Τα πράγματα είναι δύσκολα αλλά πρέπει να μείνουμε όρθιοι! | Γράφει ο π. Ιάκωβος Κανάκης

Τα πράγματα είναι δύσκολα και γι’ αυτό πρέπει να πειθαρχούμε όλοι στους κανόνες που οι ειδικοί προτρέπουν και το κράτος επιβάλλει. Όμως αυτό το σοβαρό που συμβαίνει γύρω μας, πρέπει να το δούμε βαθύτερα. Είναι πλέον ορατά τα αποτελέσματα της αλαζονείας του ανθρώπου. Καταρρέει η ιδέα της ανθρώπινης αυθεντίας, του «υπερεγώ», του «υπερανθρώπου». Ο άνθρωπος τελικά είναι πολύ μικρός να αντιμετωπίσει τις καταστάσεις που διαμορφώνονται γύρω του. Οι επιστήμες έχουν δημιουργήσει πολλά και καλά, αλλά είναι και αυτές πεπερασμένες. Δεν υπάρχει αυθεντία επί γης. Είναι και οι επιστήμονες άνθρωποι, δεν είναι θεοί, όπως οι ίδιοι κάποιες φορές παρουσιάζονται ή όπως οι άλλοι τους χαρακτηρίζουν. Δεν ξέρουμε ακριβώς τι προκάλεσε αυτόν τον νέο ιό, μπορεί αυτό να μην το μάθουμε ποτέ. Πάντως, αυτό που σίγουρα ξέρουμε είναι ότι τα ανθρώπινα λάθη πληρώνονται πλέον και το τίμημα είναι βαρύ. Ο πλανήτης είναι πολύ μικρός και ένα θέμα σε μια μακρινή χώρα, έχει αντίκτυπο ακόμα και στο άλλο ημισφαίριο της γης. Έγινε όντως ο πλανήτης μας μια γειτονία με τα καλά και τα άσχημα πού έχει αυτό. Δεν θέλουμε ούτε να το σκεφτούμε, ότι υπάρχει η παραμικρή περίπτωση αυτός ο ιός να είναι  ανθρώπινο δημιούργημα! Ή ότι πίσω από αυτό κρύβονται τεράστια οικονομικά συμφέροντα.

    Η ύπαρξη του νέου ιού μας φέρνει στην αντιμετώπιση νέων δεδομένων και καταστάσεων, πού έχουν και κάποιες «θετικές» πλευρές. Είναι ορατή σε όλους αυτές τις μέρες η θετική βοήθεια και αρωγή της τεχνολογίας, στο επίπεδο της επικοινωνίας. Φανταστείτε πώς θα ζούσαν τόσοι άνθρωποι μέσα στα σπίτια τους χωρίς τα μέσα επικοινωνίας (Κινητά τηλέφωνα-υπολογιστές κτλ). Μια κοινωνία, και ιδιαίτερα τα νέα της παιδιά, πού πλέον δεν «ζουν» χωρίς τα κινητά τους στο χέρι. Σε σπίτια πού ιδιαίτερα στις μεγάλες πόλεις θυμίζουν κλουβιά, πώς να ζήσουν; Και πως να διαχειριστούν τα πράγματα οι γονείς; Τι να κάνεις τώρα, αφού τα παιδιά έμαθαν να χειρίζονται και να βλέπουν, από δυο ετών ακόμα, τα κινητά και τις εφαρμογές τους; Και όλα αυτά για να αφήνουν τους γονείς για λίγο «ήσυχους», προκειμένου να κάνουν τις οικογενειακές τους υποχρεώσεις ή επιτέλους να αισθανθούν λίγη ηρεμία; Η συνύπαρξη μέσα στο σπίτι αυτές τις μέρες, καθιστά επιτακτική την ανάγκη να ανοίξουμε τα βιβλία. Ωστόσο το εξωσχολικό βιβλίο δεν είναι  ελκυστικό από τα νέα παιδιά και το σχολικό πάλι τους απωθεί δικαίως ή αδίκως. Όμως είναι ένας «πολύτιμος φίλος» το βιβλίο που δυστυχώς δεν τον έχουν τα παιδιά ειδικά ανακαλύψει, ούτε τον έχουν «εκμεταλλευτεί». Το διάβασμα είναι συναρπαστικό ταξίδι στην γνώση και τον πολιτισμό. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν να το προσεγγίζουμε έτσι, άλλωστε για τους επόμενους μήνες αυτό θα είναι επιβεβλημένο.

    Η αναγκαία και απαραίτητη παραμονή μας μέσα στα σπίτια μας έφερε «αναγκαστικά» τα μέλη της οικογένειας σε ουσιαστική συνύπαρξη. Οι οικογένειες βρέθηκαν μαζί επί το αυτό μετά από πολύ καιρό. Αλήθεια, έπρεπε να γίνει αυτό το κακό για συγκεντρωθεί η οικογένεια; Οι οικογένειες βρέθηκαν μόνες τους, χωρίς παππούδες και γιαγιάδες. Έτσι, άλλοι είπαν πόσο τους είχε λείψει κάτι τέτοιο και άλλοι, πού είδαν ότι η συγκατοίκηση δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση, μπήκαν σε προβληματισμούς. Όπως και να έχει αποτίμησαν  σε ποια κατάσταση βρίσκονται μεταξύ τους.

