Μια καταδίκη της βίας και των δολοφονιών | Γράφει ο Γεώργιος Φαράντος

H οργανωμένη βία εναντίον οποιουδήποτε ανθρώπινου πλάσματος, αποτελεί έγκλημα κατά των ατόμων και των κοινωνιών. Οι λόγοι για τους οποίους μπορεί να υφίσταται οργανωμένη βία εναντίον ατόμων, είναι πολλοί και ποικίλλοι. Μεταξύ όμως αυτών, ένας ιδιαίτερος κίνδυνος για τις σύχρονες κοινωνίες και δημοκρατίες, αποτελείται από τις  οργανωμένες επιθέσεις που πραγματοποιούνται από ακραίες οργανώσεις, με προσχηματική αφορμή τη διαφορετικότητα ορισμένων ατόμων ή ομάδων του πληθυσμού, ή αλλιώς με προσχηματική αφορμή μια διάκριση που λαμβάνει χώρα με βάση ορισμένα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Τέτοια διάκριση, μπορεί να είναι αυτή που αφορά τη φυλετική ή εθνοτική ταυτότητα, την πολιτική ιδεολογία, το φύλο και οποιοδήποτε χαρακτηριστικό κατατάσει ένα άτομο ή μια ομάδα ατόμων σε μια υποτιθέμενη επιφανειακά διαφορετική “κατηγορία” ατόμων, τα οποία μοιράζονται μια ιδιότητα που δεν μοιράζονται τα άτομα της ομάδας ατόμων που οργανώνει αυτού του είδους τις επιθέσεις εναντίον τους.

                Αυτό το χαρακτηριστικά του “άλλου”, του ξένου ή του επικίνδυνα διαφορετικού, αποτελεί ένα χαρακτηριστικό της ναζιστικής -υποτιθέμενης- ιδεολογίας, η οποία έδωσε αφορμή στο παρελθόν για άσκηση βίας και δολοφονιών σε μεγάλη κλίμακα σε όλες τις χώρες παγκόσμια και αιματοκύλισε την ανθρωπότητα. Η Ελλάδα πλήρωσε βαρύ φόρο αίματος λόγω της αντίστασης της στις ναζιστικές δυνάμεις στην προσπάθεια υποδούλωσης του Ελληνικού Λαού, κατά την περίοδο της κατοχής και δοκίμασε τις ναζιστικές θηριωδίες, οι οποίες εβασίζοντο σε αυτή ακριβώς την προαναφερόμενη τεχνιτή διάκριση.

                Στις μέρες μας, η ναζιστική υποτιθέμενη ιδεολογία, αναβιώνει με την οργάνωση επιθέσεων βίας και δολοφονιών σε διάφορες χώρες, κατ αρχήν της Ευρωπαϊκής Ένωσης και παγκόσμια. Οι επιθέσεις αυτές κινούνται σε τέσσερις άξονες, οι οποίοι αντιστοιχούν στο κατηγορητήριο που οδήγησε στη σημερινή απόφαση καταδίκης ορισμένων ηγετών και μελών της Χρυσής Αυγής ως εγκληματικής οργάνωσης και αντιστοιχούν σε καθένα από τα αδικήματα βίας και δολοφονιών που συνέβησαν:

• Σύσταση εγκληματικής οργάνωσης.
• Δολοφονία ιδεολογικά αντιπάλων ατόμων.
• Δολοφονικές επιθέσεις εναντίον αλλοδαπών.
• Δολοφονικές επιθέσεις εναντίον πολιτικών αντιπάλων.

Επιθέσεις τέτοιου είδους, πέραν του προφανούς σκοπού τους, δηλαδή την φυσική εξόντωση των “εχθρών”, από μια εγκληματική οργάνωση που ενδύεται διάφορους πολιτικούς ή ιδεολογικούς μανδύες, αποσκοπούν στην τρομοκράτηση του πληθυσμού και στην εξουδετέρωση κάθε μορφής αντίδρασης στις πρακτικές τέτοιου είδους. Η ομοιόμορφη εμφάνιση, οι ομαδικές επιθέσεις, ή επίδειξη δύναμης συντελούν στην κατεύθυνση αυτή.

                Η σημερινή καταδίκη, είναι ένα σαφές μήνυμα των οργανωμένων δημοκρατιών και των πολιτικών θεσμών που εκπροσωπούνται σε αυτές, αλλά και του απλού λαού, στην κατεύθυνση της πάταξης τέτοιων φαινομένων και της αποδοκιμασίας της άσκησης βίας από  οποιοαδήποτε ομάδα την προκαλεί, με ουσιαστικό σκοπό της βίας αυτής βέβαια, πίσω από τους ψευδεπίγραφους ιδεολογικούς και πολιτικούς μανδύες, την αποκόμιση οφελών. Αποτελεί χρέος των δημοκρατικών κοινωνιών, με τους πολιτικούς και δικαστικούς θεσμούς τους, αλλά και με τη δράση των πολιτών τους, να προστατεύονται από την οργανωμένη βία, τις δολοφονίες, την άρνηση της διαφορετικότητας, την τρομοκρατία και τον ολοκληρωτισμό.

Τρίπολη, 07-10-2020

* Ο Γ. Φαράντος είναι μέλος της Νομαρχιακής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ Αρκαδίας και υποψήφιος Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου.