Πολλές φορές, τολμώ να ονειρεύομαι τα παιδικά μου χρόνια. Εκείνα τα χρόνια που ζητούσα αυτό που ήθελα, και ως δια μαγείας … το αποκτούσα απλόχερα!
Προσωπικά, θεωρώ πως ήμαστε ακόμα παιδιά!
Εσείς νιώθετε ένα παιδί, όταν κλείνετε τις δικές σας «κουρτίνες»; Αν ναι, έχετε αναρωτηθεί γιατί; Η απάντησή είναι ...
τόσο απλή & τόσο αληθινή! Όλοι μας, πριν κοιμηθούμε, κάνουμε απολογισμό στη μέρα μας, όπου τις περισσότερες φορές δεν μάς ικανοποιεί. Γιατί; Διότι ζούμε τόσο μηχανικά, φτιάχνοντας το μέλλον και ξεχνώντας το παρόν. Έτσι, δημιουργούμε την ανάγκη να χτίσουμε μια εικόνα στο μυαλό μας, αυτό που πραγματικά θα μάς κάνει να «νιώσουμε» ακόμα κι εάν δεν προλαβαίνουμε να το ζήσουμε, με δικαιολογία την άνιση μάχη της καθημερινότητας.
Εκεί που μάς αγκαλιάζουν οι ζεστές κουβέρτες και τα μοσχομυριστά σεντόνια μας, εκεί, εκεί πλάθουμε όλα τα όνειρα μας! Πολλοί από εμάς γνωρίζουμε πως όλα τα όνειρα μας, μπορούν να πάρουν σάρκα και οστά αρκεί να ήμαστε έτοιμοι να τα ζήσουμε! Όπως όταν ήμασταν παιδιά! Δίχως φόβο, δίχως σκέψη μόνο με τόλμη! Γράφοντας σήμερα τον πρόλογό μου για το γράμμα μου στον Αη – Βασίλη, θα σάς πρότεινα να κάνετε κι εσείς το ίδιο!
Κλείστε τα μάτια σας και ονειρευτείτε, όλα αυτά που θέλετε για μια «αληθινή ευτυχισμένη ζωή»! Ζητήστε το και να είστε βέβαιοι πως θα πραγματοποιηθεί σύντομα, πολύ σύντομα, αρκεί να τολμήσετε!
Ελάτε μαζί μου, να γίνουμε συνοδοιπόροι στην αθώα φαντασίωση των παιδικών μας ονείρων! Άλλωστε τα παιδιά, είναι εκείνα όπου μέσα από τις αθώες σκανταλιές τους, αφήνουν αναμνήσεις στο κουτάκι του μυαλού τους, ως σημαντικό «εφόδιο» δημιουργικότητας, γιατί όταν τα όμορφα φώτα σβήνουν, η καθημερινότητά αναζητά έμπνευση ενέργειας για αντοχή σε κάθε άνιση μάχη της καθημερινότητας…
«Αγαπημένε μου, Αη – Βασίλη πόση χαρά έχω που σού γράφω! Είμαι ένα παιδί μέσα σ' ένα σώμα ενήλικα… Έτσι, νιώθω πολλές φορές και με φυλακίζει αυτό… Μετά από τόσα χρόνια στην πλάτη μου, τόσα έντονα συναισθήματα, τόσες στερήσεις αλλά και άλλες τόσες παροχές στην ψυχή μου, τόσες εμπειρίες που μού δίδαξαν αμέτρητες ανθρώπινες αξίες, και μου χάρισαν στιγμές, ένιωσα την ανάγκη να σού ζητήσω από καρδιάς ορισμένα θέλω μου… για το νέο έτος, το 2017!
Ως μητέρα, θέλωνα σκορπίσεις απλόχερα την υγεία και το χαμόγελο στον γιο μου, αλλά και σ' όλες τις παιδικές καρδιές όλου του κόσμου!
