Για τι φετινές τραγικές πυρκαγιές

Χιλιάδες στρέμματα δασικής έκτασης θρηνήσαμε καί φέτος από τίς φωτιές.

Κι ακόμη θρηνουμε.

Θρηνήσαμε όμως και επτά συνολικά θύματα.

Επτά συνανθρώπους μας.

Κάθε καλοκαίρι τα ίδια ακριβώς ζούμε,και αγωνιούμε, και αγανακτούμε,και θρηνουμε,και καταγγέλλουμε,και…,και….,και…

Και φωνή βοωντος εν τη ερήμω δυστυχώς!

Όπως πρόσφατα δήλωσα και στον τηλεοπτικό σταθμό action 24,στη πρωινή εκπομπή του δημοσιογράφου Νίκου Υποφαντη όπου είχα προσκληθεί,από όλα όσα καταγγελαμε τη 2ετια (2008-2010) όπου ήμουν πρόεδρος Πυροσβεστών Ν.Αττικής, αλλά και αρκετά χρόνια πρίν,ΤΊΠΟΤΕ απολύτως δεν έγινε μέχρι σήμερα.

 Σε τίποτε και για τίποτε απολύτως δεν πάρθηκε ένα μέτρο πρόληψης για τις πυρκαγιές αυτές.

Καμμία πρόσληψη προσωπικού.

Καμία νέα προμήθεια πυροσβεστικών μέσων,με αποτέλεσμα να επιχειρούν στα διάφορα μέτωπα συνάδελφοι μου με απαρχαιωμένα μέσα, υπερβάλλοντας εαυτούς,με συνεχή 24ωρα, επί πολλές ημέρες!,με όλες αυτές τις γνωστές αντίξοες συνθήκες που επικρατούσαν,στις δύσβατες λόγω μορφολογίας δασικες εκτάσεις!

Σε αρκετά σημεία δε,και φέτος δυστυχώς βρέθηκαν εμπρηστικοι μηχανισμοί που απέδειξαν για ακόμη μία φορά ότι οι ταυτόχρονες πυρκαγιές αυτές,σε διαφορετικά σημεία, ΜΌΝΟ τυχαίες δεν ήσαν!

Και κατά τήν άποψη μου, όπως και  πάρα πολλών άλλων συναδέλφων μου, αλλά και απλών συνανθρώπων μου,σε όλες αυτές τις περιπτώσεις ανθρωποειδή χέρια ήσαν η αιτία!

Αλλά και για τη συνεχιζόμενη αυτή κατάσταση επί τόσα πολλά χρόνια,κατ εμέ,δύο είναι οι λόγοι:

Ή ότι η εκάστοτε Κυβέρνηση ΔΕΝ μπορεί, είτε ΔΕΝ θέλει!

Και για εμένα,ΔΕΝ θέλει!

Ίσως γιατί ξένα συμφέροντα και εντολές υπαγορεύουν τη συνέχιση αυτής της τραγικής κατάστασης στη χώρα μας, με όποιο κόστος…

Και ερχόμαστε σήμερα να επιβεβαιώσουμε για ακόμη μία φορά ότι όλα είναι στον "αέρα" και στη τύχη!

Και ότι καλά είναι τα ευχολόγια κάθε φορά ύστερα από παρόμοιες καταστροφές,αλλά εάν δεν ληφθούν πραγματικά μέτρα πρόληψης,εάν δεν γίνουν προμήθειες νέων κατασβεστικων μέσων,εάν δεν γίνουν προσλήψεις καί εάν δεν υπάρξει τελικά αξιοκρατία εκεί που πρέπει να υπάρχει,τα ίδια ακριβώς θα αντιμετωπίζουμε σαν λαός καί σάν χώρα.

Τέλος,ας μήν τα ρίχνουμε όλα στην Κλιματική…κυρία…!

Τόν ίδιο θρήνο, και ντροπή

και αγανάκτηση θα νοιώθουμε.

Και κλείνοντας θα ήθελα κι εγώ από τη πλευρά μου να επισημάνω τόν μέγιστο κίνδυνο που διατρέχει το δικό μας ΜΑΙΝΑΛΟ,ΕΑΝ δεν ληφθούν πάραυτα μέτρα.