Η «Εργατική Πρωτομαγιά» συμβολίζει τους αγώνες του εργατικού κινήματος
«Εργατική Πρωτομαγιά» 2020
Η «Εργατική Πρωτομαγιά» συμβολίζει τους αγώνες του εργατικού κινήματος.
Μέσω αυτής, προβάλλεται το γεγονός, ότι, χάρη στους εργατικούς αγώνες, έχουν διασφαλιστεί σημαντικά δικαιώματα για τους εργαζόμενους.
Ταυτόχρονα, εκτός από τις επιτυχίες, αναδεικνύονται και οι αποτυχίες και οι αστοχίες του εργατικού κινήματος.
Στη χώρα μας, η «μνημονιακή» λαίλαπα κατεδάφισε δικαιώματα κα κατακτήσεις χρόνων. Η έξοδος από τα «μνημόνια» διαμόρφωσε συνθήκες, ώστε να αλλάξει σταδιακά το τοπίο, ενδεικτικά με την επαναφορά της συλλογικής αυτονομίας, την αύξηση του κατώτατου μισθού, την κατάργηση του υποκατώτατου και άλλες ρυθμίσεις.
Με την έλευση της ΝΔ στη διακυβέρνηση της χώρας ξεκίνησε η εκ νέου απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων και η επαναφορά «μνημονιακών» ρυθμίσεων.
Η τρέχουσα υγειονομική κρίση που εξελίσσεται σε οικονομική και κοινωνική παρέχει την ευκαιρία-το πρόσχημα στις δυνάμεις του νεοφιλελευθερισμού να συνεχίσουν και να εντείνουν την επίθεση στην εργασία και τα δικαιώματα των εργαζομένων. Η πλήρης απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων και η βίαιη μετατροπή του εργατικού δικαίου από ασπίδα προστασίας για τους εργαζόμενους σε πεδίο ανελαστικής εφαρμογής ή μάλλον επιβολής των κανόνων των «αγορών», αλλάζουν τον χαρακτήρα του (του εργατικού δικαίου) και το καθιστούν «άδειο πουκάμισο».
Σε αυτό το πλαίσιο, ο ΣΕΒ υπαγορεύει και η κυβέρνηση της ΝΔ νομοθετεί, εντείνοντας και θεσμοποιώντας τη ζούγκλα της εργασιακής καθημερινότητας. Η αναστολή των συμβάσεων εργασίας, η εκ περιτροπής εργασία, η γενίκευση των ελαστικών μορφών εργασίας, η παγίωση του καθεστώτος δανεισμού εργαζομένων και της επέκτασης των υπεργολαβιών, η μείωση μισθών, η ελαστικοποίηση του ωραρίου, η διευκόλυνση των απολύσεων, η ουσιαστική κατάργηση του συλλογικού εργατικού δικαίου (των ελεύθερων συλλογικών διαπραγματεύσεων, των συλλογικών συμβάσεων εργασίας και των συλλογικών εργατικών αγώνων), η υποβάθμιση του ΣΕΠΕ και άλλες ρυθμίσεις αποτελούν τον προάγγελο της επαγγελλόμενης από τη ΝΔ νέας εργασιακής «κανονικότητας» και του νέου εργατικού δικαίου.
Σήμερα οι συνθήκες επιτάσσουν, οι δυνάμεις της εργασίας, της παραγωγικής δημιουργίας και της νεολαίας μαζί με τους πολιτικούς εκπροσώπους τους, να αναλάβουν πρωτοβουλίες και να αγωνιστούν για την υπέρβαση του συστήματος που αναπαράγει κρίσεις και αποδομεί κοινωνικές κατακτήσεις.
Επιπλέον δε, να καταστήσουν την παροχή εργασίας, από αντικείμενο συναλλαγής εις βάρος των εργαζομένων, ουσιαστικό στοιχείο της προσωπικότητάς τους, και τους εργαζόμενους και «μικρομεσαίους», ελεύθερους ανθρώπους με αξιοπρέπεια που παράγουν τον πλούτο της κοινωνίας και συνεπώς πρέπει να καρπώνονται την αξία που τους αναλογεί.
Οι λαϊκοί αγώνες μπορούν να καταστήσουν εφικτή την οικοδόμηση μιάς άλλης, δικαιότερης, κοινωνίας.
Γιώργος Παπαηλιού
Δικηγόρος-Διδάκτωρ Νομικής
Βουλευτής Αρκαδίας-ΣΥΡΙΖΑ