για απόφοιτους ΕΠΑΛ, η αύξηση του αριθμού μαθητών στα τμήματα στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση από 22 που θεσμοθέτησε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ στους 25 και του κατώτατου ορίου από 12 σε 15, η επαναφορά της τράπεζας θεμάτων και της βάσης του 10 και της διαγωγής στους τίτλους σπουδών, φανερώνουν το κυβερνητικό σχέδιο υποβάθμισης της δημόσιας εκπαίδευσης. Επιδιώκουν την εκχώρηση της στους managers της αγοράς για να καθορίζουν τη μορφή και το περιεχόμενό της.

Δεν αντιμετωπίζουν τη μόρφωση ως δικαίωμα αλλά ως προνόμιο και εμπόρευμα. Επιθυμούν το δημόσιο σχολείο ελάχιστα παραγωγικό, μη ασφαλές σε συνθήκες υγειονομικής κρίσης, μη ενισχυτικό των όποιων δεξιοτήτων μπορούν να αναπτύσσουν οι νέοι άνθρωποι και παράλληλα τοξικά ανταγωνιστικό στην πορεία για μια επιτυχή κατάταξη στις απαρχαιωμένες πανελλήνιες εξετάσεις.

Τη στιγμή που στην ΕΕ η μεταλυκειακή επαγγελματική εκπαίδευση αποτελεί «καλή πρακτική» για την ενίσχυση του κοινωνικού ιστού, στη χώρα μας, την θέλουν απαξιωμένη και πολυδιασπασμένη, βορά των κάθε λογής ιδιωτικών σχολών. Στην τριτοβάθμια εκπαίδευση επιθυμούν λιγότερους φοιτητές – οι οικονομικά προνομιούχοι μπορούν να εγγραφούν σε ιδιωτικά πανεπιστήμια- και ανώτατα ιδρύματα περιορισμένης χρηματοδότησης και ερευνητικών δυνατοτήτων.

Η μη λήψη ουσιαστικών και αποτελεσματικών μέτρων, από την πλευρά της κυβέρνησης, κατά την έναρξη της φετινής σχολικής χρονιάς, η διαχειριστική της ανεπάρκεια και ο τραγέλαφος των 6,2 εκατομμυρίων ευρώ με τις άχρηστες μάσκες, προκάλεσε ένα ρεύμα αντίδρασης της εκπαιδευτικής, γονεϊκής και μαθητικής κοινότητας που ζητούν τα αυτονόητα μέτρα προστασίας για την ασφαλή λειτουργία των σχολείων, όπως την αραίωση των τμημάτων, προσλήψεις εκπαιδευτικών και προσωπικού καθαριότητας.

Ωστόσο η κυβέρνηση Μητσοτάκη αντιμετωπίζει με αυταρχικό τρόπο τις κινητοποιήσεις της μαθητικής νεολαίας και προκειμένου να τις κάμψει, θεσπίζει τιμωρητικές διατάξεις (αποκλεισμός μαθητών από την εξ’ αποστάσεως εκπαίδευση). Η καταστολή και ο αυταρχισμός απέναντι στη νέα γενιά, αποτελεί το ύστατο καταφύγιο του αποτυχημένου νεοφιλελευθερισμού. Η αλληλεγγύη μας στο μαθητικό κίνημα και στα δίκαια αιτήματα της εκπαιδευτικής κοινότητας είναι δεδομένη.

Απέναντι σ’ αυτή τη συντηρητική αντίληψη για τη Δημόσια Εκπαίδευση, εμείς οφείλουμε να προτάξουμε ένα συνολικό, προοδευτικό και κοινωνικό μεταρρυθμιστικό σχέδιο, καθώς αντιλαμβανόμαστε την Εκπαίδευση ως επένδυση για το μέλλον της χώρας και όχι ως δημοσιονομικό μέγεθος.

Διεκδικούμε Δημόσια δωρεάν Εκπαίδευση, συμπεριληπτική της διαφορετικότητας της κοινωνικής «ταυτότητας» των ανθρώπων που θα δίνει δίκαιες ευκαιρίες μάθησης και ανάπτυξης όλων των δυνατοτήτων και δεξιοτήτων των μαθητών και θα εξομαλύνει τις εκπαιδευτικές και κοινωνικές ανισότητες. Δεν αρκεί, σήμερα, η ισότητα των ευκαιριών, αλλά απαιτείται και λήψη μέτρων ενίσχυσης των οικονομικά ασθενέστερων μαθητών για την εγγύηση της ισότητας των δυνατοτήτων.

Η Δημόσια Εκπαίδευση αποτελεί βασικό συστατικό στοιχείο του ευρύτερου κοινωνικού, δημοκρατικού και πολιτισμικού πλαισίου που βιώνουμε κι ως εκ τούτου συμβάλλει στον μετασχηματισμό της κοινωνίας. Το σχολείο που οραματιζόμαστε δεν χαρακτηρίζεται από φόβο απέναντι στις αλλαγές, αλλά τις επιδιώκει ως προϋπόθεση μιας δημοκρατικής πορείας εξέλιξης σε κάθε επίπεδο του κοινωνικού βίου.

Η εισαγωγή νέων επιστημονικών αντικειμένων, η καινοτομία, η αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών στην εκπαίδευση με εξασφαλισμένη προσβασιμότητα σε όλους, η διαμόρφωση περιβαλλοντικής συνείδησης, η καλλιέργεια των αξιών της αλληλεγγύης , της ειρήνης και της δημοκρατίας, οι τέχνες, ο αθλητισμός και ο πολιτισμός, η αντιμετώπιση του bullying και η εν γένει ολόπλευρη ανάπτυξη της προσωπικότητας του ανθρώπου, αποτελούν σημαίνοντες άξονες για την εκπαίδευση του μέλλοντος.

Η Εκπαίδευση αποτελεί κρίσιμο μοχλό και για το συνολικό σχέδιο παραγωγικού μετασχηματισμού που χρειάζεται η χώρα μας. Οι νέες επιστημονικές και τεχνολογικές κατακτήσεις, το διαρκώς μεταβαλλόμενο εργασιακό περιβάλλον και η αποτυχία του παγκόσμιου οικονομικού μοντέλου, συντελούν στην αναγκαιότητα ενός εκπαιδευτικού συστήματος που θα ανταποκρίνεται στις σύγχρονες προκλήσεις και θα συμβάλλει στην εξελικτική πορεία της χώρας ως βασικό τμήμα ενός συνολικού πολιτικού σχεδίου. Ένα σχέδιο που θα οριοθετεί την προοδευτική πρόταση για την κοινωνία του μέλλοντος, αποφασιστικά, από τις δυνάμεις της ανταγωνιστικής «αποκοινωνικοποίησης» του ανθρώπου, τις δυνάμεις της βαρβαρότητας και του ολοκληρωτισμού.

*Υπογράφουν: