Ποιος τελικά είναι ο στόχος;

Τα νέα απίστευτα και ιλιγγιώδη πρόστιμα, καλούνται να πληρώσουν οι επιχειρήσεις που έχουν χάσει ήδη το 60% και 70% του τζίρου τους και τα κέρδη τους είναι πλέον μηδενικά, ενώ απεναντίας στα ύψη έχουν εκτιναχθεί οι επισφαλείς απαιτήσεις τους. Η μη απόδοση ενός μικρού φόρου ή η παράλειψη, μπορεί να μετατραπεί σε εξοντωτική επιβάρυνση.

Οι διατάξεις του νόμου 4174/2013, που τα «βάζει» επί δικαίων και αδίκων, δεν θα έχει κανένα αποτέλεσμα ουσίας, αφού θα διευρύνει τα ληξιπρόθεσμα ανείσπρακτα χρέη του δημοσίου και επιπλέον θα επιφέρει μεγάλο χτύπημα στις επιχειρήσεις και εν συνεχεία του κοινωνικού ιστού της κοινωνίας μας.

Η φοροδιαφυγή και βέβαια πρέπει να χτυπηθεί, οι παραβάτες να τιμωρηθούν, αλλά όχι να τιμωρούνται τα ανθρώπινα λάθη και οι μέχρι σήμερα υγιείς και νόμιμοι επιχειρηματίες. Καλούνται οι επιχειρηματίες, για μη υποβολή δήλωσης με χρεωστικό υπόλοιπο 10 ευρώ, να πληρώσουν πρόστιμο 1.000 ή 2.500 ευρώ και μάλιστα αν το ίδιο λάθος ή παράλειψη (των 10,00) το επαναλάβουν μέσα στην ίδια πενταετία!!! να πληρώσουν 2.000 ή 5.000 ευρώ και από την τρίτη φορά και μετά 4.000 ή 10.000 ευρώ!!!

Πραγματικά δεν μπορώ να διανοηθώ, ποιος εγκέφαλος επινόησε αυτή την βιομηχανία προστίμων, που θα οδηγήσουν στον αφανισμό των επιχειρήσεων. Ένα είναι σίγουρο, ότι δεν υπάρχει σκέψη πρακτική και κυρίως δεν υπάρχει στόχευση για την πραγματική λύση του προβλήματος.

Ποιος νέος θα τολμήσει να ανοίξει μία επιχείρηση όταν θα εμπίπτει σε τέτοιου είδους παράλογες απαιτήσεις;;; 

Ποιος θα μπορέσει να λειτουργήσει μία επιχείρηση χωρίς να πληρώσει πρόστιμο (θα πρέπει να θεσμοθετηθεί ειδικό βραβείο για τέτοιου είδους επιχείρηση);;;

Εδώ να τονίσουμε πως σε αυτές τις διατάξεις, εμπίπτουν και οι αγρότες (οι νεότεροι σε εμπειρία από διαδικασίες λογιστικές) που είναι υποχρεωμένοι από 01/01/2014 να τηρούν βιβλία και να έχουν τις υποχρεώσεις των «οντοτήτων», πρώην επαγγελματιών.

Εφόσον ο νομοθέτης, εν τη σοφία του, θεωρεί ότι θα πρέπει να επιβάλλονται τέτοιου είδους πρόστιμα και ποινές για τις συγκεκριμένες παραβάσεις, τότε, με την ίδια λογική και με βάση την αρχή της αμοιβαιότητας, δεν θα έπρεπε και οι πολίτες να έχουν απαίτηση επιβολής αντίστοιχων ποινών στη Διοίκηση όταν αυτή δεν είναι συνεπής σε αντίστοιχες υποχρεώσεις της (π.χ. δεν πληρώνει εμπρόθεσμα τα οφειλόμενα στους πολίτες, δεν τους στέλνει εγκαίρως το ΦΑΠ του 2011,2012,2013 και τον συσσωρεύει στο τέλος του 2013, δεν φτιάχνει επιτέλους το περιουσιολόγιο και ζητά συνεχώς εδώ και 20 έτη από τους πολίτες να τα δηλώνουν (Ε9: 1994, 1997, 2005, 2008, 2013 κλπ), επιβάλλει μειώσεις σε αποδοχές που είναι αντισυνταγματικές και πολλά άλλα).

Επίσης σύμφωνα και με την αρχή του Δικαίου, δεν μπορεί για το ίδιο «αδίκημα» (μη υποβολή δήλωσης με χρωστικό φόρο 10 ευρώ!!!), να μπαίνουν πολλά και διαδοχικά πρόστιμα. Ο παραλογισμός στο μεγαλείο του.

Επίσης πέραν των παράλογων προστίμων, δημιουργούνται και νέες φορολογικές υποχρεώσεις των επιχειρήσεων, που μόνο μη γραφειοκρατικό δεν γίνεται το σύστημα. Αντί για απλούστευση και κατάργηση των γκισέ, είμαστε έτοιμοι να κάνουμε διεθνή πατέντα την «ηλεκτρονική γραφειοκρατία». Οι μικρές επιχειρήσεις και οι αυτοαπασχολούμενοι, θα πρέπει σχεδόν κάθε μέρα, ηλεκτρονικά να στέλνουν και κάτι!!!

Θεωρώ ότι η «μεταβατικότητα στο ύψος των προστίμων», αλλά και η «διαφορά στο ανθρώπινο λάθος με τον δόλο» θα πρέπει να αποτελέσουν τα κύρια εργαλεία στην αλλαγή φιλοσοφίας της επιβολής προστίμων.

Το Υπουργείο Οικονομικών πρέπει να προβεί, στην άμεση αλλαγή-τροποποίηση-κατάργηση, του καθεστώτος των προστίμων και της «ηλεκτρονικής γραφειοκρατίας».

Νίκος Δ. Καβουρίνος

- Φοροτεχνικός

- Πτυχιούχος Οικονομικού Πανεπιστημίου Πειραιά

- Μέλος Σ.Τ.Α. Οικονομικού Επιμελητηρίου Ελλάδας

- Μέλος Δ.Σ. ΕΦΕΕΑ