    Το θέμα του νέου ιού έχει βάλει όλους μας στην διαδικασία προσέγγισης των εννοιών της πειθαρχίας, της αυτοπειθαρχίας, της αλληλεγγύης, του σεβασμού, της υπομονής και της αγάπης. Ήρθε απότομα στην ζωή μας ο κορωνοιός  και την αλλάζει βίαια. Τον επόμενο καιρό θα δοκιμαστούμε ως πρόσωπα και ως κοινωνίες. Θα συγκρουστούν τα πιστεύω μας. Φθάνει να ειπωθεί ότι παιδιά ανάγκασαν τους γονείς τους να μην πάνε στην Εκκλησία, για να μην κινδυνεύσουν τα δικά τους παιδιά… Βλέπουμε λοιπόν ότι τίθενται βαθύτερα προβλήματα πού φανερώνουν κατά πόσο ο ένας σέβεται τις επιλογές του άλλου, πως βλέπουμε την Πίστη, αν την  θεωρούμε απλή ιδεολογία, αν την πιστεύουμε ως θεωρία ή στην πράξη,  μπροστά σε μια δύσκολη κατάσταση. Φυσικά και αν κάποιος για λίγο καιρό δεν έχει φυσική παρουσία στον ναό δεν σημαίνει ότι είναι λιγότερο χριστιανός, αλλά το θέμα του ιού αποκαλύπτει την όλη προσέγγιση ως προς το Θείο. Το επόμενο διάστημα μάλλον και σε αυτό το σημείο θα έχουμε εξελίξεις. 

    Όλες οι κοινωνικές ομάδες θίγονται από τον  ιό, όμως υπάρχει μία που ιδιαιτέρως ανησυχεί. Την αποτελούν τα παιδιά που δίνουν εφέτος Πανελλαδικές εξετάσεις. Γνωρίζουμε ότι αυτοί που με σοβαρότητα και υπευθυνότητα έχουν ξεκινήσει την προσπάθεια, αυτόν τον καιρό, τελειώνουν την ύλη τους και ξεκινούν τις επαναλήψεις. Παιδιά, μην πανικοβάλλεστε με τα τρέχοντα θέματα, αυτά θα ξεπεραστούν. Μην χαλαρώσετε την προσπάθειά σας. Η αναγκαία παραμονή στα σπίτια ας γίνει αφορμή και ευκαιρία να προχωράτε την μελέτη, τώρα μάλιστα και χωρίς εξόδους σε καφετέριες. Λειτουργήστε σαν  οι εξετάσεις να γίνουν κανονικά, άσχετα αν μάλλον, όπως φαίνεται, θα υπάρξει μια μετάθεση τους αργότερα. Κάποια στιγμή αυτό που περνάμε θα τελειώσει, φροντίστε να είστε έτοιμοι πριν από τις εξελίξεις. Μείνετε προσηλωμένοι στα όνειρά σας και στους στόχους σας. Αν έχετε ανάγκη λίγο χρόνο για να ξεκουραστείτε, να βγαίνετε και να κάνετε ένα περίπατο στο βουνό. Η φύση είναι δώρο του Θεού, που μας δίνει  χαρά και ηρεμία. Μην πατάτε όπως στις μεγάλες πόλεις μόνο άσφαλτο και τσιμέντο, πατήστε χώμα, ακούστε τα πουλιά να κελαηδούν και τα νερά να τρέχουν. Γι αυτά είναι ο άνθρωπος πλασμένος, για να ζει μέσα σε αυτά ελεύθερος και χαρούμενος.

    Τέλος, κάτι για τους σεβαστούς παππούδες και γιαγιάδες μας.  Είναι το καύχημά μας, είναι πολύτιμοι για εμάς, για την πείρα τους και την σοφία τους. Σας παρακαλούμε όμως  μείνετε στα σπίτια σας, για να διαφυλάξετε την υγεία σας. Σας χρειαζόμαστε, σας θέλουμε στην ζωή μας. Ακούστε τους ιατρούς και ειδικούς και μην φέρνεται σε δύσκολη θέση τους οικείους σας. Με λίγη υπομονή θα ξεπεραστεί η δυσκολία και θα μπορείτε και εσείς και οι υπόλοιποι και όλοι μας να είμαστε όπως πριν.

Από την μεριά μας οι κληρικοί προσευχόμαστε για όλους, για υγεία, φωτισμό και μετάνοια. Και στον ναό και στα προσωπικά μας εικονοστάσια στις οικίες μας, προσευχόμαστε για ολόκληρο τον κόσμο. Για τα παιδιά που βρίσκονται στρατευμένα, για τον Έβρο, για όλους τους νέους που υπηρετούν στα σώματα ασφαλείας και τον στρατό. Για όλους τους ανθρώπους που ζουν σε εμπόλεμη ζώνη, για τους  πρόσφυγες που δεν ξέρουν τι θα γίνουν την επόμενη στιγμή. Και μην βιαστείτε να πείτε κάποιοι «τι κάνει ο θεός σας για όλα αυτά», ο Θεός μας έδωσε ελευθερία, τόση που ο άνθρωπος την καταχράστηκε. Ότι περνάμε και ότι έρχεται είναι αποτέλεσμα των επιλογών μας, των παθών μας, του εγωισμού μας!