Ως γυναίκα, θέλω να μην μού πάρεις κι αυτό τον χρόνο, τον τίτλο της «Κυρίας» που με πρεσβεύει, διότι είναι θέμα επιλογής μου και να μού χαρίσεις επιτέλους απλόχερα την προστασία του δικαιώματος μου να «νιώθω» ευτυχία δίπλα, ακριβώς δίπλα σε ό,τι αγαπώ.
Ως επιχειρηματίας, σ' αυτήν την «τρομαγμένη & αδικημένη» Ελλάδα μας, θέλω να μού δώσεις απλόχερα το διαφοροποιημένο πνεύμα, για να ανταποκρίνομαι με σεβασμό σε όλους αυτούς, που τιμούν με την παρουσία τους το «Καλημέρα Αρκαδία» και πολλή έμπνευση για δημιουργία.
Ως παιδί, θέλω να μού υπενθυμίζεις την υπεροχή να ζω την κάθε στιγμή, πλέον αποκλειστικά και μόνο, με τους ανθρώπους που είναι πλάι μου, κάθε, κάθε λεπτό και θέλουν να με βλέπουν να χαμογελώ από καρδιάς και όχι απλά να παίζω μόνη μου, με τα παιχνίδια που μού χάρισαν, αλλά να δημιουργούμε μαζί και να παίζουμε με κάθε τι που θα ελκύει κάθε ευτυχία στις καρδιές μας!
Ως Έλλη, δεν θα σού ζητήσω κάτι. Νιώθω ένας άνθρωπος με τα σωστά και τα λάθη μου, που πάντα έχουν ως κίνητρο την ανιδιοτελή αγάπη και την δημιουργία αληθινών στιγμών. Αυτή είναι η δική μου επιλογή, για την ευτυχία που τόσο υπολογίζω στην ζωή μου. Απλώς, Αη – Βασίλη μου, μερικές φορές η ευτυχία που νιώθω, για κάποιους ανθρώπους η αντίληψη λειτουργεί με γνώμονα μια λέξη που ακόμα δεν έχω ανακαλύψει.
Οι παραπάνω τίτλοι είναι το αποτέλεσμα της "Έλλης".
Εγώ , δεν ζητώ τίποτα από εσένα, από τον μαγικό σου κόσμο, για εμένα. Ζητώ μόνο, εάν μπορείς να παραδώσεις το μαγικό κόσμο των ονείρων σου, σε όλους τους ανθρώπους που ξέχασαν να ονειρεύονται ακόμα και με κλειστά τα μάτια… Εκείνους να επισκεφτείς. Να τους πεις πως το κόκκινο χρώμα δεν είναι τυχαίο που το φοράς. Συμβολίζει κάθε δύναμη του εαυτού μας, εκείνου του μικρού παιδιού που τολμά να έχει την πολυτέλεια να ονειρεύεται την ζωή που θα τον παρασύρει σε ιστορίες αστείρευτου γέλιου, ανιδιοτελής αγάπης, σεβασμού & πολύτιμων αξιών. Αη- Βασίλη μου, παρατήρησες πως όλα αυτά που σου ζήτησα, δεν θα χρειαστεί να αγοράσεις τίποτα για εμένα; Απλά να χαρίσεις έμπνευση, απλόχερα σε παρακαλώ!
Θα ήθελα πολύ να μού απαντήσεις. Μ' έναν μοναδικό τρόπο. Ακόμα και στα όνειρα μου και σού ορκίζομαι πως όταν έρθεις εγώ θα κλείσω τον κύκλο της όμορφης άμαξας για φέτος… διότι, με την απάντησή σου θα ξεκινήσω νέα όνειρα για να σε συναντήσω πάλι του χρόνου! Έως τότε, πάω να συνεχίσω την μάχη της καθημερινότητας. Θέλω να θυμάσαι πως μαζί σου, μπορώ να γίνομαι πάλι παιδί, έστω και για λίγο… Μού αρκεί.»
